Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

XXV

Dan sal dat rike der hemele ghelijc wesen tien magheden, die hoer lampen namen ende ghinghen den brudegom ende der bruut te ghemoete. Vive van hem waren dwaes ende vive wise. Mer die vive dwase en namen ghenen oly mit hem in horen lampen, die wise namen olye in haren vaten mitten lampen. Doe die brudegom merde, sloemerden si alle ende sliepen. Ter midder nacht wart een gheroep ghemaect: Siet, die brudegom comet, gaet uut, hem te ghemoete. Doe stonden alle die maghede op ende bereyden hoer lampen. Die dwase seyden toe den wisen: Ghevet ons van uwen olye, want onse lampen sijn uutghegaen. Die wisen antworden ende seyden: Wanter licht u ende ons niet ghenoch en waer, soe gaet liever totten vercoepers ende coepter ju. Doe si souden gaen copen, quam die brudegom, ende die bereyt waren, ghinghen mit hem in totter brulochten, ende die dore is ghesloten. Ten leesten quamen die ander magheden ende seyden: Heer, heer, doe ons op! Ende hi antworde hem ende seyde: Voer waer segghe ic u, ic en kenne u niet. Daer om waect, want ghi en weet dach noch ure.

Want ghelijc als een mensche, die pelgrimaedse voer, riep sijn knechte ende leverden over sijn goet. Den enen gaf hij vijf pont, den anderen twe ende den anderen een, enen iegheliken nae sijnre ontfanclicheyt, ende voer rechtevoert. Die vijf ponde ontfanghen hadde, ghinc heen ende wrochte daer mede ende wan ander vijf ponde. Des ghelikes die twe ontfanghen hadde, wan twe ander. Mer die ene ontfanghen hadde, ghinc en wech ende groef dat in die erde ende verberch sijns heren ghelt. Nae voel tijts quam die heer diere knechte ende sette rekeninghe mit hem. Doe quam hi, die vijf ponde ontfanghen hadde, ende brachte vijf ander ponde ende seyde: Heer, vijf pont gavestu mi, sich, vijf ander heb ic boven ghewonnen. Die here seyde dien knechte toe: Eya, guede knecht ende ghetrouwe, wantu over luttel dinghe ghetrouwe gheweest hebste, soe sal ic di over vele dinghen setten. Ganc in die vroude dijns heren. Doe quam hi, die twe ponde ontfanghen hadde, ende seyde: Heer, twe pont gavestu mi, sich twe ander heb ic boven ghewonnen. Sijn heer seyde hem: Eya, guede knecht ende ghetrouwe, wantu over luttel dinghe ghetrouwe ghewest hebste, soe sal ic di boven voel dinghen setten. Ganc in die vroude dijns heren. Doe quam hi, die een pont ontfanghen hadde ende seyde: Heer, ic weet dattu een hart mensche biste, du mayeste daer du niet en sayeste, ende du vergaderste daer

[fol. 17v]

du niet en stroyste. Ende ic duchtede ende ghinc en wech ende verbarch dijn pont in die eerde. Sich, du hebste dat dijn is. Sijn heer antworde hem ende seyde: Scalke knecht en[de] traghe, du wiste dat ic maye daer ic niet en saye ende versamene daer ic niet en stroye. Daer om haddi behoert mijn ghelt den wisselaers te ghevene ende als ic quame, dat ic dan dat mijn ontfenghe mit overwinninghen. Neemt van hem dat pont ende ghevet den ghenen die tien pont hevet. Want elken die heeft, dien salmen gheven, ende hi sal overvloyen; den ghenen die niet en hevet ende dat hi scijnt te hebben, salmen hem af nemen. Ende den onnutten knecht werpet in die uterste duusternisse, daer sal weninghe ende knersinghe van tanden wesen.

Wanneer die sone des menschen sal comen in sijnre moghentheyt ende alle sine enghelen mit hem, dan sal hi sitten opten stoel sijnre groetheyt ende voer hem sullen vergaderen alle menschen, ende salse van malc anderen sceyden, als die herde sceydet die scape vanden gheyten, ende die scape sal hi setten totter rechterhant ende die gheyten totter luchterhant. Dan sal die coninc segghen totten ghenen die ter rechtersiden wesen solen: Coemt, ghi ghebenediden mijns vaders, ende besittet dat rijc, dat u bereyt is van beghinne der werlt. Mi hongherde ende ghi gavet mi teten, mi dorstede ende ghi gavet mi te drinken, ic was vremde ende ghi herbergden mi, ic was naect ende ghi cleeden mi, ic was siec ende ghi vanden mi, ic was inden kerker ende ghi quaemt tot mi. Dan sullen die gherechtighe antworden ende segghen: Heer, wanneer saghen wij di hongherich ende spijsden di, dorstich ende gaven di drincken? Of wanneer saghen wij di vremde ende herbergden di, of naket ende decten di? Of wanneer saghen wij di ziec of inden kerker ende quamen toe di? Ende die coninc sal hem antworden ende segghen: Voerwaer seg ic ju, alsoe langhe als ghiet enen ghedaen hebt van desen minen mijnsten bruderen, soe hebdiet mi ghedaen. Dan sal hi segghen den ghenen die ter luchter siden wesen solen: Sceydet van mi, ghi vermaledide, in dat ewighe vuer, dat den duvelen ende sinen enghelen bereyt is. Mi hongherde ende ghi en gavet mi niet teten, mi dorstede ende ghi en gavet mi niet to drinken, ic was vremde ende ghi en herbergde mi niet, naect ende ghi en cleede mi niet, ziec ende inden kerker ende ghi en vanden mi niet. Dan sullen si hem antworden ende segghen: Heer, wanneer saghen wij di hongherich of dorstich, ongheherbarcht of naect of ziec of inden karkar, ende wij di niet en dienden? Dan sal hi hem antworden ende segghen: Ic segghe u voerwaer, alsoe langhe alst ghijt enen van desen mijnsten niet ghedaen en hebt, en hebdijs mi niet ghedaen. Ende dese sullen gaen in die ewighe pine, ende die gherechtighe in dat ewighe leven.