Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

IX

Ende nae sees daghen nam Ihesus bi hem Petrum, Jacobum ende Johannem ende leydese alleen in enen hoghen berch opwarts. Ende hi wart voer hem luden overgheformet, ende sijn cleder worden blinkende ende seer lichtende als die znee, hoe blinckende dat se een volre opter eerden niet maken en mach. Ende hem apenbaer\den Helyas mit Moyses ende waren sprekende mit Ihesum. Peter antworde Ihesum ende seyde: Meyster, ons is guet hier te wesen, laet ons hier maken drie tabernacule, di enen ende Moyses enen ende Helias enen. Hi en wijste niet wat hi seyde: si waren van vresen vervaert. Ende daer wart een wolke, die se bescheen, ende daer quam een stemme vanden hemel ende seyde: Dit is mijn alre liefste sone, hoert hem. Ende altehant saghen si al umme ende en saghen niement meer mit hem dan Ihesum alleen.

Ende doe si neder clommen vanden berghe, gheboet hi hem, dat sijt niement en verteelden, wat si ghesien hadden dan als die sone des menschen verresen waer. Ende dit wort behielden si, onderlinghe vraghende, wat dat waer: als hi vander doot verresen is. Ende si vragheden hem ende seyden: Wat is dan dat die Pharizeen ende die scriben segghen, dat Helyas ierst moet comen? Hi antworde hem ende seyde: Alse Helyas comen sal, dan sal hi alle dinghe ierst weder maken, ende hoe ghescreven is inden sone des menschen, dat hi vole moet liden ende versmaet werden? Mer ic segghe ju dat Helyas ghecomen is ende si hebben hem ghedaen allet dat si wolden als van hem ghescreven is.

Doe Ihesus tot sinen jongheren quam, sach hi een grote scare omtrent hem ende die scriben mit hem luden vraghende. Ende doe alle dat volc hem sach, waren si versaghet ende liepen tot hem ende gruetene. Ende hi vraghede hem: Wat vraechdi onderlinghe? Ende een vander scaren antworde hem ende seyde: Meyster, ic hebbe minen zone totti ghebracht, die enen stommen gheest heeft. Ende soe waer hien grijpt, daer stoet hien ende scumet mitten tanden ende hi wort sijnre leden onmachtich. Ende ic seyde dinen jongheren, dat sine uutworpen, ende si en mochten niet. Hi antworde hem ende seyde: O onghelovich gheslechte, hoe langhe sal ic bi u wesen? Hoe langhe sal ic u liden? Brengt hem tot mi. Ende si brochtenen tot hem. Doe hien sach, rechtevoert vermoydenen die gheest ende warpen neder in die eerde, ende hi wentelde ende scumede. Ende Ihesus vraghede sinen vader: Hoe voele tijts eest van dat hem dit ghesciede? Hi antworde: Van sijnre kijntheyt, ende dicwil heeft hien int vuer ende int water gheworpen, op dat hien verderfden. Mer moghestu yet, soe help ons

[fol. 26r]

ende ontfarme di onser! Ihesus seyde hem: Moghestu gheloven? Alle dinghe sijn den ghelovighen moghelic. Ende doe riep die vader des kijndes lude mit tranen ende seyde: Heer, ic ghelove, help mijnre ongheloven! Ende doe hi die scare sach te gader lopen, dwanc hi den onreynen gheest ende seyde hem: Doef ende stomme gheest, ic ghebiede di: Ganc uut van hem. Ende hi wart als een dode alsoe datter vole seyden: Hi is doot. Ihesus hielt sijn hant ende lichtene op ende hi stont op. Doe hi te huus quam, vragheden hem sine jongheren al heymelic: Waerom en mochten wijs niet uut werpen? Hi antworde hem: Dat gheslechte en mach nerghent in uut gaen dan in bedinghe ende in vasten.

Van danne ghinghen si voert ende leden voer bi Galileam, ende en wolden niet, dat dat yement wiste. Hi leerde sijn jongheren ende seyde hem dat die sone des menschen overghelevert sal werden inder menschen hande ende si sullen hem doden ende alverslaghen sal hi des dorden daghes opverrisen. Ende si en verstonden des worts niet ende ontsaghen hem te vraghen.

Ende si quamen in Capharnaum. Doe si int huus waren, vraghede hi hem, wat si inden weghe vercallet hadden. Ende si sweghen. Si hadden sommich inden weghe onder hem disputeert, wie die meeste waer onder hem. Ende hi ghinc weder sitten ende riep die twaelf ende seyde hem: Soe wie die ierste wil wesen, die sal die achterste wesen van hem allen ende hoerre alre knecht. Doe nam hi een kijnt ende sette dat int middel van hem. Doe hi dat umme bevanghen hadde, seyde hi tot hem: Soe wie dat enen van dusdanighen kijnderen ontfanct in minen name, die ontfanghet mi. Ende soe wie mi ontfanghet, die en ontfanct mi niet, mer den ghenen die mi gheseyndet hevet.

Doe antworde hem Johannes ende seyde: Meyster, wij saghen enen in dinen name die viant uut werpen, die ons niet en volghet, ende wij verbodent hem. Ihesus seyde: En wiltet hem niet verbieden; niement en is, die mirakel werct in minen name ende dan altehant qualic van mi spreken mach. Soe wie niet jeghens ju en is, die is mit ju.

Soe wie ju drinken sal gheven enen kellic coldes waters in minen name, want ghi Cristo toe hoert, ic seg u voerwaer, hi en sal sijn loen niet verliesen.

Ende soe wie datter een scandalizeert van desen cleynen, die in mi gheloven, het waer hem beter, datmen enen molensteen aen sinen hals bonde ende men hem in die zee worp.

Ende eest dat di dijn hant scandalizeert, snijtse af. Het is di beter cranc in te gaen totten leven dan twe hande te hebben ende in die helle te gaen in dat vuer, dat nummermeer uut ghedaen en sal werden. Daer en sal hoer worm niet sterven ende dat vuer niet uutgaen. Ende eest datti dijn voet scandalizeert, snijtten af. Het is di beter cropel in te gaen in dat ewighe leven dan twe voet te hebben ende gheworpen te werden in dat ewighe vuer, daer hoer worm niet sterven en sal ende dat vuer niet uutghedaen en sal werden.

Want een yeghelic sal vanden vuer ghesalten werden, ende eelc offerhande salmen salten. Dat salt is guet, mer eest dat dat salt onghesalten is, waer in suldi dan dat salten? Hebbet salt in u ende hebbet vrede onder u.