Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

XV

Ende cort des marghens vroe maecten die overste priesteren enen raet mitten ouden ende mitten scriben ende mit alden volc. Si bonden Ihesum ende leydene ende overleverdene Pylatus. Ende Pylatus vraghede hem: Bistu der Joden coninc? Hi antworde hem ende seyde: Du seghest dat.

Ende die overste priestere wroechden hem in vole dinghen. Pylatus vraghede hem anderwerf ende seyde: Waerom en antwordes du niet? Sich, in hoe vole dinghen wroeghen si di. Ihesus en antworde hem voert aen niet, alsoe dat hem Pilatus verwonderde.

Des feestdages plach he hem enen vanden ghevanghenen quit te laten soe welken dat si eyscheden. Daer was een, die Barrabas hiet, die mitten verraders ghevanghen was, die in eenre verradenisse manslacht ghedaen had. Ende doe die scare op clam, began si te bidden alsi altoes hem plach te doen. Pylatus antworde hem ende seyde: Wildi dat ic u laet den coninc der Joden? Want hi wiste, datten die overste priestere van nidicheyden hem ghelevert hadden. Die bisscopen verwecten die scaren, dat hi hem liever Barrabam liete. Pylatus antworde hem anderwerf ende seyde: Wat wildi dan, dat ic den coninc der Joden doe? Ende doe riepen si anderwerf: Crucet hem! Pylatus seyde hem: Wat hevet hi quades ghedaen? Ende si riepen vole te meer: Crucet hem!

Pylatus wolde den volke ghenoech doen ende liet hem Barrabam, ende gaf hem Ihesum ghegheyselt over, datmen crucen solde.

Die ridders leydenen binnen in dat hof der vierscaren ende riepen alle dat volc te gader, ende deden hem aen een purpuren cleet ende setten hem ende vlechteden een doernen crone ende begonden hem te gruetene: Wes ghegruet, der Joden coninc! Ende si sloeghen sijn hoeft mit enen riet ende si bespoghen hem ende boechden hoer knien ende gruetene. Ende nae dat sien bespot hadden, toeghen si hem dat purpuren cleet uut ende deden hem sijn cleder aen.

Ende si leydene uut um hem te crucen, ende dwonghen enen, die daer voerbi ghinc ende quam van enen durpe, dat hi sijn cruce droeghe. Ende hi hiet Symon Sereneus ende was een vader Ruphi ende Allexandri.

Ende si leydene uut um hem te crucen, ende dwonghen enen, die daer voerbi ghinc ende quam van enen durpe, dat hi sijn cruce droeghe. Ende hi hiet Symon Sereneus ende was een vader Ruphi ende Allexandri.

Ende si leyden hem in Golgata, dat is een stede, daer men die lude plach te verdoen. Ende si gaven hem wijn te drinken, mit mirren ghemenghet, ende hi en ontfinghes niet. Ende si cruesten hem ende deelden sijn cleder ende worpen daer op lot, wat enen ieghelic ghebueren soude. Het was tercie tijt ende si cruestenen. Ende die titel sijnre zaken was ghescreven: der Joden coninc.

Ende si cruesten mit hem twe mordenaers, den enen ter rechterhant ende den anderen tot sijnre luchterhant. Die scrifture is vervullet, die sprac: Ende mitten bosen is hi gherekent.

Die daer voerbi ghinghen, blasphemeerden hem ende scudden hoer hoefde ende seyden: Wach, die den tempel destrueerste ende in drien daghen weder maect, maec di selven ghesont ende dale neder vanden cruce! Des ghelijcs die overste priesters al bespottende tot malcanderen seyden mitten scriben: Ander lude heeft hi behouden, hem selven en mach hi niet beholden. Cristus, coninc van Israhel, dael nu neder vanden cruce, op dat wijt sien ende gheloven. Ende die mit hem ghecruset waren, verwetent hem oec.

Ende doet sextijt was, woerden daer duusternisse over al dat lant totter noenentijt toe.

[fol. 30v]

Ende ter noenen tijt riep Ihesus mit luder stemmen ende seyde: Heloy, Heloy, lamazabathani, dat is te segghen: Mijn God, mijn God, waerom hebstu mi ghelaten? Ende sommich van die daer bi stonden, hoerdent ende seyden: Siet, hi roept Heliam. Doe liep daer een ende volde een spongie mit edike ende settese op een riet ende gaf hem drinken ende seyde: Laet ons sien, of Helyas comen sal um hem af te doen. Ihesus riep mit eenre groter stemmen ende gaf den gheest.

Ende dat cleet des tempels scoerde in tween van boven toe beneden.

Doe Centurio sach, die van verres stont, dat Ihesus alsoe roepende den gheest ghegheven had, seyde hi: Waerlic, dese mensche was die Godes sone!

Daer waren oec wive, van verre toesiende, onder welken Maria Magdalena was ende Maria, Jacobs des minres ende Maria Joseps moeder ende Salomee. Wanneer hi in Galileen was, volgheden si hem ende dienden hem, ende voel ander, die te gader mit hem te Iherusalem ghecomen waren.

Ende doet laet gheworden was, want het biden Paeschen was, dat voer den sabbet is, quam Joseph van Armathien, een edel ridder, die oec verbeydende was dat rijcke Gods, ende hi ghinc in stoutelic tot Pilatus ende eyschede den licham Ihesu. Pylatus verwonderde, dat hi al nu ghestorven waer, ende doe hi Centurio tot hem gheroepen hadde, vraghede hi hem, of hi al nu doet waer. Ende doe hijt wijste, gaf hi Joseph den licham. Joseph cofte een sindael ende deden af ende wanten daer in ende leyden in een graf, dat in enen steen ghehouwen was, ende weentelde enen steen opten inganc vanden grave.

Maria Magdalena ende Maria Josephs saghen toe, waer men hem leghede.