mi te bidden. Ic weet wat ic doen sal, wanneer ic af gheseet werde vanden ambocht, dat si mi ontfanghen sullen in hoer huse. Doe riep hi alle sijns heren sculdenaers te gader ende seyde den irsten: Hoe vele bistu minen heer sculdich? Ende die seyde: Hondert maten olys. Ende hi seyde hem: Nim dijn reescap ende sit haesteliken ende scrijf vijftich. Daer nae seyde hi enen anderen: Hoe vole bistu sculdich? Hi seyde: Hondert maten weytes. Hi seyde hem: Nim dijn reescap ende scrijf tachtentich. Ende die heer prijsde den meyer der quaetheyt, dat hij wijslic ghedaen hadde, want die kijnder deser werlt sijn wijser in horen gheslachte dan die kijnder des lichtes in hoeren ghebuerten.
Ende ic segghe u: Maket u vriende vanden scat der boesheyt, op dat se u ontfanghen in die ewighe tabernacule, wanneer uwes ghebreect.
Soe wie ghetrouwe is inden minsten, hi is oec inden meesten ghetrouwe. Ende die inden cleynen ongherechtich is, hi is oec inden groten ongherechtich. Ist dan, dat ghi inden bosen niet ghetrouwe gheweest en hebt, dat waer is, wie salt u gheloven? Ende en hebdi inden vremden niet ghetrou weest, dat waer is, wie sal u gheven dat u is?
Gheen knecht en mach tveen heren dienen, want hi sal den enen haten ende den anderen minnen of den enen aenhanghen ende den anderen versmaeden. Gode en moechdi niet dienen ende der ghiericheyt. Die ghirighe Pharizeen hoerden alle dit ende si bespottenen. Doe seyde hi hem: Ghi sijt, die u rechtverdich maect voer den menschen, mer God kennet u herten. Want dat voer den menschen hoghe of verheven is, dat is onmenschelicheyt voer Gode.
Die ewe ende die propheten duerden tot Johannem toe ende van dan voert wort dat rike Godes gheboetscapt ende eelc doet daer gheweelt in. Het waer lichter hemel ende eerde te vergaen dan dat een screpelken vander ee wiken soude.
Ende soe wie sijn wijf laet ende een ander nemet, die doet oncuuscheyt, ende die die ghelaten vanden manne nemet, die doet oncuuscheyt.
Het was een rike mensche ende was ghecleet mit purpuren ende mit bissen ende hi werscapten daghelikes cierliken. Ende het was een bedelaer, hiet Lazarus, die lach vol zweren voer des riken mans dore ende begherde versaedt te wesen vanden crumen die van sijnre tafelen vielen, ende niemen en gafse hem, mer die honde quamen ende belecten sine zweren. Het ghesciede dat die arm man starf ende vanden enghelen ghebrocht wart in Abrahams scoet. Die rike man starf oec ende is begraven in die helle. Doe hi inden tormenten was, sloech hi sijn oghen op ende sach Abram van verres ende Lazarum in sinen scoet. Ende hi riep ende hi seyde: Vader Abraham, ontfarme di mijns ende seynde Lazarum, dat hi dat uterste van sinen vingher int water nat make ende leessche mine tonghe, want ic ghecruust werde in deser vlammen. Doe seyde hem Abraham: Sone, ghedenc, dattu in dinen leven goede dinghen ontfanghen hebste ende Lazarus quade des ghelikes. Ende nu wort dese ghetroest ende du wordste ghepijnt. Ende in allen desen is een grote woestheyt tusschen ju ende ons ghemaect dat die ghene, die van hier willen gaen, tot u niet en moghen, noch van daer oec hier te comen. Ende hi seyde: Vader, daer om biddic di, dat duen seyndes in mijns vader huus, want ic heb vijf brudere, dat hi hem ghetughe brenghe, dat si niet en comen in deser steden der tormenten. Abraham antworde hem: Si hebben Moysen ende die propheten, laetse die horen. Ende hi seyde: Neen, Abraham vader,
Auteursrechtelijk beschermd