XVII
Ende hi seyde tot sinen jongheren: Het is onmoghelic, datter gheen scande en comen, mer wee den ghenen bi wien si comen. Het waer hem beter, datmen enen molensteen hinghe aen sinen hals ende men hem in die zee worpe, dan dat hi enen van desen cleynen scandalizeerden. Siets u toe! Ist dat dijn brueder in di misdoet, berispe hem, ende doet hi penitencie, verghevet hem. Ende al dede hi sovenwerven des daghes jeghens di ende sovenwerven des bekeert worde tot di, segghende: Het berouwet mi, verghift hem.
Doe seyden die apostolen tot hem: Heer, vermeerre ons dat ghelove. Die Heer seyde: Waert dat ghi ghelove hadt als een mostert sadeken ende desen moerboem seydet: Werdet op gherodet ende verplant di in die zee, hi soude u ghehoersam wesen.
Wie ist van u, die enen knecht hebben sal, die eert of ossen hoedt, als hi vanden acker comet, ende segghen hem dan rechtevoert: Ganc sitten eten? Ende en sal hi hem niet segghen: Maect bereet dat ic eten sal ende scortet di op ende diene mi thent ic ghegheten ende ghedroncken hebbe, ende daer nae saltu eten ende drinken? Sal hi dien knecht danc segghen, want hi doet dat hi hem gheboden hevet? Ic en waens niet. Wanneer ghi oec al ghedaen hebt dat ju gheboden is, dan segghi: Wij sijn onnutte knechten, dat wij sculdich waren te doen, dat hebben wij ghedaen.
Ende het ghesciede, doe Ihesus ghinc in Iherusalem, leet hi midden doer Samarien ende Galileen, ende doe hi in een casteel gaen soude, ghemoeten hem tien melaetsche manne, die stonden van verres ende hieven die stemmen op ende seyden: Ihesu, ghebieder, ontfarme di onser. Doe hi se sach, seyde hi: Gaet ende toent u den priesteren. Ende het ghesciede, doe si ghinghen, sijn si ghereynighet. Een van dien, doe hi sach dat hi ghesuvert was, keerde hi weder ende danckede Gode mit luder stemmen ende hi viel in sijn aensicht voer sijn voete ende dede hem danc. Ende dit was een Samaritaen. Ende Ihesus antworde ende seyde: Isser niet tien ghesont ghemaect? Ende waer sijn die neghen? Het en is niement ghevonden, die weder keerde ende Gode glorie gaf dan dese vremde. Ende hi seyde hem: Stant op ende ganc, want dijn ghelove hevet di ghesont ghemaect.
Doe hem ghevraghet was van den Pharizeen, wanneer dat rike Gods quame, antworde hi hem ende seyde: Dat rike Godes en comet niet mit waernemen, of sien sollen niet segghen: Siet, hier ist, of: Siet, daer ist! Want siet, dat rike Godes is in u.
Ende hi seyde tot sinen jongheren: Die daghe sollen comen, dat ghi enen dach des soens des menschen solt begheren te sien ende ghi en solles niet sien. Ende si sollen ju segghen: Siet, hier eest, siet, daer eest! En gaet daer niet noch en volghet. Want ghelijc als die blixim scinet van onder den hemel ende blincket in dien dinghen die onder den hemel sijn, alsoe sal wesen die sone des menschen in sinen daghen. Mer irst moet hi vole liden ende verworpen werden van desen gheslechte. Ende alst ghesciede inden daghen Noes, alsoe salt wesen inden daghe des menschen soens: si aten ende droncken ende namen wive ende worden ghegheven totter echtscap tot in dien daghe toe, dat Noe in die arke ghinc ende
Auteursrechtelijk beschermd