Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

II

Des dorden daghes worden brulochten ghemaect in Cana Galilee ende Ihesus moeder was daer. Ihesus ende sine jongheren waren oec ter brulochten ghenoedt. Ende doe daer wijns ghebrac, seyde Ihesus moeder tot hem: Si en hebben ghenen wijn. Ihesus seyde tot hoer: Wijf, wat is des di ende mi? Mijn ure en quam noch niet. Doe seyde sijn moeder den dienres: Soe wat hi u seghet, dat doet! Daer waren zees stenen cruken gheset nader Joden zuveringhe, ende eelc hielt twevoudighe maten of drievoudighe. Ende Ihesus seyde hem: Vollet die cruken mit water. Ende si voldense al totten oversten. Ende Ihesus seyde hem: Sceencket nu ende brenghet den prince des hoves. Ende si brochtent. Doe hi den wijn die vanden water ghemaect was, smaecte ende niet en wiste, wan hi quame, mer die dienres wistent, diet dwater ghescept hadden, doe riep die prince der brulochten den brudegom ende seyde hem: Eelc mensche seet irst den goeden wijn ende als die lude dronken sijn, dan settet hi dat ergher is, mer du hebste den gueden wijn ghehouden al

[fol. 52r]

noch toe.

Dit beghinne der teykene dede Ihesus in Cana Galilee ende apenbaerde sine glorie, ende sine jongheren gheloefden in hem.

Hier na clam hi neder in Capharnaum, hi ende sijn moeder ende sijn broeders ende sine jongheren, ende niet voel daghe en bleven si daer.

Het was bider Joden Paeschen ende Ihesus clam op te Iherusalem. Ende hi vant inden tempel die ossen ende scape ende duven vercochten ende cochten ende wisselers sittende. Ende doe hi ghemaect hadde recht als een gheysel van reepkens, jaghede hi se al uten tempel, die scape ende die ossen, ende der wisseler ghelt stortede hi ende warp die tafele umme, ende den ghenen die duven vercochten seyde hi: Draghet dit van heen ende en wilt mines vader huus gheen huus van neringhen maken. Sine jongheren worden ghedenckende dat ghescreven is: Die minne dijns huses etet mi. Hier um antworden die Joden ende seyden: Wat teyken bewistu ons, wanttu dit doeste? Ihesus antworde hem ende seyde: Breket desen tempel ende in drien daghen sal icken opwecken. Doe seyden die Joden: In sees ende veertich jaren is dese tempel ghetimmert ende du salten in drien daghen weder maken? Mer hi seyde dat vanden tempel sijns lichames. Doe hi opghestaen was vander doot, ghedachten sine jongheren, dat hi dat vanden tempel sijns lichamen ghesproken hadde, ende si gheloefden der scrifturen ende der lerenghe, die hem Ihesus seyde.

Doe hi toe Iherusalem was des Paeschens op enen feestdach, gheloefder vole in sinen name, want si die teykene saghen, die hi wrochte, mer hi, Ihesus, en gheloefde hem hem selven niet, want hi se alle keende ende dattet hem gheen noet en was, dat yement vanden menschen een ghetughe gave, want hi wiste wat inden menschen was.