Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

V

Hier nae was der Joden feest dach ende Ihesus clam op te Iherusalem. Te Iherusalem is een probatica piscina, die in Ebreuschen Betsayda heet, ende hevet vijf hallen. In desen lach een grote menichte van zieken, van blijnden, van cropelen, van dien die verdort waren, verbeydende des waters berueringhe. Want een eenghel des jaers quam neder nader tijt inder piscinen ende dat water wart beruert. Ende soe wie irst neder clam inder piscinen nader berueringhe des waters, die wart ghesont van wat siecten hi becommert was. Doe was daer een mensche die acht ende dertich jaer hadde in sijnre siecten. Doe Ihesus desen sach ligghende ende keende, dat hi nu voel tijts hadde, vraghede hi hem: Wiltu ghesont werden? Die zieke antworde hem: Heer, ic en heb ghenen mensche die mi inder piscinen helpe, als dat water beruert wort, want wanneer ic come, is daer een ander voer mi neder gheclommen. Doe seyde hem Ihesus: Stant op ende buer op dijn bedde ende wandere. Ende altehant is die mensche ghesont gheworden ende nam sijn bedde op ende wanderde.

Het was een sabbet in dien daghe. Daer um seyden die Joden den ghenen die ghesont was: Het is een sabbet, het en is di niet gheorloeft, dijn bedde op te bueren. Hi antworde hem: Die mi ghesont ghemaect hevet, die seyde mi: Neme op dijn bedde ende wander. Doe vragheden si hem: Wie is die mensche, die di seyde: Buer op dijn bedde ende wander? Dese, die ghesont ghemaect was, en wiste niet, wie hi was. Ihesus ghinc vander scaren, die in die stede stont. Daer nae vanten Ihesus inden tempel ende seyde hem: Sich, du bist ghesont ghemaket, nu en wil niet sondighen, op dat di niet arghers en ghescie. Die mensche ghinc heen ende seydet den Joden, dattet Ihesus ware, die hem ghesont ghemaect hadde. Daer um vervolchden die Joden Ihesum, want hi dit op den sabbet dede. Mer Ihesus antworde hem: Mijn vader werket dat noch ende ic werke. Daer um wouden hem die Joden des te meer doden, want hi niet alleen den sabbet en brac, mer dat hi oec seyde, dat Got sijn vader was ende makede hem Gode ghelijc.

Doe antworde hem Ihesus aldus ende seyde: Voerwaer, voerwaer segghe ic

[fol. 54r]

u, die sone en mach niet van hem selven doen dan dat hi den vader siet doen, want soe wat hi doen sal, dat sal die soen des ghelijcs doen. Want die vader minnet den zone ende alle dinghen die hi doet, toent hi hem ende meere werken dan dese sal hi hem tonen, op dat ghi u verwondert. Want alsoe als die vader die doden verweect ende levendich maket, alsoe des ghelijcs maecse die sone levendich die hi wil. Noch die vader en oerdelt niement, mer alle oerdel heeft hi den zone ghegheven, op dat si alle den zone eren. Die den zone niet en eert, die en eert den vader niet, die hem seynde.

Voerwaer, voerwaer segic u, dat die mijn woert hoert ende ghelovet dien die mi seynde, die hevet ewich leven ende hi en coemt int oerdel niet, mer hi sal gaen vander doot int tleven. Voerwaer, voerwaer segic u, dat die ure coemt ende si is nu, wanneer die doden horen sollen die stemme des soens Godes, ende diet horen, sullen leven. Want alsoe als die vader tleven in hem selven hevet, alsoe gaf hi oec den zone tleven in hem selven te hebben ende hi gaf hem die macht, oerdel te doen, want hi is des menschen sone. En wilt dat niet verwonderen, dat die ure comet, in welker uren alle die inden grave sijn, sullen horen sijn stemme, ende diet goede ghedaen hebben, sollen voert gaen in die verrisenis des levens, mer diet quade ghedaen hebben, in die verrisenis des oerdels.

Ic en mach van mi zelven niet doen. Alsoe als ic hoere, oerdel ic ende mijn oerdel is gherecht, want ic en soeke minen wille niet, mer sinen wille, die mi gheseynt hevet. Ist dat ic een ghetuuch gheve van mi, tghetuuch en is niet waer. Het is een, die ghetughe van mi ghevet ende ic weet, dat dat ghetughe waer is, dat hi van mi ghevet. Ghi seynde tot Johannem ende hi gaf der waerheyt een ghetuuch. Ic en ontfanghe vanden menschen tghetughe niet, mer dit segic u, op dat ghi behouden sijt. Die was een lanterne, bernende ende lichtende; ghi wout ter tijt verbliden in sinen lichte. Mer ic heb een meerre ghetuuch dan Johannes, want die werke die mi mijn vader ghegheven heeft, dat ic se volbrenghe, die werke die ic doe, gheven tghetuuch van mi, dat mi die vader gheseynt heeft, ende die vader zelve, die mi gheseynt hevet, ghevet ghetuuch van mi. Noch ghien hebt sine stemme nie ghehoert noch sine ghedaente nie ghesien ende sijn woert en hebdi in u niet blivende, want ghi en ghelovet den ghenen niet, dien hi gheseynt hevet. Ondersoeket die scrifture, want ghi waent ewich leven daer in hebben, ende dat sijn se, die van mi ghetughe gheven, ende ghien wilt tot mi niet comen, op dat ghijt leven hadt.

Vanden menschen en ontfanghe ic die claerheyt niet, mer ic keenne u, dat ghi die minne Godes in u niet en hebt. Ic bin ghecomen in mijns vader name, ende ghi en ontfinct mi niet, mer comet een ander in sinen name, dien soldi ontfanghen. Hoe moechdi gheloven, die die glorie van malcanderen ontfanct, ende die glorie die alleen van Gode is, en suecti niet? En wilt niet wanen, dat ic u wroeghen sal biden vader. Moyses ist, die u wroeghet, daer ghi in haept. Want gheloefde ghi Moyses, ghi gheloefden oec mi licht, want hi hevet van mi ghescreven. Gheloefdi sinen litteren niet, hoe soldi minen woerden gheloven?