en salte mijn voete niet vasschen nummermeer. Ihesus antworde: Ist dat ic di niet en wassche, du en salte gheen deel mit mi hebben. Doe seyde hem Symon Petrus: Heer, niet alleen mijn voete, mer oec hande ende hoeft! Ihesus seyde hem: Die ghedwaghen is, en behoevet niet dan dat hi die voete wassche, mer hi is te male reyn, ende ghi sijt reyn, mer niet al. Want hi wistet wie dattet was, die hem verraden soude, daer um seyde hi: Ghi en sijt niet alle reyn.
Nae dat hi hoer voete ghedwaghen hadde ende sijn cleder weder nam, doe hi was gaen sitten, seyde hi anderwerve: Weet ghi wat ic u ghedaen hebbe? Ghi heyt mi meyster ende heer ende ghi segghet wal, want ic bint. Eest dat ic, u heer ende u meyster, uwe voete ghedwaghen heb, soe sijt ghi oec sculdich die ene des anders voete te dwaen. Ic heb u een exempel ghegheven, dat ghi alsoe doet als ic u ghedaen heb. Voerwaer, voerwaer segghe ic u: Het en is gheen knecht meerre dan sijn here, noch oec gheen bode merre dan die hem gheseynt hevet. Ist dat ghi dat weet, soe soldi salich wesen, doet ghiet.
Ic en segghes niet van u allen; ic weet wien ic vercoren hebbe, mer dat die scrifture vervult werde. Die dat broet mit mi eet, die sal jeghens mi op heffen sijn versen. Van nu segghe ict u, eert ghesciet, op dat ghies ghelovet, alst ghesciet is, want ict bin. Voerwaer, voerwaer segghe ic u: Soe wie ontfanghet den ic sal seynden, die ontfanghet mi, ende die mi ontfanct, die ontfanct den ghenen die mi gheseynt heeft.
Doe Ihesus dit gheseyt hadde, wart hi inden gheest bedroeft ende ghetughede ende seyde: Voerwaer, voerwaer segghe ic u, dat een van u mi verraden sal. Doe saghen die jongheren op malcanderen ende twivelden, van wien hi dat seyde. Doe was daer een van Ihesus jongheren, rustende in sinen scoet, dien hi minde. Symon Petrus wenckede desen ende seyde hem: Wie ist, daer hijt af seghet? Doe die alsoe rustede op Ihesus bursten, seyde hi hem: Heer, wie eest? Ihesus antworde: Die eest, dien ic dat ghedoepte broet sal gheven. Ende doe hi dat broet inghedoept hadde, gaf hiet Judas Symonis Scariotis. Ende nae dier brocken doe ghinc die viant in in hem. Doe seyde hem Ihesus: Dattu doeste, dat doe haestelic. Mer dat en wiste niemant van die daer saten, waer toe hi hem dat seyde. Sommich waenden, want Judas die budelen droech, dat hem Ihesus gheseghet hadde: Coep, dat ons totten feestdaghe noet is, of dat hi den armen wat gheven soude. Doe hi die soppe ontfangen hadde, ghinc hi rechtevoert uut. Het was nacht.
Doe hi uut ghegaen was, seyde Ihesus: Nu is die zone des menschen gheclarificeert ende God is gheclarificeert in hem ende God heeften verclaert in hem selven ende rechtevoert verclaerde hien. Kijnderken, noch bin ic een luttel mit u, ghi solt mi soeken ende alsoe als ic den Joden gheseghet heb: Daer ic gae, en moeghedi niet comen, ende nu segghe ic u.
Ic gheve u een nye ghebot, dat ghi u onderlinghe minnet, als ic u gheminnet heb, op dat ghi u oec onderlinghe minnet. Alle sollen sijt daer in kennen, dat ghi mine jongheren sijt, eest dat ghi onderlinghe minne hebt.
Doe seyde hem Symon Petrus: Heer, waer gaestu? Ihesus antworde: Daer ic gae, en moghestu mi nu niet volghen, mer du salte mi naemaels volghen. Petrus seyde hem: Waerom en mach ic nu di niet volghen? Ic sal min ziele voer di set\ten!
Auteursrechtelijk beschermd