Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

XXII

Ghi manne, ghi brueders ende ghi vaders, hoert dat verantworden, dat ic tot ju doe. Doe si hoerden, dat hi tot hem in Ebreeuscher tonghen sprach, deden si die meerre stilheyt. Ende hi seyde: Ic bin een man, een Jode, gheboren van Tharsen, in den lande van Cylicien, op ghevoedet in deser stat ende voer Gamaliels voeten gheleert na der waerheyt der vaderliker eeuwe ende was oec een minre der eeuwe alsoe als ghy alle opten dach van huden sijt, die desen wech vervolghet hebben, bindende ende overleverende manne ende wive in die vanghenisse, alsoe my oec die prince der priesteren tghetughe ghevet ende alle die meeste gheboren, daer ic oec brieve of ontfinc tot den bruederen, ende voer tot Damascum, op dat ic van dan ghevanghen solde brenghen te Iherusalem, dat si ghepinighet solden waerden.

Ende het ghesciede, doe ic ghinc ende Damascum nakede, dat een overdraghende licht des middendaghes my omme scheen, ende al vallende ter eerden hoerde ic een stemme, die my seyde: Saule, Saule, wat vervolghestu my? Doe antworde ic: Here, wie bistu? Ende hi seyde tot my: Ic bin Ihesus van Nazareth, dien du vervolgheste. Ende die mit my waren, zaghen tlicht, mer sijn stemme, die mit my sprac, en hoerden si niet. Ende ic seyde: Here, wat sal ic doen? Ende hi seyde tot my: Stant op ende ghanc in Damascum, ende daer sal dy gheseyt waerden van allen dinghen die dy behoren te doen. Ende doe ic over mids claerheyt des lichtes niet en sach, waert ic by der hant gheleyd van den ghezellen ende quam te Damascum. Een man, hiete Ananias, hadde na der eeuwe tghetughe van alden Joden die te Damascum woenden, die quam tot my ende al by staende seyde hy my: Broeder Saule, sich op my! Ende in der selver uren sach ic op hem. Doe seyde hy: Onser vader God heeft dy te voeren gheordinijrt, dattu sinen wille soldeste kennen ende sien den gherechtighen ende horen die stemme vyt sinen monde, want du salste tot allen menschen sijn gh[e]tughe wesen dier dinghe die du ghezien ende ghehoert hebste. Ende nu, waer om verbeydeste? Stant op ende waerde ghedopet ende roep sinen name an ende wassche of dine sunden.

Ende het ghesciede, doe ic weder te Iherusalem keerde ende ic in den tempel bedede, ghesciedet, dat icken in een visioen sach, ende hi seyde my: Haest ende ghanch snellike vyt Iherusalem, want si en sullen dijn ghetughe van my niet ontfanghen. Doe seyde ic: Here, sie weten, dat ic se in den kerker sloet ende sloech se in den synagogen die ghene die in dy gheloveden, ende doe Stephanus, dijns ghetughes, bloet ghestort waert, stont ic daer by ende deder mede consent toe ende verwaerde der gheenre cleder, diene versloghen. Doe sprac hi tot my: Ganc, want ic sal dy verre totten heydenen senden.

Ende si hoerden al tot dien woerde toe. Doe hieven si haer stemmen op ende seyden: Doe dusdanighen menschen vander eerden, want hem en is niet gheoerloft te leven!

Doe riepen sie mit luder stemmen ende worpen haer cleder van hem ende

[fol. 156v]

tghemul der eerden worpen sie in die lucht. Doe gheboet die richter, dat men in die borch solde leyden ende mit ghezelen slaen ende datmen solde pinen, op dat hi wiste, om wat zake dat si hem alsoe toe riepen. Ende doe sine mit banden ghebonden hadden, seyde Paulus tot enen ridder die by hem stont, die over hondert ridders gheset was: Moet ghy wal enen man ghezelen, die van Rome is ende onverwijst is? Doe dat die ridder hoerde, ghinc hi tot den richter ende dedet hem te weten ende seyde: Sich, wattu te doen hebste. Want deze mensche is een burgher van Romen. Doe ghincker die richter toe ende seyde: Sech my, oftu een Romeyn biste? Doe seyde hi: Ja ic. Die rechter antworde: Ic hebbe burgherscap van deser stat mit eenre groter summe van ghelde vercreghen. Doe seyde Paulus: Ende ic bin een gheboren burgher. Daer omme schieden si rechtevoert van hem diene ghepijnt solden hebben. Na dat die rechter die dinghe wiste, vreesde hi om dat hi te Romen een burgher was ende want hine ghebonden hadde.

Des anderen daghes wolde hy eernsteliker weten, van wat saken hi van den Joden ghewroghet ware, ende onspanneden ende gheboet die papen ende alden raet toe gader te comen, ende hi brochte Paulum ende setteden onder hem luden.