Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

Waer bi men wilen eer meer marteleren vant dant nu doet. C. VI.

IAn / sider meer dat gi
Emmer wilt bevroeden mi
Dat tfolc nu es also goet
Alst wilen was / so maect mi vroet
Waer om dat tfolc datmen nu vint
Gode also sere niet en mint /
En̄ laten hem tormenteren en̄ vanghen /
Villen / steynen / aen crucen hanghen
Om Gode en̄ om gherectichede
Also alst wilen eer dede?

Wouter / des willic u

Met corten worden berechten nu.
Alse aen vinghen een deel der liede
Kersten ghelove met niede
Doen kerstenheyt yrst began /
Die keyser en̄ de heren nochtan
Bleven heyden ende quaet /
En̄ setten daer na haren raet
Datmen crucen soude en̄ onthoesden
Die ane Christum gheloefden.
Maer nu so hevet God onse Here
Sine kerken ghehoghet zere /
En̄ gheset in sulken vreden
Met so groter moghentheden
Dat beyde heren en̄ tfolc met

[p. 156]

 

Alle gheloven aen Christus wet /

 

En̄ dat oec gheen here en es so coene

 

Ieghen dat ghelove te doene;

 

En̄ dade hire oec ieghen yet /

555

Hi moeste hebben swaer verdriet

 

Ofte sneven swaerlike /

 

Alse dede keyser Vrederijc

 

En̄ keyser Otte die na hem quam.

 

Om dat die Kerke op hen was gram

560

Moesten si sterven in groter scennessen

 

En̄ in swaren ghevanckenessen.

 

Waren die keysere noch heden

 

Van alsulker moghentheden /

 

Eũ so quaet dat si doden wilden

565

Die ghene die hen aen Christus hilden /

 

Daer men enen martelare vant

 

Men vonder dusent int lant;

 

Want tfolc in sinen ghelove vaster es

 

Dant ye was / gheloeft mi des;

570

Maer om datmen nieman en vent

 

Die de goede doedt ofte torment

 

Om onse ghelove goet en̄ claer /

 

So en werdt gheen martelaer.