Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

[p. 223]

Vanden .X. gheboden. C. XXIX.

IAn / ic hoerde wel dat ghi
Van .X. gheboden seydt mi.
Welc sijn die .X. ghebode?
Vat leert mi / ic bids u om Gode.

Wouter / hoe hebdi u beset

Dat ghi die .X. ghebode niet en wet /
En̄ ghi so vele aesaghen
Vertrecken cont en̄ ghewaghen?
Hets wonder dat u yet verholen es:
Ghi cont so wel vraghen dies en̄ des /
Ghi slacht hem die tallen stonden
Alle dinc willen ondergronden
En̄ al vernemen / op ende neder /
Dat ghesciet voert ende weder;
Nochtan en leren si nemmermere
Daer ane leghet doghet ofte ere /
Maer bliven ghetelt metten knechten.
Nochtan willen sijt al berechten
En̄ lachteren ende blameren /
Eest van knapen / eest van heren;
Maer sine connen hen selven niet
Wel berechten / wat haers ghesciet.

Wouter / de .X. ghebode willic u

Met corten worden overlopen nu:

Elc mensche die sal

Gode minnen boven al /
En̄ sinen evenkersten / dies benic vroet /
Ghelijc dat hi hem selven doet.

[p. 224]

 

En̄ Gods name in gheenre stont

 

Te vergheefs nemen inden mont.

 

Vieren die heylighe daghe Ons Heren.

2575

Vader en̄ moeder altoes eren.

 

Anderre wive onderwenden niet /

 

En̄ oec niet stelen / wats ghesciet.

 

Nieman doden noch verslaen.

 

Gheen valsche orconde doen verstaen.

2580

Anders mans wijf begheren twint

 

Noch anders goet. Also men vint

 

In dEwangelie / soe sijn dese

 

Tiene ghebode die ic u lese.