Timbre de Cardone (1618)

Timbre de Cardone

(1618)–Jan Jansz. Starter– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


Derde Handelingh, tweede wtcomst. Lionato, Rodrigo, Ephigenia, Fenicie, lio. ISt mog'lijc dat de Graef don Timbre eyschen sou Mijn dochter tot sijn bruyt en tot sijn echte vrou? Sou my der Heeren Heer, om in mijn oude Iaren Dit groot gheluck te sien, tot heden vvillen sparen. rod. Tis so gelijc ic segh, de Graef heeft my van daegh Aen u ghesonden om het gheen dat ick u vraegh. lio. So gun mu dan ô Godt dat ic voor desen zegen
[Folio D3r]
V met erkentenis en danckbaerheyt bejeghen. Maer docht u, vvast hem ernst? rod. VVat tvvijffelt ghy daer aen Ick handel op gheloof, ghy mooght daer vast op gaen. lin. Daer comt mijn Huysvrou aen, ach Lief ic cant niet svvyghen Hier comt ons oude Vrient Messire den Rodrige En dient my aen hoe dat de Graef van Colisan Mijn dochter tot sijn vrou eyscht, wat dunct u daer van Sout ghy u niet, met my, vvel dubbel gh'luckich achten Dat vvy met dese Graef vereenden ons gheslachten. eph. Is dat een vrage waert? ic sach geen liever dingh Dan dat de trou met hem en met ons Dochter gingh. lin. VVel Dochter hoe sult ghy u in dees sake toonen De Graef van Colisan Don Timbe de Cardone Die eyscht u tot sijn Bruyt, vvel wat dunct u daer van Sout ghy so groten Heer niet vvenschen tot u Man. fen. Ic vvil mijn vville na mijn Ouders vville voegen En al vvat haer genoecht dat sal mijn hert ghenoegen. lin. Ghy segt seer wel mijn kint, mijn oudersdoms vermaec Com laet ons binnen gaen en spreken van de saeck. Fenicie blijft alleenich buyten ende seght. O Opperheer! Ghy die u sit-stoel hout daer boven Hoe sal ick voor u gonst u doch ghenochsaem loven
[Folio D3v]
Die my stantvasticheyt doen ic vvierd aenghesocht Verleent hebt, 'tvvelc my heeft tot dit gheluc ghebrocht Ghy maeghden vvilt altsaem aen mijn Exempel leeren Der looser Vryers list stantvastich af te keeren, VVant in een Ionghe Nimph het maeghdelijck cieraet Ver boven alle schat en 'svverelts rijckdom gaet, Als d'eere vvort ghequetst, als die begint te stooten Den vvilden ontucht vvort de poort dan opgheslooten Al vvat sy brenghen voort, 'tzijn lieffelijcke re'en Maer meysies looftse niet sy dencken daer niet een Daer is op dese tijdt (hierom machmen 'tvvel myen) Gheen valscher neeringh in de vverelt als het vryen Dus maegden (zijt ghy vvijs) volcht altesaem mijn raet En van des minnaers tongh u niet verleyden laet.

Vorige Volgende