Den distelvink

Sang-heldin.

An de recht-sinnige, Godsalige, Konst, en deugdlievende Poëtesse:
Aafie Cornelis.
Tot Enchuysen. 1639.

EErbare jonge-Maagd van d'Opper-God gezégend:
Die u met 's Hémels-dau heeft rijkelijk be égend,
Berégend dat gy zijt seer vruchtbaar in u doen:
U Penne groeyd, en bloeyd (als Arons roede) groen.
Geen Penne wast, en groeyd, geen dorre-schaften bloeyen:
Maar u kloek-sinnig-breyn doet uyt haar nebbe vloeyen

[p. 192]

 

Een angename-geur: verseld met 't heylig-nat,

 

Dat neder is gedaald in dit verkoren-vat.

 

Verkoren voor den tijd, en alle eeuwigheden,

 

In hem, die d' Oude-slang sijn harssens heeft vertreden.

 

Die u met wijsheyt heeft uyt-nemende begaafd:

 

In-voegen dat gy die niet achteloos begraafd:

 

Maar wel te recht besteed u dubbelde-talenten:

 

So dat gy zijt gelijk een spruyt, dat (sonder enten)

 

Bequame vruchten draagd, die nimmermeer vergaan.

 

U Licht verdoofd de glans van Phoebi, en Dyaan:

 

Want dit vergank'lijk-licht moet eyndelijk verdwijnen:

 

Maar uwe Sonnens vlam sal ook hier na-maals schijnen.

 

ô! Phenix van Holland, en aller Vrouwen Beeld,

 

Wat Luk, en Heyl, heeft u den Schepper mee gedeeld:

 

Waar door gy overtreft een Geest (daar seven Steden

 

Lang hebben om getwist) in kennis, deugd, en reden,

 

In liefde tot Gods Woord? gelijk mijn Heldin tuygd.

 

Waar onder gy u (als sijn Dienaresse) buygd.

 

Gy Rijmd, en Dicht, en Sticht, ô! Fakkel van Enchuysen:

 

Gelijk als Anna was van drie gekroonde Kruysen.

 

Die d' eelste-Rijmer roemd, van 't gansch Batavia.

 

Ik sie u voor my gaan, en volg u stappen na.

Jacob Steendam.

Noch vaster.