Den distelvink

[p. 193]

Send-brief:

An de eerbare, zedige, en seer vernuftige jonge Dochter, en Poëtesse:
Aafie Cornelis.
Tot Enchuysen.

VRiendinne in den Heer, in Christo, lieve-suster,
U waarde my bekend, van heden, noch van guster,
Maar over langen tijd: u deugde (my bewust)
Heb ik in mijn gedacht met redenen gekust.
(Na groete) wensch ik u te wijken, wat gequel baard:
Ziels-heyl verleen u God, en ware lichaams-wel-vaard:
Dat wat gy wenschen meugt (met een gesonde-drift,
't Zy Aardsch, of Hémels-goed) gy hebt tot uwe gift.
Ik roem des Heeren Naam die my (na tegen-heden)
Dit beyde heeft gegund: hy zy geloofd (met reden)
Hy heft my uyt het stof: on-waardig 't geen hy geeft:
Mijn Vaarsen loven hem die my gezegend heeft.

De oorsaak (waarde-Nimph) van dit myn nietig schrijven

('t Geen in een open hart niet kon verborgen blijven)
Is d'oude kennis van u Christelijke-gonst:
Verseld met haar gespeel, gemeenschap in de konst.

Weet: dat wy met een Vloot van seven-twintig Zeylen⁺

Uyt Tessel zijn gegaan, het vlak des Zee's te keylen:
Twee wilden na Guiné, en drie (wel toe-gerust)⁺
Na Kaap-de-verd', Karsou, en de Brasilsche-Kust:
De and're twee-maal-elf, dat waren Vrankrijk-vaarders.
By Wicht, en Portland, 's nachts genaakte ons wat swaarders:⁺
Een vreesselijke-wind dreef ons ten lager-wal:
Wiens ongestuyme swerk ons haast verstroyden al;
Daar was geen hoop, tot hoop: 't gesicht maar van den oever
Dat maakten hart, en ziel, (hoe nader) noch al droever:

+ Den 11 Octob. 1641.

+ Deventer: Goude Ree.

+ Den 17 deses

[p. 194]

 

Mijn sméken was tot God: mits elken ogen-blik

 

't Schip in den afgrond dook: vernuwde steeds de schrik.

 

Dyana toonden ons een schaars, doch heldre Maan-schijn:

 

Wy souden Schip op Schip tot pletteren gegaan zijn,

 

(In 't gruwelijke-diep, een woonstee van de dood)

 

So sy haar Fakkel niet medogend' had gebloot:

 

Maar na dien groten-storm is 't quade-weer veranderd:

 

God heeft het met den dach (tot onsen troost) geschranderd.

 

⁺Na weken twee-maal vijf, wy quamen in Guiné,

 

Voor 't hoofd Kasteel Delmijn: ons lang gewenschte-Ree.

 

⁺Wy hebben kort daar na (met seven kloeke-Schépen)

 

Den Spek een Fort ontmand: dat wy met moet angrépen:

 

⁺Waar op ik ben geleyd self in het oog van Mars,

 

Die uyt-gespogen is: het was de sonde wars.

 

God heeft my ook besocht met siekte deser Landen:

 

En wederom verlost: dies breng ik offerhanden:

 

Dat is een stage-lof, uyt ware dankbaarheyt.

 

Dit zy u van mijn doen, en laten nu geseyd.

 

Hier neffens stel ik u vervolgens dese vragen:

 

Ik bidde, laat de pen u wijsheyt my voor-dragen:

 

Niet uyt neus-wijsigheyt, weetgierig Nimphje doch.

 

Laat my die eer geschiên versoek, en bid ik noch.

 

^*Hoe verre strekt het werk des aller dingen repper?

 

^†Hoe verre strekt de plicht des schepsels tot den Schepper?

 

^‡Hoe verre is den mensch van Godes beeld beroofd?

 

^aHoe verre krijgt hy 't weer die warelijk geloofd?

 

^bHoe verre strekt sich hier, en namaals ons vernuwing?

 

^cHoe verre heeft Gods-kerk met Christo hier haar huwing?

 

^dHoe verre doold het Schaap van Christi-Kudde af?

 

^eHoe verre vreest de Bok den dwang sijn's Harders-staf?

 

^fHoe verre heeft hy hier de Geestelijke-gaven?

 

^gHoe verre strekt 't verschil van vrye, en van slaven?

 

^hHoe verre leven sy die buyten Christum gaan?

 

ⁱHoe verre sterven sy die in hem blijven staan?

+ Den 19 Decemb. 1641.

+ Den 9 Feb. 1642.

+ Axem.

* Heb 1. 3. Mat. 10. 29.

† Mat. 22. 37. Deut. 6. 5.

‡ Gen. 8. 21. Eph. 4. 22.

a Col. 3. 10. Eph. 4. 23.

b Ioan. 3. 5. 1 Cor. 15. 52, 1 Ioan. 1. 8.

c Mat. 16. 18. Rom. 3. 22.

d Ioan. 10. 28. Rom. 8. 9.

e 1 Ioan. 2. 19. Act. 8. 35.

f 1 Sam. 10. 10. Rom. 8. 9.

g Col. 3. 11. Gal. 4. 31.

h Act. 4. 14. Ioan. 3. 19.

i Apoc. 14. 13. Ioan. 3. 16.

[p. 195]

 

Vriendinne, waarde-Nimph, in 't schrijven, 't scheen ik hoorden

 

U uyten dit geheym: met Goddelijke-woorden.

 

Mijn Sang-heldin verlangt, en soekt u Weder-galm,

 

Die in de schaduw rust van Lauwer en van Palm.

 

Mijn blijde-ziele springt, mijn vrolijk-harte huppeld:

 

Die van een Hémels-vocht, en Nectar, zijn bedruppeld.

 

Wat vreugde sal ik dan genieten door u stem,

 

Als gy dees' reên verklaard door schrifte, hier t' Axem?

 

U yver, kennis, en beleefdheyt, doen my hopen

 

Dat gy u heusse-mond sult doen tot antwoord open.

 

Doet dit, en blijft den Heer bevolen, met een groet.

 

En denkt dat het geschied uyt reyne liefde soet.

 

 

 

In Africa, op de Goud-kust van Guinea in 't Fort Axem:

 

Den 7 Augusti, 1642.

 

 

 

Uwen gehelen Jacob Steendam.

Noch vaster.