Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

2203. Zich aan een stroohalm vasthouden,

d.w.z. in het nietigste redding zoeken als men in gevaar is; eig. gezegd van een drenkeling, die redding zoekt in een stroohalm (-wisch). Vgl. Hooft, Brieven, 257: Ende (zij) kan aan Corisca geen volslaagen ongelijk geeven, die een gasthuis van haar hart maakte, om zich aan 't vlotgras te houden, als haar de wal ontging¹⁾; Van Effen, Spect. VII, 163: Om zig uit dien naren toestand te redden, handelt hy meesten tyd als iemand, die in gevaar van te verdrinken, zig aan een dryvend strootje vast houd; Harreb. II, 316: Hij houdt zich aan een stroowisch vast; V.v.d.D. 178: Je voelt je miserabel, hulpeloos.... en je hoopt, je klemt je aan 'n stroohalm vast! Kmz. 346: We moeten het teerste stroohalmpje

1) Vgl. Campen, 120: Ontgaet hem die wal, soe wil hy hem ant vlotgras holden; Harreb. I, 257; Joos, 168.

[p. 331]

aanvatten. In Zuid-Nederland is bekend zich aan het gers houden, zich trachten recht of gezond te houden, voor zich zelven zorgen (Schuerm. Bijv. 95 a, Teirl. 481). Vgl. ook het fri. ien oan in strie fêst halde; fr. un homme qui se noie s'attache à un brin d'herbe, à un roseau; hd. sich an einen Strohhalm halten; eng. to catch at a straw.