Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

[p. 405]

2373. Verschutten,

d.w.z. arresteeren (in boeventaal; zie Zandstr. 32; 44; 54; 96); daarnaast verschut komen, gearresteerd worden (Köster Henke, 72); voor 't schut zijn of staan, er bij zijn (Zandstr. 46; 86); in verschut gaan, gearresteerd worden (Jord. II, 443); Teirl. Barg. 72: verschut, gevangen, betrapt; evenzoo in 't hd. verschütt gehen, beim Betteln abgefaszt und arretirt werden, verhaftet werden (Kluge, Rotw. 389; 413; 433); verschitt gehen, gefangen werden (bl. 424); verschütten, arretiren, verhaften (bl. 307; 336); syn. is tofis (gevangen) nehmen, tofis kommen (Kluge, 215¹⁾). De eig. beteekenis van verschutten, hd. verschütten is er een schotje voor schieten, verhinderen (vgl. mnl. verscutten) en vandaar tegenhouden, opsluiten. Andere synoniemen zijn bonjer, geschaakt, zuur²⁾ zijn.

1) Vgl. Voorzanger en Polak, 309: tophus, gevangen gezet; V. Ginneken II, 96: tofoes, gevangen (van tafoos, grijpen, vangen). Zie n^o. 471.

2) Van Ginneken II, 142.