Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

2677. Zwabber,

een zwerver, bedelaar, landlooper, doordraaier; eene afleiding van het wkw. zwabberen, zwalken, zwerven; ook dweilen¹⁾, dat eveneens in den zin van rondslenteren voorkomt (zie Cam. Obsc.¹⁹ bl. 74: Van Ginneken I, 518; Kmz. 125; Nkr. VIII, 21 Febr. p. 2; Ndl. Wdb. III, 3734). Vgl. Köster Henke, 76: zwabber, dronkenlap; Jord. 246: Ze kon een poen-vrijer krijgen, tienmaal meer bollebof²⁾ dan zoo'n zwabber, had hij uitgekrijscht; fri. swabber, swabbert, zwerver, landlooper.

1) Vgl. eng. to swab, dweilen; en zwabber, een langwerpige dweil aan een stok; ook scheepsjongen die 't dek opdweilt (Winschooten, 306; De Jager, Frequ. II, 736).

2) Vgl. Köster Henke, 10: bollebof, baas; commissaris van politie, kastelein, kostbaas; bl. 76: zwijnenbollebof, fietsen verhuurder (vgl. n^o. 1841); Jord. 244: Hij was en bleef met zijn wijf, een pronkstuk van de buurt. De Oranje-klanten eerden hem als een bollebof; II, 14; 15; II, 460: bollebof van de bazar, inspecteur van politie; Het Volk, 6 Oct. 1913 p. 5 k. 1: Een prachtstuk van een werrekman, een extra bolleboffie; Dievenp. 171: De bollebof van de bezar (Commissaris van Politie); Dukro, 134: Hij heeft weer 'n betrekking. Nou alweer? dan is-i'n bollebof (een heer); gelukkig voor je, ik feliciteer je. Het vr. luidt bolleboffin (o.a. in Landl. 307; 372). Zie verder Kluge, Rotw. 394: balboff, der Hauswirth, Eigenthümer eines Hauses oder Grundstückes. Voorzanger en Polak verwijzen bij bollebof naar balboos (zie n^o. 283).