Charakters en lotgevallen van Adelson, Héloïse en Elius

[p. 127]

Vyf-en-dertigste brief.
Clementina aan Heloise.

Onze vriend elius, want deze eerwaardige Leeraar is thands ook uw' vriend, heeft my uw brief overhandigd, en my met deelneeming bericht, dat gy u by zyn vertrek in een weinig opgeruimder gemoedsgesteldheid bevond: waarover ik my hartelyk verheug; te meer, daar dit myn oogmerk was. De Hemel geeve, dat de troostgronden van den Godsdienst bestendig in uw hart geprent mogen blyve, en u die aanhoudende kalmte doen smaaken, die men, na hevige schokken, alleen in dezelven vindt. Ik ben alles behalven fyn of kwezelachtig, vriendin! maar 'er zyn echter omstandigheeden in het leven waarin alles ons ontzinkt, waarin alle gewoone kracht van redeneering te kort schiet, om de wond, die ons hart zo pynlyk gevoelt, te heelen: vooral schynt my de smart, die men by het afsterven van een geliefd voorwerp ondervindt, de klip te zyn, waarop alle aardsche genoegens en vermaaken schipbreuk lyden; want wat kan de geheele waereld ons in zulke oogenblikken ter vergoeding schenken? En vooral wanneer de banden

[p. 128]

der natuur verbroken zyn?... Eene geliefde vindt nog wel eens eene geliefde, en eene gade somtyds een' echtgenoot weder, maar het gemis van een' vader, of eene moeder die ons hartelyk beminde, wordt ons nimmer weder vergoed.... en aan den rand van hun graf zou het gevoelig hart van rouw bezwyken, indien de Godsdienst ons niet door zyn troostgronden bemoedigde, en ons op een gelukkiger leven deed staaren, waarin de heilige banden der natuur, die hier verbroken werden, eens weder zullen verëenigd worden.

Waarschynlyk doe ik niets, dan met flaauwe woorden herhaalen, het geen onze vriend elius u reeds met onëindig meer kracht en vuur voorstelde: maar myn hart is geheel van deze beginselen doordrongen; en het komt hier ook eigenlyk minder op de woorden, dan op de zaaken aan; ik voldoe aan myn vriendschapspligt, en hoe eenvouwig myn troost ook zyn moge, ontdekt gy hierin het hart van

Uwe vriendin

clementina.