25 minneliederen

[p. 33]

XII
In den tiden dat die rosen

In den tiden dat die rosen¹⁺
tounen manech scone blat,²
so vloeket men den blidelosen³
die wroegere siin ane maneger stat,⁴
want sie der minnen sun gehat⁵
ende den minneren gerne nosen.⁶
van den bosen moete Got ons losen!⁷

Men darf den bosen niewet vloeken.⁸
hen wirt dicke onsachte wé,⁹
want sie warden ende loeken¹⁰
alse dé sprenket in den sné.¹¹
des siin sie vele die mere gevé.¹²
doch ne darf es nieman roeken,¹³
want sie soeken peren op den boeken.

1 In het jargetij dat de rozen

+ 60,29

2 heel veel fijne bloemblaadjes laten ontluiken

3 verwenst men de lieden die geen blijdschap kennen

4 degenen die veelvuldig verraad plegen tegenover geliefden

5 immers zij zijn vervuld van haat tegen de Minne

6 het liefst berokkenen zij de minnenden kwaad

7 God moge ons verlossen van de boosaards

8 vervloeken moet men de boosaardigen niet

9 (minderwaardige) verraders ondervinden vaak pijnlijke gevoelens

10 zij beloeren en bespieden (vanuit hun schuilhoeken)

11 als iemand die strikken spant onder een sneeuwtapijt (om vogels te vangen)

12 en volgende: Versta deze regels aldus: Ze doen dit op een verkeerd gekozen tijdstip, daar de kramsvogel (d.i. de z.g. dubbele lijster) dan niet te vangen is

13 Maar wat deert ons dat? De gevolgen zijn nihil, net als bij diegenen die menen peren van beukebomen te kunnen plukken! (Deze volkswijsheid beduidt: zo'n tijdverdrijf is zinloos)
gevé, of gevee d.w.z. vijandig gezind jegens
Zie Mnl. Wdb. II, 1790 gevee = samentrekking van gevede (substantief), = haat, vijandschap