|
| |
| |
| |
II Van het leven der Bondgenooten Gods.
A. Van goede Werken en Christelyke deugden in het gemeen.
Gebed om eenen voorzichtigen wandel in alle Godzaligheid en eerbaarheid.
CV Lied.
1 O God zoo groot van magt, O bron
van zegeningen, Die 't al hebt voortgebracht,
Van Wien wy 't al ontfingen, Zyt
my naar 't lichaam goed: Dat, in 't
gezonde lyf, Een onbevlekt gemoed En
| |
| |
2 Geef dat ik altyd snel Dat alles moog
verrichten, Waar toe my Uw bevel En myn
beroep verplichten. Geef, dat 'k ter rech-
ter tyd Tot alles vaardig zy; En als 'k
my daar van kwyt, Dat zulks my dan
3 Laat ik met ydelheên My nimmermeer
bemoejen: Dat geen onnutte reên Van
myne lippen vloejen. En, eischt myn
ampt van my, Dat ik eens spreken zal,
| |
| |
Geef, dat zulks krachtig zy, En yder wel
4 Raak ik in tegenspoed, Laat my dan
niet vertzagen; Schenk my een helden-
moed En help my smerten dragen, Dat ik,
door zachtheid, Heer! Verwinn'hem, die
my haat, En als ik raad ontbeer, Schenk my
5 Laat my doch, vergenoegd, Met elk
in vriendschap leven, Zoo ver 't een Chris-
| |
| |
ten voegt: En wil Uw hand my geven
Een deel in tydlyk goed, Zoo schenk my
ook daar by, Dat nooit eens anders bloed
6 En, zal ik hier benêen Een reeks van
Jaren tellen, En zullen bitterheên Myn
levensloop verzellen, Geef my geduld!
o Heer! Dat ik geen kwaad bejaag', Maar
dat ik eens met eer De kroon der grys-
| |
| |
7 Laat my op Christus dood Gerust en wil-
lig sterven; Myn Ziel in Abrams schoot
Het eeuwig heil beërven. Myn Zielloos
lichaam zy By vroomen in het graf, Zoo
rust ik eindlyk bly Van zorgen zonder
8 Als Gy de dooden weêr Uit hunnen
slaap zult wekken, Laat dan Uw hand, o
Heer! Zich naar myn grafstee strekken;
Wek dan, door Uw geluid Myn lichaam
| |
| |
uit het stof Verheerlykt, naar 't besluit In
9 God Vader U zy eer! Op Aard' en ook
hier booven! God Zoon, myn Borg en
Heer, U zal ik altyd loven. Door al de
waereld heen Word 's Geestes lof verbreid!
Zoo zy U, God Drieën! De prys in eeu-
| |
| |
| |
Gebed om waschdom en voortgang in de Heiligmakinge en Christelyke deugden.
CVI Lied.
Voize Lied CV
Myn God, Gy zyt geweest De Bron-
wel van myn leven, Een redelyken Geest
Heeft my Uw Gunst gegeven: Bestuur Gy
myne paên: Uw Geest geleide my: Dat
my, in al myn daân, Uw invloed bly-
2 Doe 't vleesch, dat my verleid, Van my
| |
| |
ver heenen wyken, En myne naarstigheid
In 't geestlyk leven blyken. Geef Heer!
dat myn gemoed Bevegt' het zondig kwaad,
En ik in tegenspoed, Zoek by uw hulp
3 Laat ik, als Christen, Heer! Myns Hei-
lands woord ontfangen, En aan Zyn'
wyze Leer Met aandacht blyven hangen:
Sterk het geloov' in my, Dat ik het spoor
verlaat' Des waereldlings, als hy Myn ziel
| |
| |
4 Ontsteek toch myn gemoed, Dat ik U
moog beminnen, En, vol van liefdegloed,
Myn evenmensch bezinnen. Verleen my
lydzaamheid In wrange smert en pyn;
En, als 't geluk my vleit, Laat my dan
5 Laat my kloekmoediglyk Om 't eeuwig
Ryk hier stryden, Op dat ik zegeryk
Moog op de hoogte ryden. Wie naar de
| |
| |
Zaligheen Voor alle dingen tracht, Wordt
ook wel, met het geen, Dat tydlyk is,
6 Laat nimmer huichlary O Heer! myn
ziel besmetten: Laat valsheid, hovaardy,
Of haat my nooit bezetten: List, wrevel,
gierigheid Heersch nooit in myn gemoed:
Geen haatlyk onbescheid Word' in myn
7 Dat my Uw Rechtehand Gelei ten allen
| |
| |
tyden: Hoed my aan allen kant, Zoo zal
myn voet niet glyden; Zyt Gy in tegen-
spoed Myn hulp, die my verlost, En my
gestaag behoed Wen 'k sta op mynen post.
8 Verlos my eindlyk dan Van 't geen my
kan bezwaren; Wanneer ik eenmaal van
Dit Aardryk heen zal varen, Sta my dan
gunstig by Met Uw genade hand, En voer
my eindloos bly In 't eeuwig Vaderland.
| |
| |
| |
Gebed om Geloove, Liefde, Hoope, Zachtmoedigheid, Demoedigheid en Bestendigheid.
CVII Lied.
Voize Psalm XCI.
1 Help my, myn God! help, dat myn
hart Naar U steets moog verlangen En tot
U zuchten als my smart En wroegend'
angsten prangen! Ai! geef, dat ik - Elk
oogenblik U in myn kruis moog vinden:
Dat my voortaan - Geen euveldaan Met
| |
| |
2 Geef, dat ik, met berouw bedeest, My
U moog' overgeven, En steets, met een
gebroken Geest, In waare boete leven: Voor
U moog trêen - Myn schuld beween:
Geef dat ik my der armen, In hunnen
nood, - Van hulp ontbloot, Mildadig
3 Laat Heer! de lust van 't zondig vleesch
Op my nooit zegepralen: Geef, dat ik U
| |
| |
recht liev' en vreez'. Uw Geest laat my
bestraalen! Laat my in nood, - Tot in-
den dood, U en Uw Woord belyden:
Geen tydlyk goed - Trek myn gemoed
4 Maak my van felle gramschap vry; Laat
zachtheid my bestieren: Ontsla myn Ziel
van hovaardy; Laat ootmoed haar versie-
ren: Wil 't heimlyk zaad - Van 't zon-
dig kwaad Uit mynen boezem trekken;
| |
| |
Wil Uw genaa - My vroeg en spaa, Door
Troost en vreugd, ontdekken.
5 Sterk myne liefde, sterk 't geloov; Laat
nooit myn hoop bezwyken; Dat niets my
myn vetrouwen roov', Nooit moet ik van
U wyken: Bewaar myn mond, - Dat hy
geen grond Van vreeze moog verwekken:
Voed Gy myn lyf; - Maar dat het blyv'
Bevryd van geile vlekken!
6 Geef, dat ik trouw en vlytig zy, In 't
| |
| |
geen ik moet beschikken: Dat Eerzucht,
Stoutheid, Huichlary My nimmermeer
verstrikken: Dat nimmer haat; - Of ei-
genbaat, Of wulpsheid my beheeren: Een
wreevle zin, - Of boos gewin Moet nooit
7 Doe my steets volgen trouwen raad, Vlien
dwaling en gebreken: Den armen bystaan
met de daad: Voor vriend en vyand smee-
ken, Een yder man, - Zoo veel ik kan
| |
| |
Verplichten: 't booze haten: Naar Uw
gebod, - O hooge God! Tot ik zal d'aard'
| |
B. Van Jesus Liefde.
CVIII Lied
Voize Lied LXXVIII.
1 O Ziele licht! volzalig Heer! Wiens
liefd', aan my gebleken, Zoo groot is,
dat ik nimmermeer Daar van naar eisch kan
spreken, Geef, dat myn hart U weder-
| |
| |
om, Met liefd' en met verlangen, Moog
ontvangen, En als Uw eigendom, Alleen
2 Geef, dat 'er niets in myn gemoed Dan
Uwe liefde wone: Dat ik Uw teedre lief-
de gloed Acht', als myn schat en kroone:
Wil all' de boejen, die myn hart Noch
knellen, gunstig slaken, Want zy maken,
Dat ik, tot myne smart, Niet in Uw min
| |
| |
3 Hoe vriendlyk, zalig, lief en schoon
Zyn Uwe liefdeblyken! Als ik die smaak,
o Davids Zoon! Moet alle droefheid wy-
ken. Wel aan! laat my dan nimmermeer
lets denken, of beminnen En bezinnen
Dan Uwe liefd', o Heer! Die alles kan ver-
4 Om my zyt Gy, myn toeverlaat! In
nood en dood getreden. Gelyk een moor-
der hebt G', o smaad! Aan 't Kuis om
| |
| |
my geleden, Bespot verguist en zwaar ge-
wond: Ach! mocht ik aan Uw wonden,
t' Allen stonden, Gedenken, en uit grond
Myns harten, die verkonden!
5 Hoe kostlyk, goed en rein is 't bloed,
Het geen Gy hebt vergoten! Maar ach!
hoe boos is myn gemoed En als een steen
gesloten! Ach! mocht Uw bloed, zoo
vol van kracht, Myn steenen hart verbre-
ken, En doorweeken, Op dat het, door
| |
| |
die magt, Werd' in Uw min ontsteken!
6 Ach! dat myn hart geopend werd', En
al die droppen gaarde, Die Gy vergoot,
toen U de smert Zoo kruipen deed op
d'aarde! Ach, dat myn oogen nu een vloed
Van heete tranen gieten! Dat zy vlieten,
Als by hen, dier gemoed Mag teedre min
7 Trek my, o Liefste! dan zal my Het
loopen niet verdrieten: Ik haak naar Uwe
| |
| |
lekkerny: U wilik Heer! genieten: 'k Ver-
lang, dat Gy dat troostryk woord Zult
aan myn Ziel verkonden, Dat de Zonden
En alles, dat my stoort, Zyn door Uw
8 Myn troost, myn schat, myn heil, myn
licht, Myn eenig goed, myn leven, Toon
my Uw gunstryk aangezicht; 'k Heb my
aan U gegeven, Want buiten U is 't en-
kel pyn. Ik vind, waar ik moog treden,
| |
| |
Bitterheden; Niets kan my troostryk zyn:
Niets lust my hier beneden.
9 Maar Gy, Gy zyt de rechte rust: In U
is vreugd' te vinden: Geef, dat ik Heer
met nieuwen lust My moog' aan U ver-
binden: Zyt Gy myn vlam en brand in my,
Myn Balzem, die myn pynen Doet ver-
dwynen, De smerten, die ik ly, En my
10 Zou niet Uw liefd' een volheid zyn
| |
| |
Van allerhande gaven? Zy is myn Star,
myn Zonneschyn, Myn bron, die my
kan laven, Myn zoete wyn, myn hemelsch
brood, Myn kleed, dat myne vlekken
Zal bedekken, Myn kroon, myn schild
in nood, Myn huis, daar 'k in kan trekken.
11 Wat voordeel is 't my, als Gy wykt
Heer, dat ik ben gebooren? Wanneer my
uwe Gunst niet blykt, Is al myn goed verloren.
Geef des, dat ik myn Waarde Gast, U
| |
| |
met myn liefde banden Ziel en handen
Onscheidbaar houde vast, Wat my ook aan
12 Uw Goedheid zag my telkens aan: Gy
deed my tot U komen: Eer dat ik had iets
goeds gedaan, Hebt Gy my aangenomen.
Laat toch Uw licht, o Zalig Heer! Zich
over my verspreiden, En my leiden! Uw
trouw laat nimmermeer O Jesus! van my
| |
| |
13 Laat my Uw liefd', in mynen stand,
O Heer! gestaâg verzellen: Wyk ik, ter
recht' of linkerhand, Wil my in 't spoor
herstellen. Geef my toch altyd U wen raad;
Wil my het goed doen leeren, Zonden wee-
ren En val ik in het kwaad' Wil my dan
14 Uw liefde geev' my vreugd' in pyn,
In zwakheid kracht en leven, En als ik,
wen 't voleind zal zyn, My ga ter rust be-
| |
| |
geven, Wil dan Uw' trouw' o Heer! aan
my Genadig openbaren, My bewaren, Dat
ik, getroost en vry, Ten Hemel in moog-
| |
De Zaligheid van hem, die Jesus lief heeft.
CIX Lied.
Voize Lied LXXII.
1 O Jesus! Jesus, 's Vaders Zoon,
Myn Broeder; myn Genadetroon, Myn
blydschap uit den hoogen, Gy weet dat
| |
| |
ik niets valschs verdicht, 't Is klaarer voor
U dan het licht, Aan 's Hemels ruime boo-
gen: Niets Heer! Is meer Hier op aarde
My van waarde. 'k Zal U minnen En,
met al myn hart bezinnen.
2 Dit krenkt myn Ziel, dit baart my smart,
Dat ik niet meer met al myn hart, In lief-
de vuur kan gloejen; Want 'k vind van
dag tot dag, o Heer! Dat, hoe 'k U min
des noch te meer Myn liefde drift moest
| |
| |
groejen. Zyt my Steets by, Laat Uw Ze-
gen, Als een regen My besproeyen, Zoo
3 Geef, dat ik recht dit doel beschiet!
Dat 'k U zoo veel myn plicht gebied En,
naar myn lust, moog lieven; Want niets,
dat d'aard in zich bevat, Van pracht, van
wellust, eer of schat, Kan myne ziel ge-
rieven; Of my, Als Gy My wildt laten,
Immer baten. Uwe liefde Trooste my,
| |
| |
4 Gy hebt o Heer! Uw grootsten lust Aan
die U mint: Gy schenkt hem rust, Ver-
vrolykt zyn geweten: Het ga hem, zoo
als 't wil, op aard; Hy zal na 't Kruis, dat
nu bezwaardt Zyn rampen haast vergeten.
O Ja! Hier na Zal zyn lyden In verblyden
Eens verkeeren; Dan zal hem geen smart
5 Geen oor heeft immer dat gehoord,
| |
| |
Geen oog gezien, of opgespoort, Geen
mensch kan ooit beschryven, Wat vreugd,
wat Hemelheerlykheid Die by en van U
zyn bereid, Die in Uw liefde blyven. Wie
kan Iets van Al die schatten Ooit bevat-
ten, Of waardeeren, Die Gods Gunst ons
6 Des zal, o Jesus! my voortaan Die zorg
alleen ter harte gaan, Dat 'k u moog recht
beminnen, En alles, dat aan U behaagt,
| |
| |
En daar Uw heilwoord van gewaagt, Betracht'
met Ziel en zinnen: Tot my Eens zy, Na
dit leven, Dat gegeven, Dat 'k mag ko-
men, Daar, daar nooit wordt angst ver-
7 Daar zal ik Uwe zoetigheid, Dat He-
melsch man, voor my bereid, In reine
liefde smaken: Daar zal 'k Uw lieflyk aan-
gezicht Aanschouwen, in een helder licht,
Geen vrees zal my genaken. Voorwaar
| |
| |
Zal daar Na myn stryden My verblyden,
t' Zegenvieren, En een hemelkroon my
| |
De Jesus hoogschattende, en de waereld met alle haare heerlykheid verachtende.
CX Lied.
Voize Psalm CXL.
1 Weg! spreek my niet van goud of
schatten, Van pracht en schoonheid dee-
zer aard': Al, wat de waereld moog bevat-
ten, Is in myn oog geen blydschap waard.
| |
| |
2 De waereld met haar ydelheden Vergaat,
de schoonheid raakt te niet: De tyd, die
nimmer wordt verbeden, Vernielt het al-
3 In Jesus vind ik all' myn vreugde, Myn
Goud, myn schat, myn hoogste lust, In
Hem myn oog zich vaak verheugde, In
Hem vind myne ziele rust.
4 Hy is alleen myn licht en leven, De
waarheid zelv, het eeuwig woord, De
| |
| |
boom, die my zal voedzel geven, Myn
rots, myn steunzel, dat my schoort.
5 Hy is de Koning aller eeren: Hy is de
Heer der heerlykheid: Hy kan myn smart
in vreugd' verkeeren: Hy heeft my eeuwig
6 Geen magt kan Zyne sterkte dwingen:
Zyn Ryk zal door geen tyd vergaan: Zyn
Troon kent geen verwisselingen, Maar zal
| |
| |
7 Nooit is Zyn Rykdom te doorgronden:
Zyn schoon gelaat, al wat men ziet, En al
wat aan Hem wordt gevonden, Verandert,
8 Door Hem kan ik ten Hemel streven En
worden aan Zyn glans gelyk; Hy zal my
zoo veel schatten geven Dat ik word' on-
9 Al moet ik dan hier veel ontbeeren,
Zoo lang ik treed' in 't aardsche stof, Geen
| |
| |
nood! Hy zal my mild vereeren Met heil
| |
C. Van het Vertrouwen op God.
CXI Lied.
Voize Lied LXXXV.
1 Op God, zoo goed, als groot, Ver-
trouw ik, in myn nood; Hy kan my wel
bevryden, Uit droefheid angst en lyden,
Hy kan my voorspoed schenken: 't Draait
2 Schoon my myn schuld beticht, Myn
| |
| |
hoop niet ganschlyk zwicht: Ik zal op
Christus bouwen, Op Hem alleen vertrou-
wen; Ik zal, in dood en leven, My aan
3 Daal ik ter grafsteed' in, De dood is
my gewin; Want Christus is myn leven,
'k Heb my aan Hem gegeven, Al sterv' ik
nu, of morgen, Hy zal myn Ziel ver-
zorgen. 4 O Jesus! die myn schuld Zoo lydzaam
| |
| |
hebt vervuld, En zyt aan 't Kruis gestor-
ven, Die my hebt heil verworven; Ja al
Uw volk by 't sterven Het hemelryk doet
5 Hoor my, genadig Heer! 'k Val aan Uw
voeten neêr; Help my, als 'k zal bezwy-
ken, Uw opzicht laat niet wyken: Wil
my ten Hemel leiden, 'k Zy zalig by 't
6 'k Zeg amen t'allen stond: 'k Vertrouw
| |
| |
uit 's harten grond: Gy zult ons nooit be-
geven, Zoo lang w' op aarde leven, Op
dat wy eens te samen U eeuwig pryzen,
| |
Van de gelatenheid en vergenoeginge in Gode.
CXII Lied.
Voize Psalm XCI.
1 Niets zy 'er, dat Gods Raad belett';
Zyn wil is hoogst te pryzen; Die zyn ver-
trouwen op Hem zet, Dien zal Hy hulp
| |
| |
bewyzen. God helpt uit nood; - Zyn
troost is groot, Zyn bystand booven
maaten: Die God vertrouwt, - En op
Hem bouwt Word nooit van Hem ver-
2 God is myn troost, myn toeverzicht,
Myn hoop, myn vreugd, myn leven:
Werwaards de Heer myn gangen richt',
Ik zal niet tegenstreven: Zyn woord is
waar! Hy heeft myn hair Geteld: niets
| |
| |
kan ons deeren! Hy houdt de wacht, -
By dag en nacht, Om 't kwaad van ons
3 Al moet ik zondaar grafwaards heen,
Naar 't Godlyk welbehagen, ik zal my
zonder naar geween In God gerust gedra-
gen; 'K beveel aan God Myn eeuwig lot,
In myne laatste stonden: O magtig Heer! -
Gy hebt wel eer Schuld Hel en dood ver-
| |
| |
4 Noch eens o Heer! ik roep u aan;
Gy zult my Gunstig wezen, Als my de
booze Geest wil slaan: Ach! laat my
dan niet vreezen! Bestraf hem Heer!
Uw Naam ter eer, Ai! wil hem toch
beschamen: Uw heilryk woord, -
Blyft ongestoord: Des zeg ik vrolyk,
| |
| |
| |
Overgeving aan Gods wille,
CXIII Lied.
1 Zalig zyn, die hunne harten Wat
hen dreig' aan allen kant, Stellen in des
Hoogsten hand, Die niet, door verborge
smarten, 't Kwaad vermeerdren, dat hun
2 'T kan toch nimmer voordeel geven,
Dat de broze sterveling Zich verteer door
pyniging, Wyl de schenker van ons leven,
| |
| |
Al het geen ons moet geschiên, Heeft
3 Schenkt de Hemel u Zyn zegen, Dan
zal d'aarde vruchtloos woên: Zy zal u
geen hinder doen: Maar, treedt Gy op
duistre wegen, Gy kunt 't onheil, door
4 Worstelt Gy met ongelukken, Zorgt,
dat Gy niet hooploos klaagt; Hy die zorg
voor alles draagt Zal u 't onheil weêr
| |
| |
ontrukken: Gy wordt toch ter rechter tyd
5 Is een ander meer gegeven Schoon hy
op de zondenbaan Voortrent, denk, des
Heeren pâan Zyn zeer ver r' van ons ver-
heven, En het is toch alles goed, Wat Hy
6 Vreest Gy voor der boozen lagen; Hun-
ne boosheid heeft geen kracht, Z' is be-
paaldt door 's Hoogsten magt: Hebt gy
| |
| |
nood en dood te dragen, Is 't geweld van
hel en aard' 'T saam gepaard;
7 Hy, dien d' Almagt wil behoeden,
Word door donder niet geveld, Schoon
de wolken met geweld Branden, schoon
de blikzems woeden, Ja schoon 't gansche
waereld rond Ga te grond.
8 Geef u vrolyk in Gods handen: Wagt
van d' Oppermajesteit, 'T geen Hy U
heeft toegeleid: Schik U zelfs tot pyn en
| |
| |
banden: Zwygt gerust in alles stil, Wat
9 God weet alles wel te maken; Hy
die onbezweken staat, En zich op zyn
hulp' verlaat, Die zich gaarn in alle za-
ken Naar zyn welbehagen voegt, Leeft
| |
| |
| |
D Van de zelvkennis en demoedigheid.
CXIV Lied.
Voize Lied LXXI.
1 Wat wil d' aarde zich verheffen?
Wat roemt toch der wormen spys? O
mocht yder eens beseffen Nedrigheids on-
schatbren prys: Hun, hun past alleen te
roemen, Die hun Goed hun Heiland
2 Roemt dan vry: maar houdt voor oo-
| |
| |
gen O Gy nietig menschen kind! Dat al-
leen in Gods vermogen Stof tot heilig
roemen vind, Die zich mag als nietig ken-
nen, En aan ootmoed zoekt te wennen.
3 Val aan Jesus voeten neder: Volg Ma-
riás voorbeeld na: Ween en zucht en kus
Hem teder: Smeek Hem nedrig om genâe:
Zoek zyn liefde dus te steelen, Dat Gy
in zyn gunst moogt deelen.
4 Dan, dan zult Gy eerst ontvangen On-
| |
| |
bepaalde roemens stof: Zalig zyn, die dat
erlangen! Gy o Heer zyt al myn lof'! Gy
o Jesus zult het wezen Dien 'k zal roe-
5 Wat kan eigen roem toch baten? Die
hier in zyn grondslag vind Ziet zich eer-
lang gansch verlaten; Die vervliegt gelyk
de wind. Zy zy mogen zich beroemen,
Dien de Heer Zyn volk wil noemen.
6 O Myn Schepper en myn Voeder! Van
| |
| |
U zy myn roem en eer. Blyf myn Hei-
land, myn behoeder, Tot in eeuwigheid,
o Heer! My deert hel noch waerelds poo-
gen, Zoo 'k geval in 's Heeren oogen.
| |
De hovaardigheid haatende Christen.
CXV Lied
Voize Psalm CXL.
1 Zal dan hetstof, o schand! noch pra-
len? Het stof, dat wegstuift voor den wind,
Dat ras de schuldstraf moet betalen Wan-
| |
| |
neer 't de felle dood verslint.
2 O dwaasheid! meenen teere bloemen
Noch lang te pryken met die pracht, Daar
z' in den uchtendstond op roemen? He-
laas! zy sterven voor den nacht!
3 O blindheid! meent een damp te bly-
ven En in de vrye lucht te staan? Het
Zonlicht zal hem ras verdryven: Een oo-
genblik ziet hem vergaan.
4 O zwakheid! waanen leeme hutten,
| |
| |
Dat haar de tyd niet sloopen zal? Helaas!
niets kan haar onderstutten: Zy neigen eer
5 O traagheid! mensch, wilt gy niet wee-
ten Dat gy zyt schaduw rook en wind!
Gy kunt met recht een niets u heeten, O
teder blad! o magtloos kind!
6 O ramp! Gods gramschap zal u knellen,
Wanneer uw hoogmoed ryst ten top!
God zal den trotsaart nedervellen, Ach Zon-
| |
| |
daar, Zondaar, merk hier op!
| |
E Van de zelvverloocheninge.
CVXI Lied.
Voize Psalm C.
1 O magtig God! Die zielensterkt, En
in haar 't geestlyk leven werkt, Wat moet
ik doen? wat is Uw wil? Gebied my Heer,
2 Ik kan niets doen, dit 's U bekend: Ik
weet niet waar 'k my heenen wend', Maar
| |
| |
Uwe magt is onbepaald, En Uwe Wysheid
3 Gy zyt de Raad, de Kracht, de Held,
By U is raad en rust besteld; Gy zyt de
kracht in 't droevigst lot; Uw Naam is Held,
4 Gy heilrots, red my, ziet ik ly; Gy le-
venstroom bevochtig my, Besproei myn
Ziel, o Heiland! keer, Keer tot my armen
| |
| |
5 De tyd is boos en vol bedrog; Ik weet
niet, hoe 'k zal leven, doch; Gy zyt een
Heer, die groot van Raad, Een God, die
6 Doe my o God! Uw wil verstaan: Ik
klop, ach! wierd my opgedaan! Gy hoort
het wel, ik roep al weer; Wat moet Ik
| |
| |
| |
F. Verloochening van eige wysheid.
CXVII Lied.
Voize Lied LXXI.
1 Weg met waan en ydelheden, Daar
de waereld roem op draagt, Dat my van
Hem af doet treden, Aan wien 't nedrig
hart behaagt, Nimmer in zyn magt vol-
prezen, Onbevatbaar in zyn Wezen.
2 Wat my, zeg ik, niet kan voeren tot den
Allerhoogsten Heer, zal myn lust voortaan
| |
| |
niet roeren, Enkel vuilnis is 't, niet meer.
Dit is wysheid, hoog te schatten, Dat
3 Vraagt Gy, wat het toch moog wezen,
Dat myn hart zoo zeer begeert? 't Is, wan-
neer men God mag vreezen En den groo-
ten Schepper eert: Dit 's de wysheid, dit
is 't leven, Hemelburgeren gegeven.
4 't Kwaad te myden, 't goed te zoeken,
Jagen naar Godzaligheid, 's Waerelds ydel-
| |
| |
heen te vloeken En al, wat eens van ons
scheid: Dit is wysheid, dat zyn gaven,
Die en ziel en lichaam laven.
5 Wilt Gy dit nu niet gelooven, O Gy
valsch beroemde kunst? Wis! Gy wordt,
als stof verstoven: Waar? waar blyft dan
menschen gunst? Ach hoe ras is 't al ver-
slonden, Dat wy niet op Christus gronden!
| |
| |
| |
G. Verloochening en verachting van de Waereld.
CXVIII Lied
Voize Lied LXXI.
1 Ei wat vraag 'k naar 't aardsch gewe-
mel? Als Gy Heer! maar by my zyt, Is
my d'aarde zelf een Hemel, Hel en wae-
relds list ten spyt, Dierbre Jesus! o myn
Koning! Maak in myne Ziel Uw woning.
2 Ei wat zou my rykdom baten, Ryk ge-
noeg in God myn schat? Wat vraag ik
| |
| |
naar hooge staten, Booven is de glorie stad!
O myn Schepper dit vertrouwe Toch Uw
3 Ei! wat vraag ik naar den Hemel? Jesus
liefd' is Hemelvreugd. Weg gy, 's waerelds
snood gewemel, Gy verdooft, dat my ver-
heugt: Schatten, nu bedekt voor d'oogen,
Zyn by my van meer vermogen.
4 Ei! wat vraag ik naar het smalen, Als
myn Ziel het kwade myd? 's Heeren wil
| |
| |
kan 't al bepalen, Loogens zwichten door
den tyd; Eindlyk zal de waarheid leven,
En haar held'ren luister geven.
5 Ei wat vraag ik naar het loven, Wyl
myn deugd 'er niet door blykt? Waare lof
komt maar van booven, Van Hem, Die
het hart doorkykt, Dat kan 's menschen
deugd betogen, Dat hy geld' in 's Heeren
6 Ei, wat vraag ik naar U allen Hemel,
| |
| |
Aarde, Geld en Eer, Als ik God mag wel-
gevallen? Ei wat wil, wat wil ik meer?
'k Hang aan God met all' myn' krachten
Als myn lyf en Ziel versmachten.
| |
H. De van de waereld zich losrukkende en zyne ruste in Gode zoekende.
CXIX Lied
Voize Psalm XXV.
1 Overdierbaar Ziele leven Aan zoo wei-
nigen bewust, Als de Geest mag opwaarts
streven, Naar d'onschatbre Hemelrust! Ach!
| |
| |
hoe ydel is de waan, Daar zich 't vleesch
door laat verblinden! 't Kleeft vergangbre
schatten aan, 't Tracht zyn heil in rook te
2 Ach! langs welke kronkelpaden Dwaald'
ik, in dien duistren nacht, Toen 'k myn
neigingen en daden Niet zorgvuldig hield
in acht? Achl hoe vaak moest my de tyd
Myne dwaasheid duidlyk leeren, Toen ik
Heer (ik klaag 't in spyt) My in onrustging
| |
| |
3 'k Heb wel vaak 't besluit genomen, Om
te breeken uit dat net; Maar als 't tot de
daad zou komen, Vond ik my van kracht
ontzet. 'k Ben gevangen! wee my! ach!
Ach! wie breekt dat net aan stukken? Rots
des heils, hoor myn geklag! Kom m' uit
's duivels strikken rukken.
4 Jesus, sterkte der vertzaagden, Die Gy
geeft den matten rust, Waare toevlugt der
| |
| |
geplaagden, Neig myn hart en geef my
lust, Dat ik 't geen myn oog hier ziet,
Als een enkel niet moog achten, En, hoe
'k best Uw gunst geniet, Moog met al myn
5 Ach vermaal dat snood verlangen; Dat
noch aan de waereld kleeft; Neem die boo-
ze lust gevangen, Die zich U niet over-
geeft; Laat ik waereld, eer of geld Nooit
myn zorgen waardig achten, Wyl Gy my
| |
| |
hier hebt gesteld, Om naar beter goed te
6 Laat Uw Goedheid in myn' oogen Schy-
nen, geef, by dat gezicht, My ook krach-
ten, dat myn pogen Naar den Hemel zy
gericht. Maak U Zelv' bekend aan my:
Doe myn hart in liefd' ontbranden, Dat
myn Ziel U eigen zy: Knoop m' aan U
7 Wykt, wykt ydele gedachten, Stoort
| |
| |
niet verder myne rust; Ik wil heen, met
all' myn krachten, Naar myn Jesus, al myn
lust. Hem alleen, Hem geev' ik Eer:
'k Wil my zelv' in Hem verliezen: Niets
behaagt m' op aarde meer: 'k Wil alleen
| |
| |
| |
I. Van de Geestelyke Waakzaamheid.
Opwekking tot waken en bidden.
CXX Lied.
Voize Lied CXXXI.
1 Nu is het uur voorhanden; Ryst,
ryst ten rustbedd' uit; Doet Uwe lampen
branden, O Christnen! hoor 't geluit Ver-
spreid zich wyt en zyd, Gy moet U vaar-
dig maken Met bidden en met waken, In
| |
| |
2 Daar roepen van de tinnen De wach-
ters Gods, waakt op! Waakt op, gystou-
te zinnen! Geef hovaardy den schop, En
neemt den ootmoed aan: De hel heeft haa-
re kaken Met brullen en met kraken Ont-
3 Waakt op! waakt op, 'k hoor 't woe-
den Van 's duivels vreeslyk heir, 't Zal
bazilisken broeden; Het trotst ons meer
en meer. Zyn gramschap gaat al voort:
| |
| |
Dat w' ons, dan vaardig maken, Door bid-
den en door waken, Naar 's Heeren raad
4 Ontwaakt uit 's vleesches lusten! Waak
op, o huichelaar! Ei wil niet zorgloos rus-
ten, Ontvlied het doods gevaar, Dat u uw
schuld bereid: Ei richt all' Uwe zaken
Tot bidden en tot waken, Ter Uwer Za-
5 Gy die daar ligt te ronken In zorgeloos
| |
| |
vermaak, Van weeld' en wellust dronken,
Waakt op, ducht 's hemels wraak! Ach!
wilt gy die ontgaan, Gy moet u vaardig
maken Tot bidden en tot waken En zoo
6 Ai! ziet doch alles streven Naar zynen
ondergang; De vroomen doet men sne-
ven: Het onrecht gaat in zwang: Het
kwaad heerscht wyd en zyd: Niets kan
de gruw'len staken: Komt laat ons bid-
| |
| |
dend' waken, In deezen boozen tyd!
7 Ai! wilt met aandagt letten Op won-
dren zonder tal, Wilt daar Uw hart op zet-
ten: Waakt op! geen los geval Brengt all'
die dingen voort: God wil ons wakker
maken Tot bidden en tot waken, Eer Hy
8 De waereld wordt verbroken: Dit von-
nis heeft de mond Der waarheid zelv ge-
sproken, Doch niemand weet den stond,
| |
| |
Wanneer dit wezen zal; Dus moeten w'
ons met waken En bidden vaardig maken,
9 Wel hem dan, die wil hooren Dienood-
stem, die hem wekt, En zich aan 's Hoog-
sten tooren, Door waar berouw, ontrekt!
Die zich aldus bereid, Zal eens na biddend
waken Volzalig heilgoed smaken In 't Ryk
| |
| |
| |
Opwekking tot Waakzaamheid, wegens de toekomst van Christus.
CXXI Lied.
1 Ach waakt, ach waakt toch op! Het
eind begint te naken: Ach waakt, ach
waakt toch op! Ach wildt U vaardig ma-
ken! God komt, met bliksem stralen, Om
2 Ach waakt, ach waakt toch op! Hoe
kunt gy zorgloos slapen? Ach waakt,
ach waakt toch op! Kom aan grypt 't ziele
| |
| |
wapen! De lampen nu genomen! De Brui-
3 Ach waakt, ach waakt toch op! Gy
hoort bazuingeschallen. Ach waakt, ach
waakt toch op! Wilt biddend nedervallen!
Roep, Vader wil ons sparen, En om Uw
4 Ach waakt, ach waakt toch op, In dee-
ze bange tyden! Ach waakt, ach waakt
toch op! 't is nu een tyd van stryden;
| |
| |
Want waereld, duivel, zonden, Zyn nu
5 Ach waakt! ach waakt toch op! Zyt
nuchtren: bid gestadig: Ach waakt! ach
waakt toch op! Dat God ons zy genadig!
De waereld is aan 't kraken; Haar val moet
6 Ach waakt! ach waakt toch op! Noch
staat Gods Gunst U open. Ach waakt! ach
waakt toch op! Noch moogt g' op vreede
| |
| |
hopen. Vliedt van uw snoode zonden,
Zoo wordt 'er heil gevonden.
7 Ach waakt! ach waakt toch op! Gy hard
versteende zinnen! Ach waakt! ach waakt
toch op! Wat wildt gy toch beginnen?
Sluit Gy, helaas! Uw oogen Fn ooren
8 Ach waakt! ach waakt toch op! Hoe
kunt g' U zoo verstokken? Ach waakt!
ach waakt toch op! Wyl God U noch wil
| |
| |
lokken. God zal toch wrekend' komen Al
|
|
Auteursrechtvrij
