Goden en grenzen

[p. 16]

IV

Gij moogt mij niet beminnen
Dan zooals ik mij schonk:
Mijn schijnsel voor uw zinnen,
Mijn troosting als uw dronk.

Uw lichaam, uw gedachten
Zijn mijne, ik schiep ze en blijf
Van de eindlooze geslachten
Onsterflijk ziel en lijf.

Ik schiep ze en 't heir van zonnen
Dat wentlend wielt en kreist
Is de eeuwig onbegonnen
Wereld, die Mij bewijst.