'ne Zöch vaan de ieuwigheid

'n Affaire mèt 't leve

[p. 96]

3

Zoe'nen inkele kier mós 'r detösse oet. Daan zat 'r z'ch in d'n trein op weeg nao 'ne vrund of e stök femilie.

Meh koelik waos 'r de Stasie oet of 'r begós z'ch al sjöldig te veule umtot 'r noe kós genete vaan 't landsjap of vaan 't observere vaan de lui in de coupé. ‘Dat moot zie toch allemaol misse’, dach 'r daan.

Es 'r weer trök kaom, vertèlde 'r häör in ze bèste Mestreechs wat 'r had mètgemaak. Daan hóng ze aon z'n lippe. Ouch voolt 'r z'ch sjöldig vaanwege dat nao Penny goon, want ze waos awwerwèts in häör opvattinge en kós dat toch ech neet goodkäöre. Ze had al ins gezag: ‘Veurwat trowste neet mèt 'r? De wèts tot 'ch d'ch neet gere kwiet wèl zien, meh dao zou 'ch m'ch bij neerlègge.... trouwens de zous d'n aw Tant daan toch neet verwaarloeze, of wel?’

Meh dao waos niks aon te doen, veurluipig neet tenminste. Penny gaof z'ch aon häöm zoe noe en daan, meh neet veur ieuwig! Ze had nog zoeväöl planne, zoeväöl aander vrun; ze kós neet beslete.

Zou heer zelf wel wèlle? Es Penny häöm op de maan aof zou vraoge, wat 'r noe eigelik wou... wat zou 'r daan kinne zègge? Ze had 'm get mètgebrach vaan ein vaan 'r reize: ‘Iets voor op je kamer!’ had ze gezag.

Dao hóng 't daan aon de plafong: 'n houte peerdsje, gemaak wie 'n marionèt mèt allemaol tuikes, die me mèt e letsje kós manipulere.

Had ze mèt dat kedoke gemeind tot ze häöm zoe zaog: eine dee mer mèt z'ch liet speule; 'ne mins dee gein eige leve heet? Meh wat zaot 'r heij toch te druime en druug te kieke!

Heer vertèlde Tant Yvonne wie drök 't gewees waos in de stad meh dat had 'r al gezag!

‘De lachs d'ch wel kepot este die Belsje zuus stèl stoon veur

[p. 97]

zoe 'ne seksboetiek; miestal manskerels, meh dao zien ouch vrowlui die 'n uigske d'raon riskere!’

't Waos neet 't good ónderwerp. Zie kós 't neet appreciëre. ‘Jao, Mestreech is wel veranderd!’ zag ze.

Heer dach aon dee jong vaan zevetien-achtien jaor, dee in de Kleine Staat venmörge nao 'n meid had gerope: ‘STUK’. Zoeget kinste vaan die touriste verwachte.

Heer rappeleerde z'ch tot 'r ins, lang geleije, 'ne jonge snuiter vaan zoe óngeveer dezelfde leeftied tege 'n pósjenel op hoeg hekskes had hure rope: ‘Kom heij lekker dier, daan krijgste vaan miech de boeklótsj!’ Wie heer begreep wat dee koejong demèt bedoelde, had 'r 'ne roeje kop gekrege.

Meh 't had toch mie stijl es dat zoe mer ‘stuk’ rope.

Alles waos e bitsje ‘verloederd’; de seks mesjien 't mieste. ‘Kom Tentsje’, zag 'r, ‘iech gaon mer ins nao ónder, aanders geit m'ch d'n heerd nog oet. Estrein gaon 'ch ouch nog e sträötsje um; daan wèt g'r dat alvas.

Heer zat de teskes en alles op 't deenblaad en stónd op. Toen 'r bij de deur waos vroog ze: ‘Kumpste m'ch daan later nog get veurleze?’ Heer knikde.

Umtot 'r z'n han zoe vol had kós 'r neet bij 't knupke en góng 'r veurziechtig in d'n duuster d'n trap aof.

Bij de deur vaan de keuke kós 'r de klink neet zoe gaw vinde; ei teske waos al umgevalle en 't aander begós ouch te rammele; e lepelke klètterde tege de plavuize.

D'n Dappere had z'ch listig opgestèld aon d'n aandere kant vaan de deur en mèt tot heer eindelik de klink umdrejde en de deur op 'ne kier had, glitsde dee kater 'm tösse de bein door en vloog mèt groete sprung d'n trap op.

‘Òngepolitoerde smerige rotkat!’ reep Charles 'm achternao, meh 'r mós oppasse um dat teske neet te laote valle; dat mós iers op d'n aonrèk.

Heer vlookde nog ins, umtot 'r wis tot de deur vaan z'n kamer

[p. 98]

opestónd en - verrèk! - heer had de tössedeur nao de zolder ouch opegelaote. D'n Dappere had 't sjijns geroke; 't waos zoe'n slum bies.

Dee zaot noe tösse de spinnewèbbe en stöb nao muiskes te vreutele en aon mösjenèste te ruke; straks zou 'r ónderkoume mèt al die zwijnerij vaan spinnegeweefsel op z'n prei, vaan kop tot start!

't Zal wel veur die vaan Herodes zien, dach 'r, meh 'r góng toch naobove um te probere häöm vaan de zolder aof te lókke. Jao huur, de tössedeur stónd wagelwied ope en daobove hoort 'r 't gestómmel en geraos. Meh, wie 'r ouch reep vaan: ‘Kom noe mer, kom daan mer heij Dappere!’, dee kater leet 'm zweite.

Nou jeh, vreug of laat zou 'r genóg devaan kriege. Veurluipig mer beter die deur toudoen, zoetot 'r 'm straks kós opvaange um de ergste rotzooi vaan 'm aof te plökke.

Op z'n eige kamer bleef Charles stoon kieke nao de foto's op de moer. H'r had sommige vaan z'n beste vergrutinge opgeplak tege 'ne zwarte achtergrónd: werk dat lang geleije z'n hobby oetmaakde en boe 'r nog gruuts op waos.

Rechs bove en links ónder opnaomes vaan zien döchterke Beppie! Wat waos ze toch e sjoen keend en leef; altied gewees, noe trouwens nog.

H'r had häör zien gehore weure: zoe klein sjarminkelke, dun en laank wie 'ne gestruipde knien. H'r had häör in 't kumpke vaan z'nen erm gedrage en later had ze op z'ne sjoet gezete; weer later op 't steulke aon 't stuur vaan z'ne fiets es ze nao Opgrimby trokke um e paar daog te kampere. Daan had 'r geweze op de peerdsjes en de keujkes in de wei; 't keujke zag ‘Boe’ en 't peerdsje zag ‘Hiehiehie’; dat wis ze allemaol. In Opgrimby had ze get aon häör uigskes gekrege en Charles had 't voel d'roet geveeg mèt e wetsje; ze had z'ch zoe leef, zoe vol vertrouwe laote helpe.

[p. 99]

Thoes zaot 'r altied mèt häör te gekke; daan leet 'r z'n vingers vriemelentere op 'r aofkoume vaan hoeg oet de loch, altied mer korterbij, um ónder 'r helske en op 'r beurske te kietele. Mèt alle mach vaan 'r twie oetgestrèkde ermkes probeerde ze die vingers te vaange, weg te duije, sjaterend vaan plezeer. Later, toen ze op de middelbare sjaol meujte had mèt 'n opstèl euver biologie, had 'r oet z'n eige beuk besjrijvinge en illustraties opgezeuk en dat allemaol veur häör opgesjreve en oetgeteikend. Ze had gooj ciefers deveur gekrege en veural väöl zelfvertrouwe. Ze waos zoeget de bèste vaan 'r klas gewees, dao ónder in dat wied wied Australië.

God! Wat had 'r neet veur häör gedoon! 'n Groete volière getummerd boe ze parkiete in kweekde en hiel klein kwertelsjes.

Ze had zoe fiere e peerd gehad, meh dat kós 'r neet bekostige. Toch had 'r Beppie de gelegenheid gegeve um peerd te rije, want 'r naom 'r mèt nao 'n ‘Farm’, örgens in de ‘bush’, boe 'r 'ne boer good kós, dee e paar sjoen peerdsjes had. Daan leet 'r häör bij de kinder op de boerderij en zelf leep 'r langs die beek mèt water zoe helder wie kristal, boe groete forelle zaote: knape vaan drei, veer kilo. Neet dèks had 'r eine kinne vaange, want die vèsse zien d'ch al vaan wiedeweg aonkoume.

En Beppie mèt dat leef snuutske (veural op 't communieportrèt rechsbove) had z'ch dus ouch bij die secte aongeslote. Daovaan had 'r mesjien 't mieste verdreet gehad. Heer zou zoe gere gezeen höbbe tot dat keend nao 't eindexame weijer gelierd had. Twie bäörze had ze vaan de hand geweze, umtot ze z'ch hielemaol wou inzètte veur dat nuij gelouf.

Heer had gebèjd en gesmeek; 't had neet mage helpe. Häör sjoen blauw ierlikke ouge stoonte vol mèt traone, want ze heel vaan 're Pa, meh ze mós toch nein zègge. Boe 'r ouch hiel koed euver waos - jao, dat had 'ne zoere smaak bij häöm

[p. 100]

achtergelaote - die sjoen verhawwing waos sjeif getrokke. Ins had 'r häör gezag bij 't trökrije nao hoes: ‘De hèls noe vaan peerdsjes en de kumps bij miech um d'ch nao die “farm” te bringe; straks krijgste interesse in aander dinger: e meitske geit vaan 'ne jong hawwe! Iech hoop totste ouch daan bij miech zals koume mèt d'n probleme, zoetot 'ch d'ch kin helpe.’

Naoderhand had 'r 't vaan Miep op ze broed gekrege, tot 'r z'n dochter, die nog zoe ónsjöldig waos, veur seks had wèlle interessere. Mieljaar! Wat waos 'r toen giftig gewees!

In die verzameling vaan foto's had 'r (links bove) ouch e portrèt vaan Penny. Dat had 'r laote make vaan 'nen awwe cliché dee ze mèt leid en meujte tösse häör pepèrre had gevónde.

Dao stónd ze op wie ze waos toen 'r häör veur d'n twiede kier lierde kinne, vlak veur 't vertrèk nao Australië. Neve dat portrèt nog 'n sjoen vergruting vaan 't Paoter Vinkteurensje. Dat waos de plaots gewees.... in dat teurensje.....