'ne Zöch vaan de ieuwigheid

'n Affaire mèt 't leve

[p. 165]

4

Charles keek langs die trappe op en z'n ouge bleve röste bij de moer dee 't begin is vaan Slevrouwewal. De rege waos gestiedig en dao waos gein kip op straot. Kip, dach 'r, eigelik zou 'r es gooje Mestreechteneer ‘hin’ mote zègge. In Belsj spreke ze vaan ‘poule’, meh dat heet dao ouch 'n aander beteikenis. Heer had z'ch laote vertèlle, tot op de wal e paar jaor geleije 'n zeker commerce bedreve woort en tot 't Bat toen 'ne slechte naom had, 's aovends. Heer mós dinke aon vreuger, toen de Mestreechter Smeijstraot zoe beröch waos. Dao zien noe allemaol die zake, dach 'r, boeste sjieke sjeun kins koupe en kleijer en sjoen meubelkes. Toen die vrowwe dao hunne commerce hadde, woort ouch al geadverteerd, tenminste.....tege de roet veur de vitrage had 'r ins twie póppe zien stoon mét e prijske debij: f 2,50.

Ins in de maond of soms um de twie weke kaom e wief nao 't kamp: 'n zeker Erika, die mèt 'n groete sleij vaan Sydney nao de berreg reej. Veur d'n tied vaan Charles waos 't de geweente tot zoe'n vrowwe 't op 'n akkeurdsje goejde mèt d'n opziechter en de cantinebaas, die allebei hun eige kemerke in de keet hadde mèt 'n gezamelikke badkamer. Dao waos ouch nog 'n klein kamer veur 't geval 'nen ingenieur of 'nen aandere hoege piet mós euvernachte. Dat gebäörde zelde of noets, want geine waos heppetig d'rop um in 't horekemerke te slaope.

Charles waos nog nuij in 't kamp toen die Erika veur d'n ierste kier op häöm aof kaom. Heer had die geverfde troela zien smoeze mèt de cantinebaas; dee had in zien riechting geweze. Ze trippelde op hoeg hekskes mèt gespierde hein ónder e benkelik kort rökske nao z'n taofel, boe 'r 'ne breef zaot de sjrieve. Ze zat z'ch deneer en staok dat vrech geziech

[p. 166]

ónder die hoegblónde haore tösse 'r han; twie èllebaoge op 't blaad. Heer kós häör tepels zien; 't hóng allemaol nogal los in 'r bloes.

Ze stèlde z'ch neet veur en maakde gei präötsje euver 't weer, meh zag astrant: ‘What shall it be: first fuck or the usual percentage?’ Heer dach tot 'r 't in Kölle huurde dondere. (Dao waos deen donder weer!).

Heer zag - op z'n ingels netuurlik -'t spit m'ch Mevrouw, meh iech weet neet boe g'r 't euver höb.

Toen had ze 'r sjouwers opgetrokke: ‘Please yourself’, en leep op die hoeg horepu trök nao de cantinebaas, dee toen de zaak zelf mer regelde en häör nao 't kemerke brach.

Ze had, verdomme, de rits vaan häöre rok al ope veurtot ze binne stapde.

Boete stónd al 'n ganse rij kerels esof ze hunne quinzième kaome hole. Ein veur ein woorte die aofgewèrk en dat doorde noets lang. Dao kaome ouch gein minselikke geluide oet dat hok, boe de deur vaan op 'ne kier bleef stoon; 't had mie weg vaan 't knorre vaan verkes.

Charles waos noe boete gegaange um get frisse loch te kriege. Heer had z'ch dat ins vaan 'nen aofstand bekeke. Bij de deur stónd de cantinebaas wie 'ne porteer opgestèld. Dee pakde ouch de biljètte aon en mós soms wissele of trö;kgeve. Es die gorilla's ruizing maakde euver hun plaots in de rij, kaom heer detösse. Ze hadde sjijns respek veur 'm. Toch hadde ze Gino, dee kleinen Italiaan mèt z'n zwarte ouge en z'n lang kókkel, oet de rij gemieterd. Had 'r get verkierds gedoon, of kós 'r z'ch allein mer neet were..... heer mós achteraon stoon en ouch dao woort 'r gekoejonneerd, zoetot 'r vaan ermooi aofdroop.

Toen gebäörde get kösteliks. Charles zaot op 'ne rotsblok tege 'n helling en zaog 't aonkoume:

Gino kump obbins veurziechtig euver dat daak vaan de

[p. 167]

cantine gekrope. Umtot 'r zoe klein waos, kós geine 'm zien, want bove d'n ingaank waos e groet bord mèt de lètters WET CANTEEN; dat zou me kinne vertaole met NATE KETRIEN! Zjus op 't momint tot eine op wisselgeld steit te wachte (mèt z'n rök na de deur) liet 'r z'ch nao óndere valle en rótsj naobinne! 't Belachelikke waos tot 'r z'n brook al oet had; z'n oetrösting waos naovenant z'n neus. Ederein laog slap vaan 't lache, al waos dee knaap dee aon de beurt waos ouch lielik aon 't vloke.

't Waos neet good um achteraon in de rij te stoon, want nao d'n twelfde of daartiende klant, kump die Erika nao boete - in 'r bloete nog wel - en reup tege de res: ‘Come back tomorrow!’ Die kerels begóste te gromme en te sjelle en ze woort giftig en sjrieuwt 't oet: ‘You bastards.... for chrissake.... can't you see I'm fucked!’

Ze drope toch mer aof, eder nao z'n eige hökske vaan zès veerkante meter, boe ze hun flesse draank hadde en hun vèttige beukskes. M'ne God, wat e leve, al verdene ze ouch 'ne sjoene cent, dach Charles.

Trök in de keet gaof 'r de sleutel vaan de badkamer aon Erika en zag tot ze mer ins e good eurke in 't water mós ligge. Ze keek häöm daankbaar aon en leet z'chzelf zien: wie 'n rauw rotte tomat zaog 't oet. Heer deeg z'n ouge tou en dach aon Penny, die häöm neet, of wee daan ouch, kós vertèlle wat ze had mote mètmake.

's Aovends laat woort op de deur geklop. Erika mèt 'n sigrèt tösse 'r vingers vroog of ze mèt 'm moch praote. Ze kaom op de rand vaan 't bèd zitte en zag tot ze spiet had euver de astrante meneer boe op ze häöm had aongesproke. Ze dach tot 'r 't hoeg in de bol had en op häör neer keek. Heer wou mesjien niks vaan 'n hoor höbbe, zag ze, meh heer waos 'ne fijne mins. Aon zoe iemand kós ze z'ch geve, ech geve. Ze streelde z'n hand en noe ze neet mie opgemaak waos zaog 'r

[p. 168]

tot ze e fien geziech had en leef ouge mèt e groet verdreet. Um häöre mónd mèt noe dun lippe, zaog 'r ‘de paraaf der pijn’.

Heer vertèlde haäör vaan Penny; vaan d'n ierste kier in Belsj Eijade en d'n twiede kier in 't Paoter Vinkteurensje; ouch vaan 't vasloupe vaan hun correspondentie.

Erika kraog traone in 'r ouge . Ze kaom bij häöm ligge en deeg dinger, die nog noets 'n vrow veur häöm gedoon had. Meh, heer bleef kriete en aon Penny dinke.

Vreug in de mörge woort 'r wakker en heer rook koffie en de rouk vaan 'n veeree sigrèt. Ze brach z'n tas mèt en leet 'm aon 'r sigrèt zoeke.

Ze had ins good naogedach, zag ze. Heer mós nao die zwarte woerzègster, in Redfern in Sydney. Die zou 'm kinne zègge wat 'r mós doen um Penny trök te vinde. Die vrow wis alles. Meh heer mós neet sjrikke vaan die beurt, want zoe'ne gribus zou 'r wel noets gezeen höbbe. H'r zou 'n fles roeje wien mote mètbringe en good oppasse, tot 'r die neet leet klawwe door 't crapuul wat z'ch ophèlt in die buurt.

Kós 'r neet 'ne vrijen daag numme mörge, daan kós heer mèt häör trökrije nao Sydney en daan zou ze 'm die plaots wieze.