'ne Zöch vaan de ieuwigheid

'n Affaire mèt 't leve

[p. 173]

6

André had 'n kamer gehad heij tegeneuver in 't Peshoes. Nein, heer kós vaan ónder de Hèlpoort de vinsters neet zien; die laoge aon d'n aandere kant, bove de Jeker. Heer mós lache bij de gedachte aon dee gekken tied. André had de aofspraok mèt z'n vrun tot ze häöm neet mochte sture es 'r e vrommes bij z'ch had. Daan stoonte d'r e paar damessjeun boete op de vinsterbaank: sjeun mèt hoeg hakke, sportsjeun mèt 'ne platten hak, ouch al ins e paar stievele.

En dee goojen André waos doed gegaange, zjus in 'nen tied tot Charles z'ch had zitte aofvraoge of 'r neet e beroop zou mage doen op de aw vrundsjap; veur André zou 't e klein kunske gewees zien um oet te zeuke wat vaan die Penny waos terech gekoume en boe ze z'ch opheel nao häör vlöch oet Visé.

Heer wis verdomp good, veurwat tot 'r 't nog neet gedoon had. Heer vertroude häöm neet en waos al bij veurbaat zjaloes es 'r dach aon al de geraffineerde truukskes die André gebruukde es 'r achter e vrommes aonzaot.

Heer waos z'ne vrund ins midde in de nach tegen 't lief geloupe örgens Achter 't Vleishoes; ze waore alletwie e bitteke aongesjote. Nog ore hadde ze op 't kemerke vaan André zitte lölle euver dee goojen awwen tied.

‘Wètste nog totste dao in 't Peshoes bij m'ch kaoms deen daag totste bij die hoor waos gewees?’

Charles wou dat woord neet hure: ‘Dat waos ze neet, André, veur miech tenminste neet!’ Heer had vertèld vaan 't later bezeuk en ze gesprek mèt de medam vaan Chez Etienne. ‘Maak diech 't 'm noe!’, zag André giftig, ‘de wèls m'ch weer ins zjaloes make, zjus wie toen!’

Charles begreep dat neet: ‘Iech zou zègge totste aanders niks tekort kumps!’

[p. 174]

Nog altied dee verdomde rege! Wach ins... begós 't dao aon de kant vaan St. Pieter get op te klaore?

Vaanaof dat bezeuk aon Redfern wou 'r neet in 't kamp blieve. 't Waos 'm allemaol te mechtig gewore en heer kós de gedachte aon nog mie vaan die scènes mèt Erica en kerels op e rijke neet verdrage.

't Kosde neet väöl meujte um trökverplaots te weure nao z'n aw baon. Heer woort d'r wel neet beter vaan, want dao waoren 'rs weer e paar die hunne kans op promotie in 't water zaoge valle.

Mèt loed in z'n sjeun góng 'r 's mörgens nao ze kentuurke; mèt nog ins zoeväöl loed leep 'r trök nao hoes, boe Miep wel weer zou zitte met ‘Broeders’ en ‘Zusters’ vaan häör gelouf.

Heer dach dèks euver dat bijke, boe de woerzègster vaan spraok: dat bijke dat gein käös heet; dat trök moot nao 't nès. En heer mós vaanzelf dinke aon z'n kinderjaore, toen 'r die bij had gevaange mèt ze vlindernètsje en 't bieske in 'n sjeundoes had laote krepere.

En neet allein die bij: heer had vaan alles mèt nao hoes gesleip, umtot 'r zoe vaan de netuur heel!

Salamanders woorte broedmager, umtot 'r vergaot pieringskes veur ze te zeuke. Koeleköpkes kraoge puutsjes en verlore hun kieuwe, meh umtot 'r ze gei plengske had gegeve um op te kroepe, verdrónke ze in dee bokaal. Op 't platform had 'ne groete zinke bak gestande mèt bitterveurnsjes. Op 'ne werme zomerdaag waore die bieskes gekook! Pas 'n week later zaog 'r 't... of liever: rook 'r 't...

'n Does mèt maoje (vaan 't vèsse euvergehawwe) had 'r laote stoon op de steiweeg. Pa, dee neet wis wat d'rin zaot, maak 't ope en - vvoemm! - 'n wolk smerige vlege vluig 'm in ze geziech! En 'ne staank...

[p. 175]

Heer wis z'ch te rappelere, tot 'r indertied eigelik... (heer had 't noets tege iemand vertèld... dat had 'r geheim gehawwe) eigelik had 'r 'n groete glaze kis wèlle höbbe mèt hiel klein minskes... zoe'n luiken die vaan alles doen ónderein... zoeget had 'r wèlle bekieke door 't glaas...

Had heer Slivvenhier wèlle speule? En wat zou devaan terech zien gekoume es heer veur die minskes zjus zoe sjoen had gezörg wie veur z'n hagedisse en goudslengskes, die allemaol vreug of laat doed waore gegaange?