De werken van Vondel. Deel 1. 1605-1620
(1927)–Joost van den Vondel–
[pagina 372]
| |
[XLVIIII]
Terwijlen Hercles slaept aldaer hy is geleghen,Ga naar voetnoot*
Figuurlijck hem vertoont zijn twee verscheyden wegen.
![]()
Math. 7.
Den wegh nae d'eeuw'ge dood, is ruym, is wijd, en breed,
Maer enge en smal den pat die tot den leven leet.
| |
[pagina 373]
| |
XLVIIII
Terwijl Alcides lagh met Lethes zachte stroomenGa naar voetnoot1
Besprenget vanden Slaep s' doods zuster: zagh hy komen,
Twee schoone Nymphen, oft Goddinnen met geneugt,Ga naar voetnoot3
D' een was Wellustigheyd, en d' ander was de Deughd:
5[regelnummer]
De Wellust quam zeer zoet gelijck den morgen blozen,
Den wegh al waer zy liep beschildert was met Roozen,
Den ingangh die was breed: maer weer in't yegendeel
Den uytgangh nauwe en scherp vol droefheyd al geheel.
De Deughd, de witte Deughd, door doornen, en door struyckenGa naar voetnoot9
10[regelnummer]
Wees eenen engen pat, schier naulijcx om gebruycken;
Maer hoemen dieper zagh, hoe blijder hy met lust
Int eynde mede bracht een aengename rust.
Dus stont van deze twee hem t'aldernutst te kiezen:
‘Die't eene winnen wil het ander zal verliezen.
|
|