Logo DBNL
De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656 (1931)

De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656

(1931)–Joost van den Vondel–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Het derde bedryf

PAULET. DE GRAVEN.
Paulet:
 
Belieft den Heeren my iet anders te bevelen?821
 
Ick heb den hoogen last gevolght in alle deelen,822
 
Beval twee Edeliên de kamer van Mevrouw,823
 
Verzekerde het huis zorghvuldigh en getrouw824
825
Met stercker wacht dan oit, om onraet uit te sluiten.
 
Nu vreest men met den dagh alree den drang van buiten,
 
Eer ons 't nieuwsgierigh volck, en meer dan 't enge perck827
 
Der zale bergen kan, met dringen vall' te sterck.828
De Graven:
 
Men houde het kasteel en zijne poort gesloten,
830
En opene ons klincket by tijts voor luttel Grooten830
 
Van Adelijck geslacht, of Ridderlijcken staet;
 
Doch met eerbiedigheit, bescheidenheit en maet.832
 
Het sta den Ridder vry twee dienaers in te brengen,
 
Den Edelman slechts een'. Dat zich geen andren mengen
835
In dien benauden drang dan wacht en slotgezin.835
 
Men neem' van buiten slechts tweehondert koppen in.836
Paulet:
 
Al wat ghy meer beveelt dat laet ick my behagen.837
De Graven:
 
Hoe heeft die droeve zich na uw vertreck gedragen?
Paulet:
 
Bedaert, en min noch meer dan een die ergens reist,
840
En eerst bezorght het geen de henevaert vereischt.840
 
Zy laet het avontmael wat tijdiger bereiden,
 
Om voort het noodigh werck te spoeden, voor het scheiden,842
 
En neemt met matigheit haer' nootdruft, zoo gerust,843
 
Gelijckze plagh, en als van geen verdriet bewust.
845
De tafel luistert vast naer heur gezoute woorden;845
 
Een troost en hemelval voor d'ooren, die dit hoorden.846
 
Zy vraeght Burgon of hy, als zy, oock nam in acht847
 
Hoe sterck de waerheit is, en met hoe groot een kracht
 
De Waerheit Logentael den mont weet op te breken,849
850
Om door die vyandin 't gelochende uit te spreken.
 
Het vonnis, zeitze, 't welck my scherp ter straffe daeght,851
 
Verwijstme, als eene die Elizabeth belaeght,852
 
En nietemin wil Kent dat ick het licht zal derven,853
 
En sterven, eer door my zijn Godtsdienst koom' te sterven;
855
Getuighenis, die dus gehouwen op mijn graf,
 
My eer ten roem gedijt dan tot schandael en straf.856
De Graven:
 
Zy ga hier op getroost den slagh des doots verbeiden.857
Paulet:
 
Zy drinckt, na'et avontmael, en voor het jongste scheiden,
 
Zoo rustigh als bedaert, haer' stoet den scheidranck toe,859
860
En wil dat hooft voor hooft haer hier bescheit op doe:860
 
Die wachten 't op hun knien, nu Godt het wil gehengen:861
 
Daer ziet men elck den wijn met zoo veel tranen mengen
 
En nocken en misbaer, dat zelf een Edelman,863
 
Die 't my verhaelt, zich niet van tranen spenen kan.864
865
Een jeder bidt gena voor 't geen 'er zy misdreven.
 
Zy zelve smeeckt, men wil haer' misslagh oock vergeven,866
 
Vertroostze, als eene die den kercker vol verdriet
 
Geopent, en in 't licht van 's hemels blijschap ziet:
 
Zy wil een jegelijck in haer gebedt gedencken,
870
By Godt en d'Engelen, die haer van boven wencken.
 
Aldus geneestze 't hart, ter doot bedroeft en kranck.
De Graven:
 
Het hofgezin verliest by haren ondergangk.
Paulet:
 
Zy neemt de pen, en schrijft op 't spoedighste drie brieven,
 
Te leveren (hoewel alleen op uw believen)874
875
Den Koningk te Parijs, en Guize, en eenen hier,
 
Bevelende haer ziel den Biechtvaêr, hoogh en dier.876
 
Zy leest haer' jongsten wil, en staet van lijfcieraden,877
 
Juweelen en gesteente, en giften en gewaden;
 
En deelt den reetsten schat aen haer getrouwen uit,879
880
Waer na zy zich terstont in haer gebecel sluit,880
 
En d'uren nu besteedt tot bidden en tot waecken.
De Graven:
 
'T gaet wel: 't gestarrent daelt. Wie durf ons hier genaken?882
MELVIN. DE GRAVEN.
Melvin:
 
Dat uw Genade zich mijn aenspraeck toch niet belgh.883
 
Een druck te groot, en dien ick levend' naeuw verzwelgh,884
885
Verruckt my, om by nacht de Heeren noch te spreken;885
 
Hoewel ick ducht vergeefs: het streck' ten minste een teken
 
Van 't eerlijck hart, verknocht aen zijne Koningin.
De Graven:
 
Hofmeester, hou uw rust: wat komt u in den zin?
Melvin:
 
Is 't vruchteloos, 't gedy tot rust van mijn geweten,889
890
Indien ick eenighzins my zelven hebb' gequeten.890
De Graven:
 
Indien ghy met uw tong dit schellemstuck vergult?891
Melvin:
 
Ick onderwint my niet te weten van haer schult,892
 
Of onschult aen dit stuck, waer van de menschen spreken:
 
De Rechters weten best wat hier van zy gebleken
895
Of niet: 'k geloof alleen [indien ickze anders ken895
 
Uit haren ommegangk, als die haer dienaer ben,896
 
En gansch onzijdigh, best getuighenis kan geven]
 
Dat zy de zuster noit gedongen hebb' naer 't leven,
 
En hier op is getroost t'ontfangen dezen slagh,899
900
Waer op het hoogh gerecht en d'allerjongste dagh900
 
Zal volgen, t'zijner tijt, om al die vonnis vellen
 
Voor 't al doordringende oogh van Godt te Recht te stellen.902
De Graven:
 
Zy hou zich dan getroost, en klaegh' niet over 't lot
 
Van 't Recht, het welck ons staet te wettigen voor Godt.904
Melvin:
905
Zy kende schult noch Recht in dit geschil, en echter905
 
Beveelt men tegens Recht haer Majesteit den Rechter.906
De Graven:
 
Het heiligh Recht is blint, en kent geen Majesteit.
Melvin:
 
De Majesteit geen mensch, maer Godts almogentheit.908
De Graven:
 
Geen Hoogheit was het Recht der wetten oit ontwassen.
Melvin:
910
De hemel straftze zelf, die op geen wetten passen.910
De Graven:
 
Zoo most het Recht te lang op d'aerde stille staen.911
Melvin:
 
Men onderscheide hier den Vorst van onderdaen.
De Graven:
 
Zoo doenze, die hier op rechtvaerdigh vonnis strijcken.913
Melvin:
 
De mindre vonnist hier dan over 't hooft der Rijcken?
De Graven:
915
Marie buighe 't hooft voor Vrouw Elizabeth.
Melvin:
 
Zy staen gelijck van Godt op 's weerelts troon gezet.916
De Graven:
 
Hier heerscht Elizabeth alleen, en geen Marye.
Melvin:
 
Dat haere heerschappy tot heil des volcks gedye.918
De Graven:
 
Het heil des volcks eischt straf van zijne vyandin.
Melvin:
920
Een heilige, een gezalfde, een vrye Koningin?
De Graven:
 
Een tijtelkoningin, een Koningins gevangen.921
Melvin:
 
Gevloden in haer schoot, doch luttel heusch ontfangen.922
De Graven:
 
Verstooten van haer volck en Rijck, en aengeklaeght.
Melvin:
 
Onwettigh tegens Recht en reden uitgejaeght.
De Graven:
925
Wy willen dat geschil hier slechten, noch bepleiten.
Melvin:
 
Ten minste draeght ontzagh den glans der Majesteiten.926
De Graven:
 
Aen die geen Majesteit oit quetsten door verraet.927
Melvin:
 
Wat stroit men niet al uit door vyantschap en haet?
De Graven:
 
Wy laten ons door haet noch vyantschap vervoeren.929
Melvin:
930
Het godtlijck Recht verbiet Gezalfden aen te roeren.
De Graven:
 
Dit Recht gebiet, dat zy den moort ten spiegel dien'.931
Melvin:
 
De Koningk David zelf heeft Saul wel ontzien.932
De Graven:
 
En Davids zoon ontzagh niet eens zijn' outsten broeder.
Melvin:
 
Die stack hem naer de kroon, door voorbe van de moeder.933-34
De Graven:
935
En deze heeft zich lang aen 's anders kroon vertast.935
Melvin:
 
Onschuldigh wortze met haer schoonvaers schult belast.936
De Graven:
 
Zy heeft het me bestemt, dies wort het haer geweten.937
Melvin:
 
Die wonde is lang gezalft.
De Graven:
 
De nasmert niet vergeten.
Melvin:
 
Men zie hier stam en bloet en eigen maeghschap aen.939
De Graven:
940
Hier gelt geen bloet, al zou die gansche stam vergaen.940
Melvin:
 
Zult ghy uw handen dan zoo woest aen 't gastrecht schenden?941
De Graven:
 
Aen een, die voester was van endelooze ellenden.942
Melvin:
 
Gevoedt door 't ongelijck, dus lang haer aengedaen.943
De Graven:
 
Men heeft gewapent trots naer 's Rijcks bederf gestaen.944
Melvin:
945
Naer vryheit, om dees duif uit 's kerckers klaeu te slaecken.945
De Graven:
 
Zich meester van de staet en 't Koningkrijck te maecken.
Melvin:
 
Zoo jagen achterdocht en vrees haer eige schim.947
De Graven:
 
Men denckt zoo erregh niet, of 't valt noch ruim zoo slim.948
Melvin:
 
Een krijghsgevangen zelf verschoont men naer de wetten.949
De Graven:
950
Gevangens, die zich niet door lantverraet besmetten.
Melvin:
 
Gevangens, die met kracht zich redden uyt dien noot.
De Graven:
 
Gevange Koningen zijn menighmael gedoot.
Melvin:
 
Men breng' geen voorbeelt by dan met gelijcke reden.
De Graven:
 
Aldus heeft Konradijn verdiende straf geleden.954
Melvin:
955
Een onverdiende straf, van duizenden vervloeckt.955
De Graven:
 
Zijn misdaet blijckt te klaer, in dien menze onderzoeckt.
Melvin:
 
Hy dong in 't harrenas naer Karels kroon, en leven.957
De Graven:
 
Hoe kan 't Elizabeth Marie dan vergeven?
Melvin:
 
Die quam hier wapenloos en smeeckende in haer hof.
De Graven:
960
En sedert hier gehooft, verliepze zich zoo grof.960
Melvin:
 
De Koning Konradyn versteurt de rust der Kercke.961
De Graven:
 
En deze niet zoo stil, dat ieder het niet mercke.962
Melvin:
 
Onschuldigh draeghtze al 't geen men aenschrijft op haer' naem.963
De Graven:
 
Zoo schendigh, datmen zich der blijcken billijck schaem'.964
Melvin:
965
Ontslaetze, en al het Rijck met eenen van die zorgen.
De Graven:
 
Ontsla ons Rijck van zorgh.
Melvin:
 
verzekert het door borgen.966
De Graven:
 
Wat borgen hielden oit een Koningin in toom?
Melvin:
 
Verbint den zoon by eede, en Guize haren oom.
De Graven:
 
Geen borge kan den staet des Rijcks gerustheit geven.
Melvin:
970
Haer leven streckt een schilt, en berght heur nabuurs leven.970
De Graven:
 
Noch beter door haer doot, die velle al 't oproer neêr.
Melvin:
 
Dat slaet dan licht zijn oogh op een' uitheemschen Heer.972
De Graven:
 
Op Spanje? die is wijt van 't Britsche strant gezeten.
Melvin:
 
Kan Vranckrijck zijn gekroonde en zuster wel vergeten?974
De Graven:
975
Wy zijn de wraeck getroost, indienze ons oorloogh verght.975
Melvin:
 
Genade baerde oit gunst, daer straf den wrevel terght.976
De Graven:
 
Genade stijft, de straf verschrickt den lantverrader.977
Melvin:
 
Het maegschap grenst te na.
De Graven:
 
Het vaderlant noch nader.978
Melvin:
 
Bewaert uw Koningins kronijck voor zulck een vleck.979
De Graven:
980
Indien rechtvaerdigh Recht tot schande of laster streck'.
Melvin:
 
Ziet toe, ghy zult het recht der volcken overtreden.
De Graven:
 
Geensins 't byzonder recht, het heil van volck en steden.982
Melvin:
 
't Vergaet hem zelden wel, die 't recht der volcken schent.
De Graven:
 
Wie recht doet naer den eisch, ontziet geen dreigement.
Melvin:
985
't Natuurrecht lijt dit niet, en spreeckt het vonnis tegen.985
De Graven:
 
Dat lijt geen zusterslagh, noch houdt die kromme wegen.986
Melvin:
 
Men kan de vangenis verzwaren tegens list.987
De Graven:
 
Zoo doet men, met een zerck te rollen op de kist.
Melvin:
 
Het gansche Kristenrijck zal 't vonnis overwegen.989
De Graven:
990
Wy overwoegent eerst: nu staet ons Recht te plegen.990
Melvin:
 
Te vellen zulck een hooft met een verwate bijl?991
De Graven:
 
De rechtbijl houw' slechts toe: 't is Engelanders stijl.992
Melvin:
 
Een Engelsch oir gedoemt van Engelsche onderzaten?993
De Graven:
 
Van 't volle Parlement, en driederhande staten.994
Melvin:
995
O Hendericken, voelt ghy dit niet in uw graf!
De Graven:
 
Zy voelen dat 'er heersche een nazaet van hun' staf.996
Melvin:
 
Besprengkelt met dit bloet uit hunnen stam gesproten?
De Graven:
 
Geen bloet uit dartelheit, maer hooge noot vergoten.998
Melvin:
 
Gevolght van naberouw en tranen, doch te spa.
De Graven:
1000
Van juichen en triomf en blijschap, zonder ga.1000
Melvin:
 
Triomfen op het lijck van zulck een hooghgeboren?
De Graven:
 
Noch liever haer dan Vrouw Elizabeth verloren.
Melvin:
 
Noch liever geen van beide, en bloet met bloet vereent.
De Graven:
 
Zoo paey men bloet met bloet.1004
Melvin:
 
Daer gansch Europe om weent?
De Graven:
1005
Een korte wijl, tot dat het lichaem leit begraven.
Melvin:
 
Een Koningin, van Godt verrijckt met zoo veel gaven?
De Graven:
 
Met gaven, lang misbruickt, ten val van menigh Heer.1007
Melvin:
 
Bekommert met haer kruis en leven staet en eer.1008
De Graven:
 
Wat is 'er bloets gestort, om haer in staet te houden!1009
Melvin:
1010
Dat treffe op 't hooft van hun, die haer die moeiten brouwden.1010
De Graven:
 
De rust van Engelant en Schotlant hangt aen haer.
Melvin:
 
Die t'elkens vrede zocht en kocht, op heur gevaer?1012
De Graven:
 
Die noit zich naer des tijts gelegenheit wou vlyen.1013
Melvin:
 
Gewilligh, en zoo veel haer errefrecht kon lyen.
De Graven:
1015
Wie 't heerschen luste, leer' zich zelf te buiten gaen.1015
Melvin:
 
Zoo verre dit met haer geweten kan bestaen.1016
De Graven:
 
Zoo verre zullen wy haer misdaet oock verschoonen.
Melvin:
 
Ghy zult dien grooten zoon in zijne moeder hoonen.
 
Hoe wil die jonge Vorst, hoe wil dat ziedend bloet1019
1020
Opbobbelen van toorne, en met verbolgen moet1020
 
Te paerde in 't harrenas met zijn gehoonde Schotten,
 
Gesterckt van over zee, op dit barbarisch knotten
 
Des overouden stams van zulck een brave spruit,1022-23
 
Het moederslaghtigh volck bestoken, niet om buit,1024
1025
Of roof en snoot gewin, maer door het eerlijck vechten1025
 
Zijn moeders ongelijck met bus en degen rechten.1026
 
Geen kans stont oit zoo schoon of 't keerde op 't ongezienst.1027
 
Ick bid verschoon Mevrouw, uw eige kroon ten dienst.1028
De Graven:
 
Dat staet geensins aen ons, aen last en tijt gebonden.1029
Melvin:
1030
Door uitstel wort het Recht, zoo 't Recht zy, niet geschonden.
De Graven:
 
Wy kunnen niet een uur verlengen haren tijt.
Melvin:
 
Men schelt haer niet den hals, maer luttel dagen quijt.1032
De Graven:
 
Wat nut kan uitstel haer, die lang gedoemt zat, geven?
Melvin:
 
'k Verzeker u, men pleit tot berging van haer leven.1034
De Graven:
1035
't Is al vergeefs gezweet, geronnen, en gepleit.1035
 
Dit schrift is d'eige hant van hare Majesteit.
Melvin:
 
De wraecklust heeft misschien de pen dit afgedrongen.1037
De Graven:
 
Monarchen tekenen door niemants maght gedwongen.
Melvin:
 
Zy kan veranderen van opzet en beraet.1039
De Graven:
1040
En trof 'er midlerwijl een onheil onzen staet?1040
Melvin:
 
Men komt noch tijts genoeg om zulk een bloet te storten.1041
De Graven:
 
Wy willen onzen last verlengen noch verkorten.
Melvin:
 
Hy eert den zoon op 't hooghst, wie zijne moeder eert.
De Graven:
 
Den zoon, die t'Edenburgh, te Londen niet regeert?1044
Melvin:
1045
Hy moet Elizabeth door 't Recht der kroone volgen.1045
De Graven:
 
Die hope paeit zijn wraeck, hoe grimmigh, hoe verbolgen.1046
Melvin:
 
Een Vorst ontveinst zijn leedt, en wreeckt dan d'euveldaet
 
Der ouderen in 't eindt met woecker aen hun zaet.1048
De Graven:
 
Rechtschapen Engelschman liet noit zich zoo verbluffen,1049
1050
Dat hy in zijnen plicht, hem opgeleit, zou suffen1050
 
Om jemants dreigement. Wie Stuarden ontziet,
 
Verdient geen eere, daer Elizabeth gebiet.
Melvin:
 
Men leest van Rechters, die gevangens 't lijf verschoonden,1053
 
Het welck de meesters hun, gelijck een weldaet, loonden;
1055
Dewijl het vonnis lagh uit hevigheit gevelt.1055
De Graven:
 
Dit is met rijpen raet te langkzaem ingestelt,
 
Om nu zoo reuckeloos en schichtigh in te trecken,1057
 
Dat onder 't morrend volck slechts oproer zou verwecken;
 
Dewijl 't verkondight wert by stekende trompet.1059
Melvin:
1060
d'Oploopende gemeent wort lichtlijck neergezet,1060
 
Indien de predickstoel zich wacht dien haet te voeden.
De Graven:
 
Het is der herdren ampt hun kudden zoo te hoeden.1062
Melvin:
 
Zy hebben naer dit bloet nu menigh jaer gedorst.
De Graven:
 
Uit yver tot de Kerck gesproken uit de borst.1064
Melvin:
1065
Hoe yverde Mevrouw om d'eendraght van Britanje!
De Graven:
 
Om 't eilant onderdaen te leveren aen Spanje.1066
Melvin:
 
Noit quetste ick, zeitze, 't Recht van Engelschman of Schot:
 
't Geweten wroeght my niet: 'k beroep my zelf op Godt,1068
 
Die weet hoe vreedzaem ick de tweedraght zocht te schuwen;
1070
Hoe ick mijn Zuster kende, oock zellef in 't herhuwen,1070
 
Veel lager dan mijn staet; na dat men 't huwelijck
 
Met Zweden, met de kroon van Spanje en Oostenrijck1072
 
Erghlistigh had gestuit. Hoe heeft men my gedolven1073
 
In eenen poel van bloet, gedompelt in de golven
1075
Van wederspannigheit en laster en verdriet!
 
Hoe heeft men my gelockt, getroont in dit gebiet,1076
 
Met zulck een' schoonen schijn van trouweloos beloven!
 
En van haer' staet ontzet, van vrydom gaen beroven
 
Een vrouw, ter heerschappy geschapen al te fier,1079
1080
Gedwongen ter gena van schiltwacht en cippier,1080
 
En reis op reis gesleurt van d'eene op d'andre sloten.
 
Hoe zuiver schouwden my de besten, en de Grooten,1082
 
Gestelt tot onderzoeck, oock zelf in Norfolcks zaeck!1083
 
Hoe stont ick oit mijn woort, en noit naer wederwraeck!1084
1085
En entlijck, nu men hier dit lichaem, aen de keten
 
Van twintigh jaren wrocks en kerckers, ziet gesleten,1086
 
Verwijst men 't hooft ter bijle, op een gesmede wet.1087
 
Indien Marie dus haer nicht Elizabeth,1088
 
(Wiens stoel de hemel noch op Stuarts wensch wil zegenen)1089
1090
Met reden en bescheit in 't aenschijn moght bejegenen;1090
 
Hoe waer het mogelijck, dat zy zou treden tot1091
 
Dit schouwspel, en dit hooft zien gapen op 't schavot?
 
Ghy Heeren, kan het zijn, verstreckt nu middelaren,
 
En eigent u dien roem van 't oir des Rijcks te sparen,1094
1095
Ten minste naer uw maght: voor zulck een weldaet zy
 
En blijf de Hooghste uw loon. Helaes! vergeeft het my,
 
Indien ick wat te brusk een weduwe verweere,1097
 
Gedreight met zulck een' val, dien d'allerhooghste keere.1098
De Graven:
 
Vertreck terstont van hier, en breeck dees woorden af.
1100
Dit is maer tijt verquist: geen voorspraeck schut dees straf.1100
BURGON. MELVIN.
Burgon:
 
Ghy hebt u zelven dan voor 't uiterste gequeten?1101
Melvin:
 
Gequeten, en vergeefs wat moeite en tijt versleten.
Burgon:
 
Zy luisterden ten minste een weinigh naer uw beê?
Melvin:
 
Gelijck een harde rots naer 't ruischen van de zee.
Burgon:
1105
Wat raet dan om dit hooft die blinde bijl t'ontrucken?
Melvin:
 
Geen raet, geen hoop altoos: Mevrouw zal moeten bucken.1106
Burgon:
 
Men draeght dan Koningsbloet nu langer geen ontzagh?
Melvin:
 
Noch min dan ander bloet, en van gemeenen slagh.1108
Burgon:
 
Zoo reuckeloos 't geheim des Koningsdoms ontdecken?1109
Burgon:
1110
Men ziet op geen gevolgh, hoe breet men dit kan recken.1110
Burgon:
 
De nazaet zal dit stuck vervloecken als een pest.1111
Melvin:
 
Men dient zich nu hier van: de nazaet vloeck' zijn best.1112
Burgon:
 
Rechtschapen voorzaet plagh op 's nazaets heil te letten,
Melvin:
 
Men zoeckt, om 's nazaets heil, den godtsdienst vast te setten.1114
Burgon:
1115
In 't moederlijcke bloet, het terghsel van de wraeck?1115
Melvin:
 
Beneem veraerden Schot en Engelsman dien smaeck.1116
Burgon:
 
Ja wel veraert van deught, en woester dan Barbaren.
Melvin:
 
Zy hopen door dit bloet zal 't onweêr stracks bedaren.1118
Burgon:
 
Zoo worpt men 't oir des Rijcks dien afgront in den mont?1119
Melvin:
1120
Uit vreeze dat de Staet niet strande, en ga te gront.
Burgon:
 
En wat verzekert hen na Stuarts doot voor stranden?
Melvin:
 
't Verpletten van dit hooft der Roomscheit onzer landen.1122
Burgon:
 
Na 's moeders doot versterft dit Recht op haren zoon.
Melvin:
 
Met zuiver zogh gevoet, en beter zogh gewoon.1124
Burgon:
1125
Maer bijster ongewoon te zwelgen zulck een' beker.1125
Melvin:
 
Hy kieze, uit hope op 't erf, het zeker voor 't onzeker.1126
Burgon:
 
En koos hy 't hachelycke, en zong zijn moeders zangk?1127
Melvin:
 
Zoo gingen zy met hem zijn moeders eigen gangk.1128
Burgon:
 
Hy breidele by tijts de Puriteinsche listen.
Melvin:
1130
Dat volck stelt eere in trots met Koningen te twisten.1130
Burgon:
 
De scepter is te slecht met dit gebroet bewaert.1131
Melvin:
 
De Koning zwaei' den staf: zy loeren op zijn zwaert.1132
Burgon:
 
De staf heeft sonder 't zwaert geen kracht, noch iet te zeggen.1133
Melvin:
 
En hierom zoecken zy hun Heeren 't zwaert t'ontleggen.1134
Burgon:
1135
Wat is een Heer, berooft van 't opperste gezagh?
Melvin:
 
Een slaef des Puriteins, verrijckt door dit bejagh.1136
Burgon:
 
Zoo drijft de heerschappy op 's volcks geschrey en vuisten.1137
Melvin:
 
Dat warenze, die stout den grootsten Koning kruisten.1138
Burgon:
 
Nu kruissenze Mevrouw, en schreeuwen hemelhoogh.
Melvin:
1140
Haer Katholijckheit schijnt te sterck in ieders oogh.
Burgon:
 
Zy schijne vry, en kroone in 't eint haer heiligh leven.1141
Melvin:
 
Men pooght haer doot een verf van zustermoort te geven.1142
Burgon:
 
En tusschen moordenaers hing Kristus aen het hout.1143
Melvin:
 
Haer leste dagh komt op: ick schrick: mijn hart wort kout.1144
Burgon:
1145
O schantvleck, van geen tijt noch eeuwen uit te wissen!1145
 
Wat sal de kroon hier door aen glans en luister missen?
 
Ick zie Britanje noch in 't uiterste gevaer;1147-vlg.:
 
De stale vuist des Schots verwart in 't Engelsch hair;1148
 
De rechtbijl scherp gewet op 's Konings Stedehouders,
1150
En 's Kantelbergers hals; het graeuw op zyne schouders1149-50
 
Des Ouderlings gezagh verheffen op de straet;1151
 
En Londen hoofdeloos verscheuren zijn gewaet.1152
 
O schantvleck, van geen tijt noch eeuwen uit te vagen!
Melvin:
 
Met wat gelaet zal ik den zoon de tijding dragen?1154
1155
Hoe durf ick zijnen troon genaecken met dees maer?
 
My jammert zulck een spruit van vierentwintigh jaer.
 
Wat reden zet hem neêr? wie zal die bloetwel stoppen?1157
 
Hoe kan die helt zijn leet verteeren of verkroppen?
 
My dunckt ick zie, hoe hy ontzint zijn purper scheurt,1159
1160
De Kroon ter aerde smijt, en raest, en quijnt, en treurt,
 
En vloeckt Elizabeth, en Engelschen, en Schotten;
 
Terwijl het schuim des volcks, deze uitgepuurde rotten1162
 
Vast lachen in hun vuist, op kruiswegh en op straet;1163
 
Als of men eere trock uit zoo een euveldaet,
1165
Waer over duizenden van vromen zich bedroeven.
 
Maer gaenwe: 't is geen tijt hier langer te vertoeven.
REY VAN STAETJOFFEREN.
Zangk:
 
Geluckigh Engelant,
 
Bekende ghy 't gheluck,1168
 
U toegeleit van boven,1169
1170
Die trots de zeekroon spant,1170
 
En hebt het uitheemsch juck
 
Der slaverny geschoven
 
Van uwen blancken neck;
 
't Zy Cezar, 't zy de Noor1174
1175
U eischte vee en vruchten;
 
Ghy sluit noch koy, noch heck,1176
 
Uit angst voor wolvespoor,
 
Noch hoeft geen slang te duchten;
 
Uw heiningh geeft een geur
1180
Van roosmarijn; geen klip
 
Verbiet uw strant te naecken;
 
Geen bancken schieten veur1182
 
Uw havens; dies geen schip
 
Zijn vaert behoeft te staecken.
1185
O Eilant, waert benijt,
 
Ghy weet niet wat ghy zijt.
Tegenzangk:
 
Ellendigh Engelant,1187
 
Misbruickt ghy zoo 't geluck
 
U toegeleit van boven?
1190
Dat ghy de bloetkroon spant,1190
 
En hebt dat schendigh juck1191
 
Op Stuarts hals geschoven;
 
Ja durft, zoo wreet en valsch,
 
Noch woester dan de Noor,
1195
Die bijlen schaert op dennen,1195
 
Doorhouwen zulck een' hals.
 
Helaes! wie schiet 'er voor?1197
 
Nu moet ghy zelf bekennen
 
Dat hier oock slangen zijn,
1200
En wolven, wreet van tant,
 
Daer d'Eilandin gezeten,1201
 
Betovert met venijn
 
Geen lichaem, maer 't verstant,
 
En leit het aen de keten
1205
Van staet, gelijck een dier,
 
Och och! wie troonde ons hier?
Toezangk:
 
O alleropperste Behoeder,
 
O allerzegenrijckste Moeder,1208
 
Wy gaen ons lieve moeder quijt:1209
1210
Wat staet de Weezen dan te hopen?
 
Wat haven houdt zijn' boezem open,
 
Om ons te bergen, daer de tijt
 
Het rouwkleet, niet den rouw verslijt?

Vorige Volgende

Over het gehele werk

titels


auteurs


Over dit hoofdstuk/artikel

lied