De werken van Vondel. Deel 8. 1656-1660

De XIIII. Harpzang.^*

Domine, quis habitat.

Wien guntge, o Godtheit, te verschijnen
Voor 't hooge koor, daer Cherubijnen

De bondtkist decken met haer schacht?³

Wien zal 't gebeuren dagh en nacht

Op uwen heilgen bergh te rusten,
Het liefste dat een hart magh lusten?⁶

Die, niet besmet in zijnen wandel,
En gansch rechtvaerdigh in zijn' handel,

De voeten in Godts schaduw zet,

* Ps. 14.

3 schacht: vleugels.

6 toevoegsel.

[p. 251]

10

De klaere waerheit spreeckt, die met

 

Zijn harte stemt, en zonder liegen

 

Zijn tong kan spaenen van bedriegen:¹²

 

 

 

Die, om des naestens heil te stutten,¹³

 

Zijn schade en schipbreuck pooght te schutten,¹⁴

15

Zijne ooren stopt voor 't lasterwoort,^13-1515

 

Dat hy tot 's anders nadeel hoort,

 

Veracht dat ongebonden wezen,¹⁷

 

En looftze, die Godts strengheit vreezen:

 

 

 

Die geene onwaerheit stout be-eedight,

20

Noch niemant door bedrogh beledight,^19-20

 

Noch 's armen vleesch en bloedigh zweet

 

Met woeckerende tanden eet,^21-22

 

En noit 's onnooslen Recht wou krencken,

 

Bekoort door gaven, en geschencken.

 

 

25

Wie dus kan leven, zonder ergh,²⁵

 

Zal eeuwigh rusten op Godts bergh.²⁶

12 spaenen: onthouden.

13 stutten: steunen.

14 zijn: van den naaste.

13-15 V: Nec fecit proximo suo malum, vs. 3.

15 zijne: hoort bij die van vs. 13.

17 dat ongebonden wezen: den goddelooze; V: Ad nihilum deductus est in conspectu ejus malignus, vs. 4.

19-20 V: Qui jurat proximo suo et non decipit.

21-22 het eet-begrip is van Vondel; woeckerende tanden: ad usuram, Psvs 5.

25 ergh: boosheid.

26 V: non movebitur in aeternum, vs. 5.

TEKSTKRITIEK: Domine, quis habitat, lees: Domine, quis habitabit.