Anatomia. Dat is ontledinghe van den geestelycken mensch
(1622)–Frederik de Vry–
Auteursrechtvrij
[pagina 223]
| |
De geestelijcke Mensch een Aensicht eerbaer heeft,
Vry, vriendelijck en bly, heel zedigh en beleeft,
Daer in dat lichten klaer de geestelijcke gaven
Van de herboorne ziel; daer in als uyt-gegraven
Blinckt het deughtsame hert, de wijsheyd van't verstant,
Het vroom, oprecht gemoed, heerlijck aen alle kant,
Dat altijd is tot God aen-dachtigh op-geheven,
En bidt dat God hem wil vertoonen ende geven
Zijn heylsaem Aengesicht, en op dat nimmermeer
Gods Aenschijn heylsaem seer van hem af-wijcke weer,
So voeght hy zijn Aenschijn na't geen God kan behagen;
Ontreckt zijn Aenschijn niet den armen, noch haer klagen.
Gelijck een spiegel klaer so is het Aengesicht
Van den herboren Mensch; waer in dat helder licht,
De vryheyd wel getroost van zijn Gewisse vredigh, Ga naar margenoot+
Als die van alle schult bevrijd is ende ledigh:
Waer van hem over-tuyght zijn Conscienti goed,
Want die is reyn gemaeckt in Christi dierbaer bloed:
So dat hy onbevreest zijn Aensicht, met vertrouwen,
Oprechten mach om hoogh Gods Aenschijn te aenschouwen.
Verscheyden dingen goed ons worden voor-gesteld
Door ons Aenschijn: I. Voor 't eerst, des Heeren woord vermeld,
Dat den eeuwigen God oneyndigh, hoogh verheven,
Word tot ons onderwijs een Aensicht toe-geschreven.
Want als den Ga naar margenoota eersten Mensch gesondight had, men leest
Dat hy voor Gods Aenschijn gevlucht heeft seer bevreest:
So dede Ga naar margenootb Caïn oock: die Ga naar margenootc quaet doen altijd vluchten
Voor Godes Aengesicht: de Ga naar margenootd vrome die God vruchten
Die soecken zijn Aenschijn, en Ga naar margenoote bidden dat de Heer
Genadigh zijn Aenschijn wil doen verlichten weer.
Des Heeren Aensicht heeft Ga naar margenootf Israël voor-getreden:
Israël heeft in nood Gods Aenschijn aen-gebeden.
| |
[pagina 224]
| |
De Heer heeft oock gedreygt, dat hy van Ga naar margenootg Israël
Zijn aensicht wenden wil, als het hem is rebel;
En wederom belooft, als het Ga naar margenooth af-staet van't quade,
Wil lichten over haer zijn aenschijn van genade.
Men leest dat Ga naar margenooti Moyses heeft, als vriendt gemeensaem seer,
Van aensicht tot aensicht gesproken met den Heer:
En dat wy namaels oock, 't is troostelijck en leerlijck,
Gods Ga naar margenootk aenschijn sullen sien, so als het is, seer heerlijck.
Al ist dat God niet heeft een aensicht als wy doen,
Even wel de schriftuur gebruyckt veel dat fatsoen
Van spreken, waer door God den Heer wort toe-gemeten
Een sichtbaer aengesicht; Maer wy wel moeten weten,
Dat om ons swackheyt wil, also spreeckt de schriftuur:
Ons verstant kan geensins begrypen Gods natuur.
Als wy dan in Gods woort van Godes aenschijn lesen,
Daer door wort ons geleert, dat Gods oneyndigh wesen,
Zijn Godlijcke natuur, zijn hooge Majesteyt,
Zijn al-machtige kracht en tegenwoordigheyt,
Zijn rechtveerdigheyt streng, en bermhertigheyt goedigh,
Die God de Heer vertoont door gaven overvloedigh,
Wel-daden veelderley, veel wercken wel gedaen,
En door oordeelen straf, daer door moet zijn verstaen.
So dat zijn aengesicht den Mensch behoort te leeren,
Hem door't geloof tot God boet-veerdigh te bekeeren.
II. Oock van Christo de Heer, ons aensicht, ons vermaent,
Ga naar margenoot+Want wanneer de Propheet spreeckt van Christi gedaent,
Seyt, dat zijn aensicht was gelijck een blixem helder,
Die haest verschijnt: dat is, dat hy als een vergelder,
So snel verschijnen sal tot straffe van het quaet.
Dat Christi aengesicht, gelijck een Sonne staet,
Ga naar margenoot+Johannes ons vermaent: So wy in sonden steken
En komen met berouw, van wegen ons gebreken,
| |
[pagina 225]
| |
Tot Christum door't geloof; so sal ons aenschijn
Een Son der heyligheyd, en gerechticheyd sijn.
Sijn wy blind in't verstant, Hy, als een Son sal schynen
Der waerheydt in ons hert, die blindtheydt doen verdwynen.
Sijn wy in doodes noodt, hy is de Son seer klaer
Des levens: het Aenschijn van onsen Middelaer,
Is de Son, die verlicht den mensch benaut van sonden,
Den blinden van verstant, en die den doot wil wonden. Ga naar margenoot+
III. Ten derden wijst ons aen onsen schuldigen plicht
Tot Godt en tot de mensch, dan oock ons Aengesicht,
Want wy voor 't Aenschijn Gods, een leven moeten leyden
Op-recht, danckbaer den lof van Gods aenschijn verbreyden; Ga naar margenoot+
En oock het Aenschijn Gods aenbidden nacht en dagh,
Op dat ons Aenschijn weer den Heer behaghen mach.
God in Christi Aenschijn ons aen-sien wil genadigh.
Hem die God eert op-recht Gods Aenschijn is weldadigh.
Doch wat ons even mensch aen-gaet, elck een men moet
Een Aenschijn toonen bly, vriend'lijck, beleeft en soet.
Een Aensicht stuers en dwars, gestelt of om te gecken
Met yemandt, sal geen goet, maer wel veel quaet verwecken.
Die zijn Aensicht verciert hovaerdigh, of blancket,
Met sonden hy voor Godt sijn Aengesicht besmet.
Hy die zijn Aensicht went tot ondeught, quade wercken, Ga naar margenoot+
Die op der armen nood, sijn Aenschijn niet doet mercken,
En die tot Christi Kerck zijn Aenschijn niet begeert
Te voegen; God van hem sijn heylsaem Aenschijn keert.
Maer die zijn Aenschijn neyght tot deught, en tot den armen,
Godts heylsaem Aenschijn soet, hem zynder sal ontfarmen.
En wie sijn Aenschijn voeght tot Christi Kercke goet
Sal vinden door Gods woordt daer Christi Aenschijn soet,
Die door sijn dierbaer bloet sijn Aensicht sal afwassen
Van alle schult; en voort genadigh hem toe passen
| |
[pagina 226]
| |
Sijn heyligh Aengesicht; en storten door sijn Geest
In hem een waer geloof dat Godes Aenschijn vreest.
Waer door de mensche dan een Aenschijn sal verkrygen,
Geheylight, vry en bly, dat hy mach doen op-stygen
Op-waert voor Gods Aenschijn in allerley geval;
In Christi Aenschijn hem God lieflijck aensien sal.
Het Aengesicht besmet ons Christus heeft benomen,
So dat wy suyver, vry, voor Godes Aenschijn komen.
|
|