t'Vermaeck der jeught

[p. 10]

Dedicatie.

GAet heen gheluckich boeck, in die snee-witte handen,
En in den soeten schoot, des schoonste vande landen.
Gaet heen melodieus: en laet u singhen die,
Die mijn hert ende sin, heel heeft in haer ghebie:
By my en is nu niet als druck, smert, en elende.
Dus keert u vry van my, wilt tot mijn Lief u wende,
By vvien is alle vreught, end’ aertsche melody,
Soo langh sy niet en voelt, Cupidoos slaverny.