Henry en Louize

Tweede deel

Een-envijftigste brief.
De Ridder Ellis aan den Lord Danville.

Eerwaerdige Lord!!!

Ik zeg Eerwaerdig van wegen uwe kostelijke gevoelens, die u, regt toe regt aan naar Betlam geleiden; ja kwamen uwe daaden met uwe woorden overeen, dan waart gij te prijzen, mijn Lordjen! zoo veel, ja ruim zoo veel als men u thans laaken moet. - Ik heb u geraaden, gelijk mijn pligt vorderde - gij begrijpt dit stuk anders - goed - die zijn achterkasteel brandt moet op de bladders zitten. - Wat heb ik toch anders voorgesteld, dan de denkwijze van alle verstandige lieden van den tegenwoordigen tijd? - en daarom

[p. 190]

zoo uitgescholden te worden, is wat sterk. - Indien mijne vriendschap voor u, francis! zoo getrouw niet ware, zoude ik al bij u geweest zijn, om eens rekenschap van den genadigen Lord te eisschen; maar nu willen wij dit laaten zoo als het is; want een Schaapshoofd, zoo als francis, zou er den boel maar aan waagen, denkende, mijne Crediteuren zullen daar het meeste bij verliezen, als ik om een luchtjen gaa - en moet ik het Vaderland vaarwel zeggen, in nieuwe herbergen vindt men geen oude schulden, en dus was het, tusschen ons, geen gelijk op. - Nu - zoo als gezegd is, Milord! ik zal op dien voet niet weder aan u schrijven - schrijf dus gerust - uwe brieven zijn mijn eenigste vermaak; - want mijn Oom leeft nog - is zelfs beter geworden - misschien, zonder het te weeten, uit blijdschap dat gij zijn Neef ten Boetpreediker verstrekte. - Neem maar niet kwalijk, francis! wanneer ik toone dat zijn verlies mij aangenaam zoude verrasschen; - want het is immers een oud gebruik, dat alle Neeven blijde zijn, wanneer de dood hun een Oom, daar zij van erven, ontneemt. - Gij zult toch zulke verouderde privilegien niet willen afschaffen - Bedenk ook, dat mijne aandoeningen, daaromtrent, den ouden man geen half uur eerder zullen doen verkassen, dan hem opgelegd is - en sterft hij, al trok charles dan de haairen uit zijn hoofd - in welk geval hij om een Paruik zou moeten denken - of al schreide hij dag en nacht - dat zeer nadeelig voor 't gezicht is, Oom zou toch niet terug komen; - dus alles wel ingezien

[p. 191]

zijnde, volg ik maar de mode, en die wil, dat men blijde is, als ons een erfnis te beurt valt - en goede modes moet men opvolgen.

Dat de schoone meisjens soms een plug boven ordenlijke lieden stellen, kan wel waar zijn; dan dit strekt haar geenzins tot eer; echter vlei u niet te sterk met deeze denkwijze dier Juffers; want dit gaat zoo vast niet als een muts met een keelband. - Ik beloof u voordaan in dien smaak niet meer te zullen schrijven; - verwaerdig mij dus met uwe leerzaame berichten, die veel nuttigheid behelzen; want ik bewaar alle de brieven van mijnen francis - zij leggen genummerd in een leezenaar; kom ik dan eens spoedig de waereld uitteloopen, zullen ze veelligt, om den voortreffelijken inhoud, duur verkocht worden, en in het licht verschijnen‚ tot welzijn der Jeugd; - er was ligt veel voordeel, voor liefhebbers van menschenkunde, uit te haalen; want zij zouden er, zonder eenige twijfeling, uit leeren, op welk eene wijze men van kwaad tor erger voordgaat, en hoe langer hoe gekker wordt. -

Ik zal mij, in het vervolg, wel wachten, om van die louize iets anders dan tot haar lof te melden - ik kenne haar niet - des te gemakkelijker zal het mij vallen veel goeds van haar te zeggen; want kende ik haar, dan was dit misschien onmogelijk. - Nu dan, uwe keuze is roemruchtig! - wie weet of zij geen Hollandsche Prinses is - herwaard overgestapt, om het woelige hofleven voor een poos te ontwijken. - Wat haare rijkdommen betreffen - ik geloof dat zij zeer

[p. 192]

rijk is, en de Oom ook; - want zij zeggen het zelf - en wie kan dit beter weeten dan zij? - Gaa dus voord met deeze vrijagie - ik twijfel niet of gij zult haar wel bekomen; althans, zoo uw stelregel doorgaat, dan hebt gij groote kans. - De Juffer kan zich zekerlijk nooit aan een grooter plug, dan mijn vriend, verbinden.

Maar ik wil een eind van dat harrewarren maaken, schrijf mij maar weder, francis! want ik ben zoo aan uw brieven gewoon, dat die te misschen, mij een groot verdriet baart. - Ik wil trachten mij allezins uwe achting waerdig te maaken, en, zoo gij standvastig blijft, u ten besten raaden - als bij voorbeeld - een reisjen naar Schotland - want ik twijfel, al was de Nicht u genegen, of de Oom wel zoo graag zou zijn, om Lord danville tot Neef aan te neemen; - die Hollanders zijn zoo lomp - wie weet of hij niet liever een Koopman met geld, dan uw Lordschap met schulden voorzien, zoude kiezen; - dus, behandel die zaak met overleg. -

Nu - vaarwel! antwoord mij spoedig. - Dik, mijn knecht, brengt u deezen, en zal op een brief van u, voor mij, wachten. -

Ik ben, als vooren,

Uw Vriend,

c. ellis.