Aantekeningen
Bij de vertalingen van Homeros en Aischulos
De Iliasvertaling werd door V.d.W. te Lathem begonnen en in Boschvoorde voltooid; 25 Aug. 1907 schrijft hij (aan de Bom) dat Homeros compleet is verzonden. De vertal. verscheen bij de Wereld-bibliotheek te Amsterdam in 1910. De tekst van die uitgave is hier herdrukt; enkele onbetwijfelbare drukfouten werden verbeterd. Een paar maal bleek in de W.B.-uitgave de afscheiding tussen de eigenlijke vertaling en V.d.W.'s samenvatting onjuist aangegeven; ook dit is herzien. Bovendien werd eenheid gebracht in de zeer inconsequente en veelsoortige spelling der Griekse eigennamen (speciaal wat de accenten betreft) door steeds de vorm te kiezen, waarin de namen in het verklarend register achter de tekst voorkomen. Op een paar plaatsen, waar ik een fout in de tekst der W.B. vermoed, zij in 't kort gewezen.
Op blz. 510 in de voetnoot is de lange zin, aanvangend ‘En, na aangenomen te hebben...’ bezwaarlijk te volgen. Mogelijk is moeten uit regel 15 te verplaatsen naar regel 14 vóór zich gemakkelijk van de Homerische tijden...
Op blz. 569, regel 10 is ter wille van suspect. De zin loopt niet, vooral door de combinatie met hierover in de volgende regel. Wie het oorspronkelijk vergelijkt (Ilias IV, 173), constateert dat ter wille van onmogelijk vertaling kan zijn van εὐχωλὴν. M.i. is hier óf een woord uitgevallen (ter wille van geeft dan de dativ. Πριάμῳ weer) óf het woord wille was een miszetting in de W.B.-uitgave. Men zou kunnen lezen: ten roeme van, ten trots van, of, 't meest aansluitend bij wille: ter wonne van.
Op blz. 572 regel 7 zal voor velvig zeker gelezen moeten worden welvig (Ilias, IV, 426: κυρτὸν).
Auteursrecht onbekend