Gheestelijcke liedekens

[ICk Joris Wybo]

ICk Joris Wybo geboren van Putthem in Vlaenderen, oudt ses ende veertich Jaren of daer ontrent, nv cranck te bedde ligghende, nochtans mijn memorie ende verstant door Godes genade noch wel hebbende: ende aenmerckende dat allen menschen geset is eens te steruen, ende dat de vre des

[fol. 17r]

doots onseker is, Soo make ick dit teghenwoordich mijn Testament ende wtersten wille, inder manieren hier navolghende.

Al voren so betuyghe ick, dat ick eenuoudelijck (volghende mijne beroepinge in den dienst des woorts) met goede conscientie allesins ghearbeyt hebbe te wandelen na mijn simpel ende arm vermoghen, ende mijn eyghen eere noch nutticheyt niet ghesocht en hebbe: maer alleen de eere Godes, ende de heerlijckheyt sijns Soons Jesu Christi, ende de opbouwinghe syner heyligher Gemeynte, ende der sielen salicheyt. Ende kenne my onbeschuldich van alle de lasteringen ende valsche beschuldingen die van den Wederdooperen ofte eenighe andere ouer mijnen persoon ende mijnen dienst hier in dese ofte andere Ghemeynten gheschiet zijn. Ende daer beneuen soo verclare ick oock, dat het de rechte waerheydt ende heylsame leere is die ick voorghestaen ende ghepredickt hebbe in de Ghemeynten Jesu Christi. Vermanende ende biddende alle Christen broederen ende Susteren, dat sy daer by willen blijuen totten laetsten toe, ghelijck ick daer in begheere te leuen ende te steruen. Ende der haluen soo beuele ick Gode mijne siele, als sy van mijnen lichaem verscheyden sal: ende mijn lichaem der aerden: op een seker ende vaste hope der heerlijcker verrijsenisse, in den daghe onses Heeren Jesu Christi.

Ende aengaende sulcke goederen, als ic, &c.

[fol. 17v]

Dit selue zijn Testament aldus met benoeminghe der Ouersienders ende ghetuyghen na zijnen vvtersten vville geschreuen zijnde, so heeft hy het met zijn eyghen handt onderteeckent: zijn laetste schrift daer onder schrijuende, namelijck dese vvoorden.