|
| |
| |
| |
Actvs tertivs.
Rosimunda, Helmiges.
REgina parce, coniugem & regem iubes
Adhuc superstes; vlla vix fugit dies
Quin inter vmbras eius effigies meis
Oberret oculis, sanguine & tabo obsita.
Et saepè pauidae monstrat abscissum caput,
Et adhuc cruenta vulnera, ac fracto sono
Crebro ingemiscens animat in caedem viri,
Ferrumq́ue tradens pectus ambiguum excitat,
Et saepè repetit: Ipse sufficiam tibi
Praesens furores; ipse librabo manum:
Tu te parentis vindicem & natam proba.
Probabo natam genitor, & mortis tuae
Animosa vindex facinus aggrediar nouum
Quod nulla sileat, nulla non stupeat dies.
Regina quid te somnij lusam dolo
Inane spectrum stimulat ad tantum nefas?
Queiscumque celerem Parca perneuit colum,
Adscribit vltra non reuersuros stygi,
Sed saepè mens humana quam fallax amor,
Tacitaeq́ue noctis fortè decepit pauor,
| |
| |
Imaginatur spectra, & amissos diu
Redijsse Manes credit, ast Lethe nouem
Remeare prohibens alueis vinctos ligat.
Quin ipse caeci rigidus imperij Deus
Adamante multo ferreas claudit fores,
Et si quid in cadauer aut hominum impius,
Aut bestiarum triste designet furor,
Curare vel sentire defunctos vetat.
Si nocte tantum misera vidissem mei
Spectrum parentis quando vel demens timor
Sensus quietos fascinat, vel mortuos
Falso redisse pertinax amor putat;
Fuisse lusam somnio haud aegrè feram.
Maiora dicam monstra, quae sol conscius
Et vana non fuisse testetur dies.
Cum me nefando pollui primùm mero
Caluamq́ue patris impio labro attigi:
Horrore subitus membra concussit pauor,
Et Alboini grande testatus nefas
Salsus per artus sudor attonitos ijt,
Piasq́ue sceleri stomachus occludens fores
Vomere coegit: corrui, lapsam piae
Famulae fouebant, iamq́ue dubitantem mori,
Et paene patri redditam ad lucum ferunt,
Qui spissus vmbrâ regio incumbens Lari
Tardoq́ue pallens frigore, & lento gelu
Hinc inde vinctus prohibet aestiuos nimis
Ardere soles: nullus hic vnquam dies
Blanditur oculis, nulla deplorat suos
| |
| |
Ignes aëdon, luctifer bubo gemit,
Laeuumq́ue plangunt omen infaustae striges.
Non hic adultam colligit frugem Ceres,
Aut Bacchus vuas; squallet aeterno situ
Inamoena tellus, desides vmbrae tegunt,
Et tacitus horror inferis sacrum nemus.
Hinc ter vocari nomen audiui meum.
Et ecce, & ecce rursus hic adstat mihi,
Et Alboinum rursus ad poenam vocat,
Venerande genitor! Helmiges nunquid vides?
Iterum recessit. anime quid moras trahis
Inulte? patris vindicem & natam proba.
Iam tempus vrget. Helmiges virum indue.
Vel tu peribis nobilis stupri reus.
Cuius satelles plurimus stipat latus?
Iam segnis omnes occupat vires sopor,
Et facile votis tempus adspirat meis;
In dormientis tela stringamus caput:
Et dum quiescit aureum Phoebi iubar,
Iussuq́ue noctis omnium voces silent,
Defensa tenebris terga mandemus fugae.
| |
| |
| |
Chorvs.
QVo tam celeri concita gressu
Rosimunda ruit? quo se rapient
Tam praecipitis monstra furoris?
Vultus nimiâ flammeus irâ,
Scintillanti fulgurit oculo:
Et modo totum pallida corpus,
Et modo multo tincta rubore
Cuncta minaci pectore versat,
Per diuersos acta colores
Nusquam stabilis forma vagatur,
Et se species mutat in omnes,
Quid non audes animose dolor?
Dum defuncti funera patris
Filia toto concipit animo?
Postquam miseros praefica lessus
Fessa dolendi rupit, & omni
Exhausta stupent lumina fletu:
Colligit aegro corde furorem,
Et crescentes incitat iras,
Quaeritq́ue vias mille nocendi.
Non sic valido saucia thyrso
Et commotis excita sacris
Rapitur pauidam Baccha per vrbem,
Non sic catulis Tigris ademptis
Fremit, & toto corpore sparsam
Centum maculis indicat iram.
| |
| |
Si quando semel foemina dirum
Hausit totâ mente furorem
Nunquam faciles effera poenas,
Nec vulgares cogitat actus.
|
|
Auteursrechtvrij