De Arabische Alkoran

In den name des barmhertighen ende goedigen Godts. IX. Capittel.

DE heymelijck-heden die in desen boeck begrepen zijn, die wijsen de lieden den rechten wech daer op sy sullen wandelen.

De ghene die desen hooch houdt, die gheeft hy alles goets, maer die de selve veracht, die wert gedreycht met het oordeel.

Wy hebben de ongeloovige alsoo verblint, dat sy selfs haer misdaden voor louter goede wercken achten, maer sy sullen een groote pijne lijden moeten.

Ick als een alwijse Godt, hebbe alle dinghen wel gheordineert, ende hebbe u desen Alkoran gegeven. Ick hebbe Mose tot Pharao gesonden, alwaer hy groote wonderen ende daden heeft gedaen.

Wy hebben David ende Salomon met rijckdom, ende allerley goet rijckelijck gesegent: ende als David gestorven was, soo is Salomon sijn erf-ghenaem inde regieringe gekomen, die heeft gheseyt dat hem Godt met sulcken wijsheyt begaeft heeft, dat hy niet alleen de sprake aller volckeren, maer oock de spraecken aller vogelen verstont, ende dat hy soude vergaderen een groot heyr van menschen, van Duyvelen ende vogelen, ende trecke na die plaetse daer de byen, vliegen ende muggen woonen: Maer dese gedierten vreesden haer seer, ende spraken de eene tot de ander, dat sy vlieden souden, op dat sy niet van Salomon om-ghebracht en wierden: Maer Salomon die lachte over haer sotte ende dwase aenslagen. Meynde als hy hem onder de Vogelen wende, ende omme sach, soo bevant hy dat de Bubbola ofte de Vlen niet voor handen en waren: Doen vraechde hy daer nae, waer sy waren, met dreyghementen, soo sy hem dat niet te kennen gaven, so soudet haer hun leven kosten, Maer terstont soo stelde hem daer eene voor den dach ende seyde: Heer Coninck ick brenghe u hier nieuwe tijdinge vande Coninginne uyt Saba, ende weet wel, wat dat ghy

[fol. 117]

niet en weet, want aen die plaetse daer ick gheweest ben, daer regeert een machtighe Coninginne, ende het volck bidt daer in Gods plaetse de Sonne aen, ende naedien dese lieden den waren Godt niet en kennen, soo werden sy vanden Duyvel hier toe ghedreven. Hier op soo gaf haer Salomon eenen brief, met bevel om die selve aldaer over te geven, ende wederom een antwoort te brenghen. Ende doen nu de Coninginne den brief met Salomons onder-schrift aensach, soo heeft sy terstont de voornaemste onder den volcke laten vergaderen, ende haer met hen beraden, wat men den Salomon weder antwoorden soude, maer het volck verklaerde sich lijf ende leven, als dapper redelijcke lieden voor de Coninginne te setten, ende gaven haer den gantschen handel over, sy mochte doen wat sy wilde.

Maer de Coninginne seyde: ick hoore dat hy ’t alles vernielt ende verwoest waer hy slechs henen comt, daerom duncket my goet te zijn, dat ick tot hem gesanten af-veerdighe, ende hem my aenbiede den tribuyt te geven. Doen dit nu wert uytgevoert, ende dat Salomon die ghesanten sach, so sprack hy, meynt ghy met u gelt de Coninck een genoegen te doen? En heeft u Godt niet beters bevolen: Treckt ghy weder te rugge, ofte ick wil u dooden. Ende als sy nu weder te rugge keerden, so heeft Salomon gevraecht of daer niet eene van haer teghenwoordich en was, die door de zwarte konste de Coninginne tot hem brengen konde, ende doen liet hem daer terstont eenen Duyvel vinden: Die seyde hem toe sonder eenighe verhindernisse, de Coninginne hem in een Setel over te leveren. Ende doen sy nu voor Salomon gebracht wert, soo beval hy dat sy hier ende daer in sijn getimmer soude gaen. Maer de Coninginne en sach niet dan louter water op den bodem, ende hief daerom haer kleederen op tot aen de knien, ende wilde daer deur baden, maer Salomon seyde dattet gheen water en was, maer den bodem ende gront ware van glas ghemaeckt: Daer op antwoorde de Coninginne: Wat kan my dit schaden, de wijle ick aen den Coninck der gantscher werelt geloove, soo wel als Salomon.

Ick hebbe den schale tot de volckeren van Themuth gesonden, om haer daer toe te bewegen dat sy Godt alleene souden aenbidden: Ende als hy de halstarrighe vraechde waerom sy haer meer tot de boose als tot de goede hielden, soo werden sy daer deur ongerust, ende wilden hem dootslaen, maer wy hebben hem verlost, de vrome behouden, ende de boose inden gront verdorven, ende alsoo hebben wy oock met Loth ghedaen. Godt heeft de Wateren ende de Aerde geschapen, hy gebiedt de Winden ende maket alles levendich, ende buyten hem en weet niemant de verborgentheyt des Hemels, der Aerden, ofte de ure des algemeynen laetsten dach des oordeels.

Desen Alkoran wijst den rechten, ende goeden wech, van welcke de Ioden niet eenich en zijn. Ende of ghy wel van God met de waerheyt voorsien ende bevesticht zijt, soo en kont ghy doch de doove ende doode niet bekeeren.

Aen den laetsten dach des oordeels willen wy een dier laten komen, dat spreken sal, ende dat dier sal alle wederspannighe die onse gheboden ongehoorsaem zijn geweest, gevanckelijck nemen. En sien dan de Goddeloose niet, dat wy den dach ende nacht geschapen hebben.

Aen den laetsten dach des oordeels, als der Basuynen gheschal sal gehoort werden, dan sal het alles deur malkander gaen, want de berghen die met ys ende sneeu bedeckt zijn, die sullen haer beweghen als de Wolcken, ende dat sal deur Gods almachticheyt geschieden, die alle dinck wijsselijck verordent heeft.

[fol. 118]

Wie goet gedaen heeft, die en behoeft hem op dien dach niet te vreesen, maer wie quaet ghesticht heeft die sal int vyer gheworpen werden.

My en is niet anders bevolen dan dat ick Godt aenbidden, sijn gheboden ghehoorsaemen, de lieden straffen, ende haer den Alkoran gheven ende lesen soude. Daerom O mensche prijst Godt, ende roept hem aen in ootmoet, hy en sal u goede wercken niet onbeloont laten.