Chrysallis. Jaargang 1980

[p. 52]

Olga Cabral

Occupation: Spinster

Lawyer Dickinson's spinsterly daughter
was mad the neighbors said: she
hid inside a snowflake
there being nowhere else to go.
Fallen lightyears
from fields of star-hooved Taurus
into puritan body/Sapphic brain
she the lost Pleiad
mourned for the company of her blinding Sisters.

(They come before us, the Victorian women

prisoners of muslin caged in taffeta

with their dim hair and drowning eyes:

women of genius warm and womanly

who burned in that dry spare air to their crystal bones.)

In Amherst Emily lived on
though the world forgot
moving with calm coiled hair through tidy days.
Her face shrank to a locket. She explored
miniaturized worlds known only to moths and angels
walked to the far side of a raindrop -
trespassed
on Infinity.

(How many Emilies
coughed and stitched
in silent bell jars
died too young in furnished attics
while the Universe boiled over in its
starry Pail?)

[p. 53]

Beroep: oude vrijster

Advocaat Dickinsons ongetrouwde dochter
was gek zeiden de buren: ze
verstopte zich in een sneeuwvlok
aangezien ze nergens anders terecht kon.
Lichtjaren, gevallen
uit velden vol sterrehoef Taurus
in een puriteins lijf/Sapphische verbeelding
rouwde ze, de verloren Pleiade,
het gemis van haar verblindende zusters.

(Zij gaan ons voor, de Victoriaanse vrouwen

gevangenen van neteldoek in taftzij gekooid

met hun doffe haar en verdrinkende ogen:

geniale vrouwen, warm en vrouwelijk

die in die droge, armzalige atmosfeer

tot aan hun kristallen gebeente verbrandden.)

Emily leefde haar leven in Amherst
door de wereld vergeten,
schrijdend met rustig gewrongen haar
door keurige dagen.
Haar gezicht kromp tot een medaillon. Ze onderzocht
miniatuurwerelden, waar alleen nachtvlinders

en engelen thuishoren,

liep dwars door een regendrop -
zocht toegang
tot oneindigheid.

(Hoeveel Emilies

hoestten en borduurden

onder stille stolpen

stierven te jong in gemeubileerde zolderkamers

terwijl het heelal overkookte

in haar schitterende pan?)