tijk te brengen. We denken echter dat we deze mogelijkheid nauwelijks hebben in een baan bij de bestaande media.
Het beroep van journaliste biedt ons echter wél de mogelijkheid om zelf iets te beginnen. We willen een vrouwenperskollektief zijn om onze onafhankelijkheid zoveel mogelijk te garanderen. - Onafhankelijk in onze manier van werken, want feminisme houdt voor ons ook automaties een andere werkwijze in. We vinden de scheiding die in deze maatschappij wordt aangebracht tussen werk en persoonlijk leven heel irreëel en on‘werk’zaam. Voor ons loopt het in elkaar over: we willen uit de omgang met elkaar stimulans putten voor ons werk en omgekeerd uit ons werk stimulans halen om persoonlijk met elkaar verder te komen. Een andere scheiding die we niet aan willen brengen betreft ons werk. We willen niet, zoals in de journalistiek gebruikelijk is, op een afstandje schrijven óver ..., we willen direkt betrokken bij de vrouwenbeweging schrijven en werken in wisselwerking met vrouwen.
- We willen onafhankelijk zijn in het bepalen van de inhoud en de vorm van programma's en artikelen die we maken.
Naar vrouwengroepen toe betekent het dat vrouwen mede de inhoud van de videoprogramma's bepalen. Naar de media toe betekent het dat we de inhoud en vorm van het artikel én het blad kunnen bepalen in samenwerking met de groep waarvoor we schrijven.
- De vorm die we hebben gekozen maakt het mogelijk op een breder journalistiek terrein te werken. Dit is zo belangrijk, omdat de verschillende werkgebieden elkaar versterken. Wanneer bijvoorbeeld een groep uit de vrouwenbeweging ons vraagt een brosjure te schrijven, kunnen wij in overleg met deze groep via onze kontakten met kranten en tijdschriften proberen hierover een artikel te schrijven en te publiceren.