|
| |
22. [Her Erentrijk, die haet geleden]
Her Erentrijc, die haet geleden
Den fellen wech en comt gereden
Op een velt scoen ende breet,
5[regelnummer]
Met zueten graze, met sconen blomen.
In den velde zach hi comen
Enen jeger, die die honde
Minde, want hi jagen conde.
Die gerne jaecht, des bin ic vroet,
10[regelnummer]
Dat hi den honden lieve doet,
So war hi mach ende war hi kan.
| |
| |
Die jeger sprac den honden an,
Ende noemde die beesten bi haren name;
Dat was Heren Erentrijc bequame
15[regelnummer]
Want hi se gerne noemen hoerde.
Oec merct ic an des jegers worde,
Dat hi was in scoenre hopen,
Also snel dat wilt te verlopen,
Dat sin honde hadden voer.
20[regelnummer]
Die jeger was vry ter koer,
Ende sprac tot sinen honden eer,
Denke, Troest ende Heerde,
Rast, die wert dar zÜ werde,
25[regelnummer]
Dat men't an sin geluut vernam.
Sin jagen Heren Erentrijc bequam,
Ende die dar waren op die locht;
Her Goet-compaen, die edel vrocht,
Sprac: "god danc, dit es goet leven".
30[regelnummer]
Her Blijscap sprac: "Nu es verdreven
Sorge, vrude is in mi vernyet,
Nu die edel jaecht gedyet."
Her Erentrijc nam der jachten goem,
Ende sach vort onder enen boem
Ende enen ridder woelgetaen.
Heerlijc hadde enen leydehont
In die hant; ter selver stont
Quam die jeger ende namse beide.
40[regelnummer]
Nu hoert, wat Her Erentrijc seide:
"Dit volc moet mi wol behagen,
Want al gewillich is ten jagen.
Die leydehont die heyt Trouwe,
Dien die waelgeraecte vrouwe
45[regelnummer]
In reynre meyningen had gebracht
Die ander was gheheiten Stede,
Die die ridder op reclichede
Onder die goede geselscap bracht.
50[regelnummer]
Die jeger, die hem wel bedacht,
Jaegde metten .ij. honden doe;
| |
| |
Ende Stede was altoes bi hare.
Doe sprac Her Bliscap openbaere:
55[regelnummer]
"Wan desen .ij. honden war goet voeden,
Woudens die heren hem bevroeden;
Die men in truwen stede vint,
Die is van den besten meest gemint."
Daer jaegde Wille ende Moet
60[regelnummer]
So rijkelec; wes Gher bestoet,
Dat ende hi al na zire macht,
Ouch was midden in die jacht;
Hi jaegde vor, hi jaegde na;
65[regelnummer]
Was een van den besten honden
Ter selver iaecht te menigen stonden,
Troest quam mit Dovech gevaren
Harde, want si twee honde waren,
Die men niet volprisen mochte;
70[regelnummer]
Dar mocht men horen, wat Rast wrochte
Sin avonture in reynre art.
Die honde zin op die rechte vart
Gecomen ende jaegden al den rechten pat,
Die Truwe ende Stede voere trat.
75[regelnummer]
Doe sprac Her Erentrijc terstont
Mit enen zueten, lachenden mont
Tot den sinen, dar hi reet:
"Ghi lieven, ic wil, ghi weet,
80[regelnummer]
Des en plecht men niet te loven.
Wi horen, wat die honde driven,
Ons en doech geen langer bliven,
Hier is zeker een geselscap bi".
Doe sprac Her Goet-compaen: "dat si!
85[regelnummer]
Et mocht sulc wanen, dat wouden,
Dat wi node begeren souden."
Dus reden die heren van der jacht
Reckelijcen, want har gedacht
Hadden si al ineengevoecht
90[regelnummer]
In waelgenoegen; Har Bliscaps joecht
| |
| |
Die dede hem singen een liedekin;
Her Erentrijc sprac: "die vrou min,
Die ic thuus hebbe gelaten,
Can har tot allen doegden zaten";
95[regelnummer]
Her Goet-compaen sprac: "god eere haer lijf
Het's recht, dat men een reyne wijf
Eert ende mint tot alre stont,
Want het's een die reynste vont,
Die ye op erden wert gevonden."
100[regelnummer]
Dus reden si callen van den honden,
Hoe zeer zi liepen, ho zeer zi deden;
Oec calden si van werdicheden,
Die hem die vrouwen hadden gedaen
Op dien borch, dat's wel verstaen;
105[regelnummer]
Oec calden si van den riken gezinde
Des conincs Grans, als ic't vinde,
Van wapen, van jagen, van vrouwen goede.
Vel goeds te spreken maect hoe moede;
Die gerne wal zeit und waer,
110[regelnummer]
Die maect zin doget openbar.
|
|
Auteursrecht onbekend