Het hofken der geestelycker liedekens

[p. ii]^origineel

Tot die goetwillighe lesers.

Liefhebbers der sielen, na Gods beelt geschapen
Menichmaels ghij geperst gaet, ende mismoedich
Veel sonden daer wt spruyten, dus v een wapen
Hier toe ick van doen sie, altijt behoedich,
Wilt ghij hier toe wapenen crijgen spoedich,
Hier toe sijn seer nut, gheestighe loffsanghen,
Dees verdrijuen pijnen oock oueruloedich,
Dees vernieuwen den geest: maken thert geloedich
En doen ontset die sijn met sonden beuanghen.

Gheestelijcke liedekens gesongen aendachtich
Dickmaels die quay gedachten sluyten ter buyten,
Het werck sij spoeden. Tis beuonden warachtich,
Wt vliericheyt, die beste deuchden spruyten,
Wij ouerdenckende, veel van dees virtuyten,
Hebben eertijts dit boexken, tuwer baet geprent:
Want daer veel liekens waren, die niet en sluyten,
Ghelaten sijnder som, als in die muyten,
Som verandert: Veel by gheset excellent.

Gemeyn leysen hebben wij ongeruert gelaten,
Want dees meestendeel yegelijck inden mont sijn:
Veel nieu, en seer schoon liekens { voor allen staten
Seer nut } in dit boexken v gegont // sijn,
Tot solaes uwer sielen u dees gesont // sijn,
Neemptse in danc, Ghij moochter u met vermeyden,
Raden, vint ghij daer in, die tot alder stont // sijn,
Medicinael, voor die ghesont, oft onghesont // sijn,
Wat geestichs wij noch voor liefhebbers bereyden.

Anno, 1576, 15. Augusti.