Het hofken der geestelycker liedekens
(1577)–anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het[p. iij]origineel
| |
[Een kindeken is ons gheboren in Bethleem]
Een kindeken is ons gheboren in Bethleem,
Des hadde Herodes thoren
Dat scheen aen hem.
Drie coninghen wtuercoren
Quamen te Ierusalem
Sij vraechden waer hij was gheboren
Die coninck der Ioden
Wij saghen in Orienten die sterre sijn,
Wij comen hem aenbeden
Dat kindekijn. Een
kindeken.
Doen Herodes dat vernam
Dat dat kindeken gheboren was,
Wert hij toornich ende gram
Ende ontsach hem das
Dat hij verliesen soude
Sijn rijck was groot
Hij dachte hoe hij mocht brenghen
Dat kindeken ter doot.
Een kindeken.
Hij vraechden met haesticheden
Waer dat kint gheboren was
Te Bethleem in die stede
Soo was datmen daer las
Daer is gheboren die heere groot
Die ons sal verlossen
Vander eewigher doot.
Een kindeken.
Herodes sprack tot den vroeden
Gaet henen ende soect dat kint
Met alsoo grooten hoeden
Men seyt hij is coninck
| |
[p. iiij]origineel
| |
Bouen alle coninghen
Soo is hij fijn
Men seyt hij sal besitten
Dat rijcke mijn. Een
kindekijn is.
Als ghij dit kint hebt vonden
Soo keeret weder tot mij
In alsoo corten stonden
Ende segt mij waer dat sij
Ick soudet gaerne aenbeden
Dat cleyn kindekijn
Het heeft soo seer doorsneden
Dat herte mijn. Een
kindeken is.
Maer als die coninghen quamen
Buyten Ierusalem
Met vreuchden sij vernamen
Die sterre staen voor hen
Al tot dat sij vonden dat kindekijn
In doecken ghewonden
Byder moeder zijn.
Drie coninghen aenbaden
Tkint van derthien dagen oudt
Sij offerden wel beraden
Myrre wieroock ende gout
Dat deden sij daeromme
Dat daer scheen grooten noot
Sij saghen al omme ende omme
Van hauen bloot
Een kindekijn is ons gheboren.
Des nachts als sij slapen wouden,
Quam die Enghel Godts tot hen
| |
[p. v]origineel
| |
Dat sij niet keeren en souden
Al ouer Ierusalem
Nae eenen anderen weghe
Soo sijn sij ghekeert
Tot in haren Conincrijcke
Alsmen ons leert. Een
kindekijn is.
Nv bidden wij den kinde
Dat Iesus is bekant
Dat hij ons wille bringhen
Hier bouen in dat soete lant
Daer hem die Enghelen eeren
Tot alder tijt
Dat gonne ons die heere
Der heeren gebenedijt.
Een kindeken.
|
|