Het hofken der geestelycker liedekens
(1577)–anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het[Doen Iesus gheboren wert]Op de wyse. Tis huyden een dach van vro. Doen Iesus gheboren wert
Tot Bethleem inder steden
Doen rees daer op al metter vaert
Een schoon sterre, waer mede
Drie Coninghen worden daer ontwaer
Dat die sterre scheen alsoo claer
Sij seyden oock ghelijcke
Den Ioden is een Coninck gheboren
Ons bidden en is niet al verloren
Wie soecken hem al in dat Iootsche rijcke.
Die coninghen scheyden doen van daer
Sij en wouden niet langher beyden
Die sterre scheen voor hen soo claer
Sij woude hen rechte leyden
Sij was lichter dan den dach
| |
[p. vi]origineel
| |
Sij hielden altijt den rechten padt
Haren ganck was bijder aerden
Haer weghen waren alsoo menichfout
Onse Godt hadde die sterre bout
Tot die Ioden dat sij keerden.
Tot Ierusalem dat sij quamen
Die sterre bleef verloren
Sij vraechden weet daer niemant van
Waer is dat kint geboren
Een teecken hebben wij gesien
Wij hebben sijn sterre gesien
Alsoo verre in Oostenrijcke
Het en can ons niet ontgaen
Wij willen hem beden aen
Wij drie oock alle ghelijcke.
Doen Herodes dat vernam
Sijnen ancxt en was niet cleyne
Hij wert in sijnen sinnen gram
Ende alle die stadt gemeyne
Hij liet halen die oudtste meesteren
Ende daer toe die wyse priesteren
Die waren wtuercoren
Ghij heeren een dinck heb ick gehoort
Dat sult ghy my maken vroet
Waer is dit kint gheboren.
Sy seyden alle dat is waer
Te Bethleem ist gheboren
Dat sprack een Propheet claer
Soo menich iaer te voren
Doen Herodes hadde vernomen
| |
[p. vij]origineel
| |
Die drie Coningen liet hij voor hem comen
Hij vraechde hen heymelijcke
Ghij heeren hoe sal ick dat verstaen
Waer saecht ghij die sterre opgaen
In uwen Conincrijcke.
Die Heeren dachten daer geen quaet
Sij dedent hem openbaren
Herodes sprack ick geue v raet
Te Bethleem sult ghy varen
Dat kint suldy vinden daer
Dat seg ick al openbaer
Dat heb ick soo vernomen
Als ghij weet waer dat is
Soo maket mij dees dingen wijs
Als ghij weder comet.
Soo willen wy comen als wij eerst mogen
Ende doen hem groote eere
Dat kint willen wy bidden aen
Voor eenen rechten lants heere
Die Coningen scheyden daer van daen
Die sterre scheen voor hen soo claer
Ende die sterre woudese rechte leyden
Die sterre scheen voor hen soo claer
Alsoo lange als sy bleef staen
Daer Maria ende Ioseph waren.
Sij traden in dat huys alle drie
Daer toe en was hem niet leede
Sij vonden dat kint schoon en claer
Maria ende Ioseph mede
Ende sy vielen op haer beyder knien
| |
[p. viij]origineel
| |
Sij baden aen dat kindeken alle drie
Met hertelijcker minnen
Sij loken op haer schat was bout
Sij offerden myrre, wieroock, ende gout
Met alsoo hertelijcker minnen.
Des nachts ontrent der middernacht
Doen quam in haeren droom
Sij en souden tot Ierusalem niet keeren
Ende niet tot Herodes comen
Ende sij waren doen alsoo wel ghetroost
Sij waren van Herodes verlost
Sij en wouden niet weder tot hem comen
Sij waren doen alsoo wel ghemoet
Sij kosen een ander wech was goet
Nae haren conincrijcke. Amen.
|
|