Levende Talen. Jaargang 1934

Vergadering van de Franse sectie.

Om 2 uur presies opent de Voorzitter, de heer de Liefde, de vergadering bezocht door 38 leden benevens de Heren J. van Andel en Dr. S. Elzinga, inspekteurs.

Nadat de notulen van de vorige vergadering, opgenomen in no. 74, zijn goedgekeurd, geeft de voorzitter het woord aan ondergetekende ter inleiding van het eerste punt der agenda: De beoordeling van de eindeksamenvertaling.

Een résumé van deze inleiding is in dit nummer opgenomen.

[p. 26]

Aan de discussie wordt door verschillende aanwezigen deelgenomen. De heer v. Bellen vindt de ingredienten, die de spreker heeft opgediend uitnemend, maar z.i. ontbreekt het zout, dat de spijs smakelik moet maken, n.l. de kulturele waarde der vertaling. De H.H. van Andel, inspekteur en Stals breken ook een lans voor de algemene vorming en het goed gebruik der moedertaal, dat door vertalen bevorderd kan worden.

Inleider meent hiertegen te moeten opmerken, dat deze heren spreken over de waarde en het nut van vertalen, terwijl slechts aan de orde is de beoordeling van de eindeksamenvertaling, zodat hun opmerkingen eigenlik niet ter zake dienende zijn. De heer Murris vindt het gevaarlijk de algemene indruk, die de geleverde vertaling maakt, te laten meewegen bij de beoordeling, terwijl mevrouw Sirks het Nederlands van de vertaling zou willen laten beoordelen door de leraar in het Nederlands, die daarmee dan rekening zou moeten houden bij het bepalen van zijn eigen sijfer.

Ten slotte is de vergadering vrijwel eenstemming van mening

1^o.	dat ernstig gestreefd moet worden naar positieve correctiegronden, waarbij niet alleen op het aantal foutieve woorden en uitdrukkingen gelet wordt;
2^o.	dat toch het begrip van de tekst van meer belang is dan het leveren van ‘goed Nederlands’.

In de pauze, die nu volgt, wordt voorzien in de vakature van Voorzitter, ontstaan door de benoeming van de heer de Liefde tot Sekretaris-redakteur. Gekozen wordt de heer J. Mettrop te Den Haag.

Vervolgens geeft de Voorz. het woord aan de heer Birnie die zal spreken over: Het Frans volgens de Daltonmethode. Spreker begint met te verwijzen naar een artiekel van de heer Schilperoort in Ped. Stud. van 10 Des. 1933, waarin eigenlik alles uitvoerig te vinden is, wat hij hier gaat zeggen. Dit mag een reden zijn het verslag te bekorten en alleen de hoofdzaken aan te stippen.

Hoewel spreker mededelingen doet uit de praktijk, moet gezegd worden dat alle vaste grond nog ontbreekt en alles dus zeer voorloopig is. De methode is vooral gericht op zelfwerkzaamheid en zelfcontrôle der leerlingen, ofschoon de laatste erg moeilik is. De dankbaarste leerlingen zijn die van de eerste klasse. Naar boven wordt de belangstelling allengs minder.

[p. 27]

Veel gebruik wordt gemaakt van de Linguaphoon-metode, zodat veel mechanies werk wordt verricht. Uit het hoofd leren is hoofdzaak in de 1e kl. Belangrijke leermiddelen zijn ook: het woordjesschrift, het cahier de verbes en het plaatjesschrift. De leraren werken veel met het instituut hospitanten, dat uitgegroeid is tot een instituut van assistenten, wier hulp in zekeren zin onontbeerlik is bij de contrôle der taken. De leerlingen conlingen controleren ook wel het gemaakte werk met behulp van een model door de leraar gemaakt. In de hogere klassen toont de leerling ook hier neiging het Frans te gaan verwaarlozen en wordt de Daltonmethode, voornamelik door de minder beschikbare tijd, minder gebruikt. In de 5e klasse wordt in hoofdzaak getraind voor 't eindexamen.

Waar door tijdnood de inleider zelfs genoodzaakt was hier en daar zijn inleiding te bekorten, bleef helaas geen minuut over voor discussie, die zeker zeer geannimeerd zou zijn geweest.

Met een woord van dank aan beide sprekers sluit de voorz. te 4 uur de vergadering.

a. van noord.