De aksentuering van het Engelse July.
Het is aan Anglisten die in taalgeschiedenis belangstellen, meest wel bekend dat men totnutoe geen kans gezien heeft te verklaren waarom sedert de achttiende eeuw de aksentuering van het Engelse July veranderd is, zodat de klemtoon nu op de tweede syllabe valt. Holthausen in zijn Etymologisches Wtb. s.v. verklaart eenvoudig: afz. juil uit Lat. Julius; het N.E.D. zegt tenminste dat er iets te verklaren is.
Toen ik een tijd geleden in een gesprek met de fonetikus Eijkman de datum Junie noemde, vroeg hij: Is het Ju'nie of Ju'lie? Een van ons beiden maakte de opmerking dat het geringe verschil tussen deze twee woorden vaak last geeft, en dat het Engels en het Frans beter af zijn. Zo viel onze aandacht op de zonderlinge aksentuering in het Engelse woord, en daarbij opperde Eijkman de mogelikheid dat het aksent versprongen kon zijn door de vaak nodige onderscheiding van July en June. Deze onderstelling lijkt me volkomen aannemelik; het zou een leerzaam voorbeeld zijn van de betekenis van het tegenstellingsaksent voor de taalgeschiedenis. Op de geschiedenis van juin en juillet, die iets soortgelijks vertonen, ga ik niet in; een romanist zou de voorhanden gegevens wel eens bij elkaar kunnen zetten, misschien zelf ook iets tot de geschiedenis van de beide woorden bijdragen, al staat het meeste al bij Meyer Lübke, die ook andere oplossingen van de moeilikheid vermeldt.
E. KRUISINGA.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd