Levende Talen. Jaargang 1938

Vergadering van de Engelse sectie.

De vergadering wordt om ± 3 uur door den Heer Guittart geopend. Hij drukt zijn voldoening uit over het feit dat er zoveel collega's aanwezig zijn. Alvorens het woord te geven aan den eersten spreker, stelt hij aan de orde de verkiezing van twee bestuursleden ter vervulling van de vacatures ontstaan door het uittreden van hemzelf en den heer W.A. Ovaa. Tot voorzitter wordt bij acclamatie gekozen het lid J.J. van Helden (Nijmegen). In de twee andere vacatures worden bij acclamatie gekozen Mej. M.B. Portheine (Meppel) en Dr. B.J. Timmer (Wageningen).

Hierna geeft de voorzitter het woord aan Dr. B.J. Timmer, die zijn voordracht getiteld: Idealen en Grenzen van het onderwijs in de Moderne talen begint.

Een résumé ervan is in dit nummer opgenomen.

Mej. Opstelten drukt haar waardering uit voor het betoog van Dr. Timmer. Zij telt echter de eindexamenuitspraak wel degelijk mee. De ondervinding leert dat indien er niet op de uitspraak gelet wordt, de leerlingen geneigd zijn deze te verwaarlozen. Wat spr. gezegd heeft over de ‘onkundigheid van deskundigen’ kan zij niet beamen. Zij heeft deskundigen gehad van wie ze veel geleerd heeft.

De Heer Timmer zegt dat het hem nooit lukken zal in Wageningen een goede uitspraak bij zijn leerlingen aantekweken. Hij heeft alleen wat geleerd van werkelijke deskundigen.

De Heer Habbema zegt dat zijn examenresultaten altijd behoorlijk zijn geweest. Nooit heeft hij losse idiomen laten leren en hij vraagt ook geen losse idiomen tijdens het examen. Het is hem alleen hierom te doen dat de candidaten blijk geven een hun voorgelegd stuk proza te begrijpen. Hij ook acht het van het grootste belang de uitspraak niet te verwaarlozen. Spreker heeft conversatieles gegeven aan hoogleraren, met wie hij eerste-jaars uitspraakoefeningen deed. Het resultaat hiervan was dat genoemde hoogleraren soms bitter uitvoeren tegen hun jeugdleraar,

[p. 72]

juist vanwege het feit dat hij de uitspraak zo verwaarloosd had. Iedereen ziet er het nut van in. Naar aanleiding van wat inleider gezegd heeft over de tekst der eindexamenvertalingen wil spr. hier opmerken dat hij lange jaren van advies gediend heeft in de samenstellingcommissie dat zijn streven juist geweest is die teksten zo eenvoudig mogelijk te houden.

De Heer Timmer zegt dat de eis van idiomatische vaardigheid dit gevaar met zich brengt dat er nog veel idioomboekjes gebruikt en geschreven worden. Men begrijpe hem goed wat hij gezegd heeft met betrekking tot de uitspraak: hij heeft geen pleidooi gehouden voor verwaarlozing - integendeel; maar hij kan zich niet bij de eis van een goede (ten minste wat hij onder goede verstaat) uitspraak neerleggen.

De Heer de Groot is bang voor moeilijk proza in vertalingen, zelfs al krijgen de leerlingen een woordenboek tot hun beschikking. Het is niet zo moeilijk aan leerlingen een redelijke uitspraak bij te brengen. Maar wat is redelijk? Onder Engelse leraren zijn er misschien enkele die voor geboren Engelsen kunnen doorgaan; buiten de lerarenwereld niemand. Dus redelijk is zeer bescheiden; spreker verwijst hier naar de uitspraak van L.O.-en M.O. A- en B-candidaten. Leerlingen die in Engeland geweest zijn (en dit komt meer voor dan men zou denken) zijn zeer dankbaar voor het feit dat op school aan hun uitspraak veel zorg werd besteed. De uitspraak hoort nu eenmaal bij het Engels.

De Heer Timmer zegt dat de Heer de Groot hem niet goed begrepen heeft. De eindexamendeskundigen storen zich niet aan een goede of slechte uitspraak, waarop de Heer Hofman opmerkt dat niet de deskundige maar hijzelf het eindexamencijfer vaststelt. Een slechte uitspraak verlaagt het cijfer, een goede uitspraak, daarentegen, verhoogt het.

De Heer van der Voorde komt op tegen het voorstel van den inleider om het mondeling eindexamen af te schaffen. Dit zou hierop neerkomen dat het cijfer voor de vertaling het eindcijfer van de candidaat werd. Dit zou zeer verkeerd zijn, want de vertaling is geen juist criterium. Hij heeft dan ook geen bewondering voor de eindexamenregeling voor gymnasia.

Hierna verleent de voorzitter het woord aan den Heer R. Klaver (Haarlem) die de vergadering inlicht over Het Engels in de hogere klassen der H.B.S. A.

[p. 73]

Voor het résumé zie dit nummer.

De voorzitter dankt de beide sprekers ten zeerste voor het gebodene. Als hij nagaat wat de Heer Klaver bij zijn leerlingen aankweekt, bekruipt hem een gevoel van afgunst. Het is vanzelfsprekend dat vele leden den Heer Klaver veel te vragen hebben en dat zij over verscheidene punten uit zijn betoog gaarne nog wat zouden wensen te vernemen. Helaas is de tijd verstreken, de huishoudelijke vergadering dwingt hem deze bijeenkomst te sluiten.

Bij de rondvraag bedankt de Heer Habbema den Heer Guittart voor alles wat hij tijdens zijn vierjarig voorzitterschap voor de vereniging gedaan heeft. Een hartelijk applaus bewijst de instemming der aanwezigen met deze woorden.

Hierna wordt de vergadering gesloten.

Nijmegen.

J.J. VAN HELDEN.