Leven van Lutgart

(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– rechtenstatus


V. Van din dat si mester Iacops sile van Vitri sach comen in hemelrike.Ga naar voetnoot+ En meester Iacop wilen was Daer ic en bispel ave las Int ander boec, hit van Vitri. 740[regelnummer] Oc segt die boec van hem dat hi Lutgarden vrint was speciael. Die goede man was kardenael Te Rome ende een der groter heeren Van derre werelt, want in eeren 745[regelnummer] Ende oc in werdechheiden op Was hi verheven; want bisschop Was hi tote Akers over zee, Daer hi dor Gode menech wee Bestont te doegene ende pine. 750[regelnummer] Mar wat van hem in din latijne Bescreven staet, dat salic u Vertrekken, wildijt horen, nu: Die goede mensche, sider dat Lutgart vor hem te Gode bat 755[regelnummer] Ende sine van der cranker minnen Verloessde, die sijn herte binnen Sere hadde onttempert utermaten, Heft hi van vaster karitaten Ga naar margenoot+Gelegt daer in en fondement 760[regelnummer] Daer hi van goeden werken sent En groet gestichte op heft verheven, Dat sent texemple wart gegeven Bisscoppen ende kardenalen; Want beide in werken ende in talen 765[regelnummer] Die goede man was so volcomen, Dat dikke worden sent genomen An hem van dogden die bispele Schone ende goede, ende dire vele, Want hise hanteerde al sonder wanc. 770[regelnummer] Mar nit ne willic u te lanc Die tale maken van din heere; Hoe groten lof, hoe menege eere Dat hi vercreech in sinen dagen Worde u te lanc, wildies gewagen; 775[regelnummer] Mar die dis seker wilde wesen, Hi dade hem dat geschrefte lesenGa naar voetnoot1 Daer hi sijns selves wesen in Betoget; want no meer no min, Noch af noch toe dan al sijn leven 780[regelnummer] En soude hi vinden daer gescreven. Daeromme latic achter dat Ende u sal seggen daer gi bat U met gepaijt houden selt. Hoe sider metter Gods gewelt 785[regelnummer] Die man te goeden inde quam Ende hoe die vrowe dat vernam Salic u seggen, hoert na mi: Ens tijds so lach die maget vri Ga naar margenoot+Op hare knin ende een gebet 790[regelnummer] Hanteerde, daer si wilde met Har herte fijn onledech maken. Mar doe began den inde naken Dat beden, heft si opgeheven Har herte, so dat hare ontgeven 795[regelnummer] Die sinne worden alle vive. Mar dat si buten in den live Verloes, dat hevet si van binnen
[pagina 155]
Verhaelt met helpen van der minnen. Want eer sijs selve it wart geware, 800[regelnummer] So wart gevurt de gheest van hare Hoge op tote in dat paradijs, Daer beide glorie ende prijs, Danc, werdechheide, lof ende eere Die ingle gaven onsen Heere. 805[regelnummer] Daer quam die gheest, ende also saen Alse hi daerboven wart ontfaen Daer hi met groter eeren gnoch Gessaluwert was int gevoch Van santen ende van santinnen, 810[regelnummer] Die quamen toe van allen sinnen Lutgarden toeven ende grueten, Dat wonderlike wel gesueten Began der vrowen, die bi namen Wel kennede alle die daer quamen, 815[regelnummer] Want si dat selve dagelike Hanteerden hir in erterike, Die sante, meenic, die die vrowe Feesteerden op gerechte trowe, Ga naar margenoot+Dis si daer plagen an din tide, 820[regelnummer] So sach van verren banderside Van inglen comen ene schare Die magt, ende oc wart si geware An dat gelaet van harre feesten Dat si daer enen van den gheesten 825[regelnummer] Dergerre brachten die gescreven Got heft in deewelike leven Daer boven, want si hem bevilen. Mar doe die ingle metter silen Bat naerre quamen, so sach si 830[regelnummer] Dat meester Yacob van Vitri Die selve was, die daer ontfaen Ende in possessie was gedaen. Dis was so vro Lutgart, die goede, Dat si met harden bliden moede 835[regelnummer] Dire silen verre jegen ginc Ende sise in haren arme ontfinc Ende seide wel gestadelike: ‘Den coninc van den hemelrike Ende allen santen, kare mijn, 840[regelnummer] So motti wellecome sijn! Dat gi derre eeren hebt verdint, Wel lieve her Yacob, sute vrint, Dat gi ontfaet lof ende prijs Hir boven in dit paradijs, 845[regelnummer] Dis dankie Gode al mine macht, Die u daertoe verleende cracht Wille, ende gracie, ende spoet, Gelijc dat hi hen allen doet Ga naar margenoot+Die daerna pogen ende staen. 850[regelnummer] Mar dis hir werden selke ontfaen Din grote pine int vegevir Tirst staet te doegene eer si hir Ter Godes feesten mogen comen, Mar selken meerre dan hen somen, 855[regelnummer] Na dat gerivet igewelken; Ende ic hebbe oc verstaen van selken Die sonder pine ende ongemac Tirst dat des lives hem gebrac, Hir boven quamen, (want hen das 860[regelnummer] Die Godes gracie onstech was Daer si na poegden met geninde), Dis soudie oc van uwen inde Wel gerne weten die nimare, Wistic dat het u wille ware. 865[regelnummer] Mijn sute vrint, nu segt mi dan, Ochte ic u dis verbidden can, Ochte u it lange stont te sine Int purgatorie ende in pine Nadat gi van der werelt schidt.’- 870[regelnummer] ‘Dis gi te biddene u geniedt, Dis salic u berechten gerne, Want nit nes recht dat ics u werne,’ Die sile antwerdde van din here; ‘Mar tirsten dankic onsen Heere 875[regelnummer] Van sire ontfarmechheiden groet, Bi welker ic van alre noet, Van allen commere ende schaden Nu ben ontcommert ende ontladen. Ga naar margenoot+Wildi dan weten, ver Lutgart, 880[regelnummer] Ochtic it lange was verswart Van pinen sent dat ic verschit, Got sijs gelovet! neenic nit; Want heden es die virde dach Dat ic die werelt utterst sach; 885[regelnummer] Drie dage lettic eer ic quam Hir boven, sent dat inde nam Mijn brosche lijf, want ic van sonden En was algader nit ontbonden Doe ic verschit. Mar Got, die goede, 890[regelnummer] Hi sijs gelovet! noch ermoede, Noch ongemac, noch ander seer En mach mi deren nemmermeer, Want ic van allen ben gevrijt. Got selve hi sijs gebenedijt!’ - 895[regelnummer] ‘Owi’, antwerde gaf Lutgart, ‘Hoe quam dat gi so lange wart In pine ende ics en wiste uit? Hoe es die dinc also geschit Dat gi met pinen wart verladen 900[regelnummer] Ende ic no min no meer in staden En hebbe u terre noet gestaen? Haddict geweten, sonder waen So lange en hadde u nit in pine Behoert noch in torment to sine! 905[regelnummer] Want van Aiwires die ijonfrowen Ende ic met hen te goeder trowen Met beden souden hebben u Gestaen in staden, dis gi nu, Ga naar margenoot+Goddanc! en hebt nemmeer te doene; 910[regelnummer] Want, Godelof! utin prisone Des vegevirs gi comen sijt.’
[pagina 156]
Die ander sprac: ‘Gebenedijt So moetti nu ende emmer sijn, Lutgart, die Gods verkorne fijn! 915[regelnummer] Ghi hadt mi bat dan imen el Gestaen in staden, weetic wel; Dis moetti hebben groten danc. Mar dis die tijt en was nit lanc, Ende dis gi soudt van mire doet 920[regelnummer] Gedoeget hebben rowe groet, Got, die dat wiste, hi hevet u Verholen, vrowe, al tote nu Dat ic ten tide comen was Mijns lives; ende, want gi das 925[regelnummer] Sijt seker dat ic ben verloestt Van pinen, dat gi sijt getroestt, Dis biddic u, ende dat gi sere Dankt alles goedes onsen Here, Die mi die gracie heft gegeven 930[regelnummer] Dat ic int ewelike leven Die institucie hebbe ontfaen.’ Doe dese antwerde was gedaen, Lutgart, die waende wedertale Gegheven hebben, daer si wale 935[regelnummer] Op was beraden, altehant Na die antwerde har selven vant Noch liggende op die selve stede Hir weder tale in kniegebede Ga naar margenoot+Daer si te voren was gelegen. 940[regelnummer] Doe ginc die maget wel gedegen Van allen danken ende loven Den hogsten koninc van daer boven Getrowelike ende ongespart. Dos heft die Godes brut, Lutgart, 945[regelnummer] Vernomen binnen virden dage Dis heren doet, dis ic gewage, Die over XXX ochte meer Jorneyen was verscheeden, eer Dis virdes dags; want, alse ons seget 950[regelnummer] Die vite, op enen dach die leget Naest din kalanden van den Meije Verschit die here in die contreije Van Rome; ende op den virden dach Gevil datten die maget sach 955[regelnummer] Daer boven in din paradise. Mar si u lief dat ic mesprise En lettelkijn hare overdaet Din dommen lieden, die eer quaet Eer goet vermonden ende hen dis 960[regelnummer] En schamen nit, die over ris Die dichtren houden, die bescriven Die fantasijen van din wiven, Na dat si seggen. Mar, Goddanc! Die proeffenesse es hen te cranc 965[regelnummer] Daer si ons wanen met bevaen; Want si den lieden doen verstaen Dat truffen sijn ende oude sagen, Ende al baraet, dis wi gewagen Ga naar margenoot+Van ouden quenen, die ons don 970[regelnummer] Bescriven over vision Dat hen in drome comt tevoren Benachte. Mar die hebben toren Dat ic altoes prijs ende lof Lutgarden, dieghene comen of 975[regelnummer] Hars croenens, ochte mi antwerden Dis ic hen vrage, of sijt gewerden: So vragic dan of truffen sijn Dat ic daer vinde in dat latijn Ende ic in didsche onthiude voert, 980[regelnummer] Hoe ongesegt ende ongehoor Die Godes brut, Lutgart, die vrië, T Aiwires in de fermerië In virden dage dar vernam Daer sider bodschap ave en quam 985[regelnummer] In dertech dagen el negheene In Brabant dan die hare allene. Die dan messpreken van der maget, Antwerden dis hen es gevraget; En conen si gantwerden nit 990[regelnummer] Warbi di vordeel es geschit Lutgarden, dat si heft so saen Vernomen ende wel verstaen Van desen stukken die waerheide, So swigen dan, dats hoveschheide. 995[regelnummer] Mar es hir imen die des blivet In wane, hi sie wat noch bescrivet Alhir teneven Dant Thomas Die derre vite meester was. Ga naar margenoot+Welt hijs geloeven dan van desen, 1000[regelnummer] Te bat so mach hi seker wesen; Want hi daer segt al oppenbare Dat een goet man, en predekare, Was an din tiden binnen Rome Din wart vertogt in enen drome 1005[regelnummer] En vision, daer hi in sach Dat op din selven virden dach Van pinen bi der Gods genaden Dis heren sile wart ontladen Ende op tin paradise voer. 1010[regelnummer] Dit sprac die broeder ende swoer Tin selven tide; ende omme dat Mach men Lutgarden dis te bat Geloeven dat si die waerheide Oc van din selven dingen seide.	voetnoot+ Opschrift: helmelrike. margenoot+ f.269r^o. voetnoot1 Vermoedelijk wordt hiermede zijne Historia orientalis et occidentalis, of zijne Briefwisseling, of een ander, thans verloren, werk bedoeld. margenoot+ f.269v^o. [tekstkritische noot]834 l. harde. margenoot+ 270r^o. margenoot+ f.270v^o. margenoot+ f.271r^o. margenoot+ f.271v^o. [tekstkritische noot]923 l. ten inde (?). [tekstkritische noot]974 l. Lutgarden gheve, comen of. 980 l. ongehoert. - 990 l. dit. margenoot+ f.272r^o. margenoot+ f.272v^o. margenoot+ f.273r^o.

Vorige Volgende

V. Van din dat si mester Iacops sile van Vitri sach comen in hemelrike.Ga naar voetnoot+