Leven van Lutgart

(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– rechtenstatus


XV. Van din dat si din nonnen vorseide dat si na hare doet geplagt souden siin ende warumme. Ga naar margenoot+Tijn tiden dat Lutgart, die vrowe, 2720[regelnummer] Van allen leede ende allen rowe In corden dagen soude wesen Beide al onthachttGa naar voetnoot1 ende al genesen, So sat bi hare op enen dach Sybilie, die se goemen plach 2725[regelnummer] Met karitaten ende in minnen, Ende andre nonnen van daer binnen Die al den dach bi twen, bi drin Dar quamen tuoeven ende sin Lutgarden, die hen soude ontfaren 2730[regelnummer] Saen, dis si alle droeve waren, Want si ontfruchtten dat verlis Dat hen tin tiden ane wis Dat si Lutgarden hir verloren. Mar hoe die maget utverkoren 2735[regelnummer] Din vrowen heft gesproken toe, Goet es dat ic u weten doe, U closterlieden namelike, Die om dat goet van hemelrike Dat erdersche hebt gelaten al. 2740[regelnummer] Hoert hare hoe nu kastijen sal U, die de werelt hebt gelaten Ende u den dinst van karitaten Onssinken laett ende u verwegen, Lutgart, die maget wel gedegen: 2745[regelnummer] ‘Gi vrowen’, sprac die fine maget, ‘Van enen pointe hebbic beclaget Ga naar margenoot+Mi iegen u, dat wetti wale, In somen stonden; mar die tale
[pagina 174]
Heft noch geweist al over nit. 2750[regelnummer] Dis hebbie lange en swar verdrit Verdregren, want ic ben gewes Dats Got tonswert verbolgen es. Dat point, gi vrowen, dats dat wi Beide algemeene ic ende ghi 2755[regelnummer] Ende alle die van derre abdijen, Die omme omlost ter fermerijen Hir comen na den clostersede, Die Gods getiden, daer wi mede Din hogsten wert betalen souden, 2760[regelnummer] Wart dat wi wel vergelden wouden Van onser werschap dat gelage, Te VII tiden van den dage En ghelden nit na sijn gevoch, Al hebbe wi der stonden gnoch, 2765[regelnummer] Mar onvergouden laten achter, Dat sonde beide es ende lachter; Want selke laten hen verdrieten Des geldens, die nochtan genieten Der karitaten van hir binnen; 2770[regelnummer] Selke andre laten hen verwinnen Met treger ufeningen so Dat si din viant maken vro Met haren gheldene ende blide, Want roekelose in allen tide 2775[regelnummer] So ghelden si dat Gods gelage Beide alle nachte ende alle dage. Ga naar margenoot+Nu siet, gi vrowen, dit dat mi Tonswert mescomt; want alse wi Professie don, so wetti wale 2780[regelnummer] Dat wi onss selves altemale Vertijen ende ons binden daer Met allen din, si licht si swar, Dat in die regele es gescreven. Die dan in clostre hen begeven 2785[regelnummer] Om dat ghewin van harre baten, Wat gaet hen over dat si laten Met cranken wille hen so verbouden, Dat Godes dinst blijft onvergouden, Din igewelc, si wijf si man, 2790[regelnummer] Die singen ende lesen can Ende es begeven, sonder mide Vergelden moste in allen tide Na dordenanche van den dage? Nu hoert, gi vrowen; dese elage 2795[regelnummer] Hebbic gedaen spade ende vroech, Dikke ende menechwerven gnoch Op u, dat wetti-alle wel; Mar over spot ende over spel Verstondijt al. Mar, sonder waen, 2800[regelnummer] Gi vrowen mijn, dat was mesdaen; Want over waer so seggic u, Al houddi over scheren nu Dat ic u segge ende over nit, Die hogste vader, die versit 2805[regelnummer] Al dat men doet in erterike, Hi sal masschin des hastelike Ga naar margenoot+Ende anders u dan ic nu doe Gewagen. Wildi weten hoe? Ic saelt u seggen, gi ijonfrowen; 2810[regelnummer] Mar wel verstaet dat ic in trowen Ende oc met droever herten des U sal gewagen. Sijt gewes Gi vrowen mijn, dat Got, die Here, Op al din closter es so sere 2815[regelnummer] Verbolgen, dat in corten dagen Dit schinen sal; want swarre plagen Mogdi wel wachtende alle wesen Na mijn verscheeden, want van desen Es emmertoe dat iugement 2820[regelnummer] Gedichtt van Gode op alt convent Van der abdijen, dat so swar Sal wesen, dat ghijs alle vaer Selt hebben beide ijonge ende oude, Want uwer alre es die schoude 2825[regelnummer] Van derre wraken. Mar, Got danc, Dit blijft in versten even lanc Dat ic in desen broschen live Met u, gi vrowen, staende blive, Dat lange nit bi aventuren 2830[regelnummer] En sal na desen dach geduren, Want ic ben beide cranc ende out. Nu siet, gi vrowen, dat die schont Van din getiden die gi leset, Alse u Got an dat gi geneset, 2835[regelnummer] Gi, die hir comt ter fermerijen, So dat ghijs mogt vor Gode lijen, Ga naar margenoot+Voertane bat dan tote nu Vergouden si; dat radic u!’ Dos sprac die Gods gebenedijde 2840[regelnummer] Met droever herten ende onblide Din vrowen toe. Mar dat gi hoert Mijn dicht en lettelkijn bat voert, Dijs biddic u; so mogdi weten Ochtic Lutgarden tin propheten 2845[regelnummer] Met allen rechte leggen mach, Die dese wrake aldos versach Ende oppenbarde vor den tijt Dat si geschide, alse ons verlijt Der vrowen vite ende ons orkonden 2850[regelnummer] Die vrowen selve die onstonden Der wraken daer wi dichten ave. Want sider, doe in haren grave Lutgart, die maget, was geleget, Dat, alse ons dat gescrefte seget, 2855[regelnummer] Geschide in corten dagen sent, So sendde Got op dat convent Die wrake horribel ende swar; Want altehant begonsten daer
[pagina 175]
Te queelne alle die ijonfrowen 2860[regelnummer] Meerre ende minder, die met trowen Din Godes dinst en hadden nit Vergouden; ende, alse ons beghit Der vrowen vite, in corten dagen So storven van der selver plagen 2865[regelnummer] Der vrowen XII ende meer. Dis doegden jammer ende seer Ga naar margenoot+Die andre alle, ende oc in vare Was igewelke dat op hare Van derre wraken mochte vallen 2870[regelnummer] Dat lot. Dos hevet op hen allen Gewroken wonderlike sere Die negligentie Got, die Here, Gelijc dat hen die fine maget Tevoren seide al ongevraget: 2875[regelnummer] Lutgarden meenie, die hen das Van Godes halven bode was. Oc seget voert in dat latijn Die wise man, die Iacobijn, Dat hi tin tiden visiteren 2880[regelnummer] Quam dat convent ende instrueren Die nonnen metten Godes warde. Daer vant hi datten so verswarde, Dat hijs en sonderlinc gewach Dede in die vite; want hi sach 2885[regelnummer] Van tween gesustren die begeven Daer binnen waren, dat si bleven Beide even sere ende even saen Van derre wraken so bestaen, Dat si tesamen oc verschiden. 2890[regelnummer] Oc segt die broeder van hen lieden Dat hi se utleedde ende hise beide Eens dags in enen grave leide. Mar doe die wrake, daer ic u Gedichtt af hebbe al tote nu, 2895[regelnummer] Al dat convent van dire abdijen Bi Gods gedoege, die kastijen Ga naar margenoot+Die vrowen wilde, hadde overronnen So lange, dat van XIIII nonnen Was afgekervet dat getal, 2900[regelnummer] Got, die ingeert die werelt al, Hi heft bi beden van Lutgarden, Die wilen dat met haren warden Gelovede allen din ijonfrowen Dat si altoes te goeder trowen 2905[regelnummer] In har gedinge soude wesen, Die andre alle don genesen, So dat die wrake noit sent En hadde macht op dat convent, Nit eer nochtan dan altemale 2910[regelnummer] Was van din vrowen ende wale Gekorrigeert die sware exces, Daer noch af geseget es.	[tekstkritische noot]2728 l. toeven. margenoot+ f.302v^o. voetnoot1 d. i. verlost, bevrijd. Vgl. Lucid. 2640: ‘van den bande al onthecht.’ margenoot+ f.303r^o. [tekstkritische noot]2751 l. Verdregen. 2756 l. onlost. [tekstkritische noot]2843 l. Dis. Vgl. 2719 tijn en 2995 ijlanc. 2848 Si, vervangen door sijnt, in margine. margenoot+ f.303v^o. margenoot+ f.304r^o. margenoot+ f.304v^o. [tekstkritische noot]2912 l. Daer u noch. margenoot+ f.305r^o. margenoot+ f.305v^o.

Vorige Volgende

XV. Van din dat si din nonnen vorseide dat si na hare doet geplagt souden siin ende warumme.