Princesse Liet-boec
(2007)–Willem Reyers de Lange, Anoniem Princesse Liet-boec–
Auteursrechtelijk beschermd[Canace en Macareus] [editie][melodie]Canace schrijft aan Macareus,
op de melodie van O Venus Jent Allerliefste,
ik wens je
alle goeds toe, terwijl ik dat moet missen.
Moet je horen van deze ‘heldendaad’, ik zal door deze ellende
mijn hart doorsteken en zo een wrede dood sterven.
Arme broer, mijn vader
heeft mij zonder aarzelen,
terwijl hij mij een zwaard bracht,
gezegd dat ik moet sterven.
Liefste lief,
in deze brief vertel ik je
dat ik - o help, het is een schande -
een zwaard in de hand heb om mezelf dood te steken.
Ons lieve kind, dat nog zo jong is,
wordt helaas onmiddellijk
voor de wilde honden gegooid.
Ik treur en zucht en ik ben bang,
want jij bent gevlucht. Kom bij me terug!
Wat een slecht nieuws en een vreselijke boodschap,
ons jonge kind moet sterven!
Wat heeft Venus' liefdesvuur
ons leven tot een hel gemaakt!
Ik vervloek het uur dat ik geboren ben.
Ach alle zussen ter wereld,
hou mijn ellende in gedachte
en zorg ervoor dat dit jullie niet overkomt!
Gooi jullie trouw toch niet te grabbel en
denk aan wat ik heb meegemaakt.
Ik klaag steen en been,
want mijn jeugd heeft me op een dwaalspoor gebracht.
Prins
Prins, het is hoog tijd,
ik moet een eind maken aan deze ellende.
| |
[pagina 29]
| |
Ik smeek je met klem,
heb toch medelijden
en breng in elk geval de ledematen van ons kleine kind bijeen
en wil voor ons een gemeenschappelijk graf maken.
Macareus beantwoordt Canace,
op de melodie van Schoon lief playsant Zoveel pijn heb ik nog nooit gehad. O God, luister naar me.
Mijn zus van wie ik hou
zit in grote moeilijkheden.
Venus, uw invloed is desastreus,
want door u kwijn ik weg, dat moet ik zeggen.
O ellendige godin, door uw toedoen
leef ik in ellende.
Door uw bemoeienis zal onze stijfkoppige vader
drie onschuldigen van het leven beroven.
U had dit kunnen weten, ik ben boos op u!
O meedogenloze Venus, dat u ons verliefd hebt laten worden!
Is dat het waarom
Paris, zoals bekend,
u verkoos, boven de andere godinnen?
Het had u meer gesierd als u ons, jong en kwetsbaar,
niet in het ongeluk had gestort met uw liefdespijlen.
God de Heer weet dat wij wel wilden
dat u weg ging
en ons met rust liet.
Ik verlies langzamerhand mijn verstand
en zit alleen nog maar te treuren.
Liefste, je moet weten dat ik
je met plezier zal volgen.
Dan pas zal ik tevreden zijn, o liefste.
Trouwe zus, die ook mijn geliefde is,
denk je eens in, waar haal ik nog troost vandaan
nu jij zo verdrietig bent
en het zo moeilijk hebt. Mooie bloem,
ik zal uit liefde tegelijk met jou sterven!
Luister prinses, je schrijft me
dat ik onverstoord
moet rouwen om mijn kind
| |
[pagina 30]
| |
om jou gerust te stellen. Ik beloof het.
Om het dode lichaampje zal ik rouwen.
De ledematen van ons kind zal ik verzamelen
en samen met jou, allerliefste, in één graf leggen.
Daarna zal ik, weet dat,
verblind door liefde
als jouw oprechte vriend
mezelf ook doden.
|
|