Septentrion. Jaargang 42(2013)– [tijdschrift] Septentrion– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 54] [p. 54] Bernke Klein Zandvoort (o 1987) elle ouvre les portes vers l'intérieur depuis le seuil son jardin se mue en bois la haie autour du parking est pleine de trous d'après ma tante on peut créer son horizon la lumière traverse les feuilles dans son potager une fine pellicule maintient le squelette poreuse, ainsi que je le découvris au camping Amphora plein de cabanes et de ciels en plastique près d'une voie ferrée une pendule à coucou vide traîne dans un massif au pied d'un arbre par-dessus mon épaule, les rues s'étaient fermées mains jointes dans le giron de ma tante j'ai des tas d'oiseaux dans mon jardin crie-t-elle, penchée sur la rhubarbe donne un quart de tour aux tiges, plie-les vers l'intérieur un entrelacs de petites rivières grimpe le long de ses jambes blanches dans cette position penchée où elle se tenait, vue face au soleil confiture de rhubarbe ses tissus feuille de rhubarbe sa peau Traduit du néerlandais par Kim Andringa. [pagina 55] [p. 55] ze trekt de deuren naar binnen open vanaf de drempel loopt haar tuin over in een bos de haag om de parkeerplaats zit vol gaatjes volgens mijn tante is de horizon maakbaar licht valt door de bladeren in haar moestuin een dun vlies houdt het geraamte bij elkaar poreus, leerde ik op camping Amfora vol tuinhuisjes en plastic hemel naast een spoorlijn een lege koekoeksklok ligt in het perkje van een boom over mijn schouder hadden de straten zich gesloten in elkaar gevouwen handen op m'n tantes schoot ik heb heel veel vogels in mijn tuin roept ze over de rabarber gebogen keer de stelen een kwartslag, buig ze binnenwaarts af een vlechtwerk van riviertjes kruipt rond haar witte benen omhoog in die gebukte houding stond ze, tegen het zonlicht gehouden rabarberjam haar weefsel rabarberblad haar huid Uit Uitzicht is een afstand die zich omkeert (2013). Vorige Volgende