Onze Taal. Jaargang 78

[p. 177]

Taalergernissen

Hoort of ziet u taalverschijnselen die u lelijk, verwerpelijk, leuk, nieuw of anderszins opmerkelijk vindt? Laat het ons dan weten. Liefst per e-mail ([e-mail], met vermelding van uw adres) of anders per reguliere post (Redactie Onze Taal, Raamweg 1a, 2596 HL Den Haag).

Overtuigende bewijslast
Frank Wassenaar - Leiden

Op radio en televisie hoor ik geregeld een verslaggever zeggen dat de ‘bewijslast’ van de officier van justitie de rechter niet (of wel) overtuigd heeft. Fout. Bedoeld wordt dan dat het ‘bewíj́s’ wel of niet overtuigend was.

Bewijslast betekent ‘de last, oftewel de verplichting, om het bewijs te leveren’. Slaagt de officier van justitie er niet in dat bewijs wettig en overtuigend te leveren, dan oordeelt de rechter dat de verdachte onschuldig is.

In fraude- en belastingzaken is er soms sprake van ‘omkering van de bewijslast’. Dan hoeft niet de aanklager (de Belastingdienst of de uitkeringsinstantie) het ‘bewijs van fraude’ te leveren, maar moet de verdachte komen met een ‘bewijs van onschuld’. De ‘bewijslast’ ligt dan bij de verdachte van belasting- of uitkeringsfraude.

Tripartite overleg?
Frans Lisman - Velp

De foute schrijfwijze tripartite komt nogal eens voor. Het bijvoeglijk naamwoord tripartiet komt van het Latijnse tripartitus, dat ‘in drieën verdeeld’ betekent. Wij spreken over ‘tripartiet overleg’, of over ‘een tripartiete overeenkomst’. Bedoeld is dat er drie partijen bij betrokken zijn.

Er is geen enkele reden om die e (uit een soort gêne?) rechts in plaats van links van de laatste t te zetten; dat gebeurt alleen als het gaat om het zelfstandig naamwoord tripartite (‘driepartijenregering’). Trouwens: bij stalactieten en travestieten doen we toch ook helemaal niet moeilijk?

d-terreur
Edwin Donkers - Amsterdam

Toen mijn dochter Tinke in groep 7 van de basisschool zat, kreeg zij een opstel terug met een ‘verbetering’ van de juf. Dat gebeurde zo'n zes jaar geleden, maar inmiddels is het wat mij betreft exemplarisch voor de d-terreur die nu letterlijk de media teistert. Er is een hele generatie die, met dank aan de vele juffen en meesters die het zelf ook niet wisten, het verschil niet meer kent tussen de tegenwoordige tijd en het voltooid deelwoord. Mijn dochter schrijft gelukkig zelf nog steeds praktisch foutloos.