|
| |
[t' Leuen van Vrou Laudate.]
Het leuen van Vrou Laudate met haer suster Verlega, ende oock
van haer dienst-maeght Vrou vuyla, seer ghenoeghlijck om te lesen.
V la Vrou vuyla, Vrou Laudatus, en Verlega
Sy waren woonachtich, in domus alaert
t' Welck was Vrou Laudatens dralaert,
Wouters dunnebiers mest-varcken, dats te verstaen
| |
| |
Daer Vrou Laudate plagh te ghaen,
Al hangende tusschen weghen
Met haer suster Jonckvrou Verleghen,
Die meerder was dan t' Jongwijf Vrouw vuyle
Sy viel eens op een tijt soo grooten buyle,
Ouer haer schorte-kleet, met oorlof ghesproken
Sy hadde by na den hals ghebroken,
Had sy haer niet gehouden aen de snoeren
Wouden zy t' gheloven die groue boeren,
Ick souder v by na die waerheyt af spreken
Hoe dat vrou Laudate alle weken,
Tot haer suster Verlegha plagh te gaen
Ende hoe minnelijck dat sy slabden te Saen,
Onder haer beyden daer op dat pas
Daer een Muysken in verdroncken was,
t' Welck een wonderlijck dingh is om te gronderen.
Vrou Laudate was eens ghaen spanceren,
Tot eenen Heremijt my wel verstaet
Gheheten Jan Knap-kuyte, een weerdich Prelaet,
Die Vrou Laudate van herten besinde
Nu hoort doch eens alle mijn beminde,
Het reynlijck leuen van Vrou Laudaten
Op dat de Meyskens haer moghen saten,
Om Vrou vuyl teenemael te begheuen
Maer met Laudate werden verheuen,
| |
| |
Tot bouen op den oppersten Solder
Oft achter op den oppersten Polder,
Aldaer 't met voet-doecken is behanghen
Nu bidde ick Laudate, ende badt haer int langhen,
Of ick met het Jongwijf Vrou vuyle mocht spreken
Ter eeren van Laudate alle weken,
Ende voort datse Laudate alsoo bera
Op dat haer verleghe oock by sta,
Met haer susteren dier veel int ghetal zijn,
Al schreef icker duysent sy en soudender niet al zijn,
Want icker seluer eenen grooten hoop of kinde
Nu luystert een weynich mijn weerde gheminde.
Doe Vrou Laudate oudt was der jaren thien
Soo beghon zy met eenen Bril te sien,
Om dat zy ghewoon was vroech op te staen
Want als sy haer Warmoes scharfde inde Maen,
Soo conde sy qualick sonder bril sien
Sy spaerde seer de Keerssen goede lien,
Ende daer op seyt sy ons een proper bediet
Al die niet en spaert die en heeft niet,
tWelck waer is in menighe stucken
Tot haer twaelf jaren gingh zy op krucken,
Om dat sy haer schoenen niet en soude verslijten
Sy cochter eens twee paer om drie mijten,
tWelck waer is want icket wel weet
| |
| |
Noyt gulden sy daer aen en versleet,
Ja wel binnen dertich jaren
Och Laudate, hoe kunt ghy dus sparen,
Buyten dat dese meyskens dagelijcx doen
Sy ghaen en verslijten haer schoen,
Ende volghen haer vrijers met groote streecken
Op dat zijse eenighsins mochten spreecken,
Oft ter plaetsen daer zy hen mochten vinden
Soude ick v den rechten Text ontbinden,
Hoe de Meyskens verslijten haren schoen
Het worde int eynde wel een half Sermoen,
Maer den tijt is nu te cort.
Vrou Laudate hadde eens t' Warmoes ghestort
Int midden der assche om recht te verklaren
En om dat zy 't weder t' samen soude vergaren,
Soo badt sy Vrou Vuyl met knien gheboghen
Dat zy haer mirakel wilde toghen,
Op dat zijt Warmoes mochte vergheren
En doe dachtse, sy soudet te samen keeren,
Also haer Vrou vuyle openbaerde
Met dien nam sy eenen besem, t' welck haer vaerde,
Dat zy hem handelde, want sy was seer teere
Ende terstont met twee keeren,
Soo keerde zy t' Warmoes ouer een
Ende op dat sy tghemul soude scheen,
Wt dat Warmoes, verstaet den zin
So nam sy een Teems, ende goot daer t' Warmoes in,
| |
| |
Ende goot daer toe water wt der Beken
Op dattet Warmoes te beter deur soude leken:
Och Laudate hoe properlijck wast ghedaen
Ende wat ghy dedet, het mocht al bestaen,
Op dat ghy v scheenen niet en sout stooten
Vuyl Warmoes met Beeck-water overgoten,
Kan maken Laudate, ende Vrou vuilorum
Al metten ghemulle een lang sopulorum,
Dese woorden luyden (verstaet het plat)
Hoe Vrou Laudate, int snee sat,
Aldaer verpickeldese beyde haer kouse-banden
Ende van daer toogh zy eens wter landen,
Nemende haren cours na Honghere
Op dat sy mocht werden twintich jaer jonghere,
Want den tijt docht haer al verkeerende,
Ende daer op is zy ons noch lerende,
Een proper woort inden Latijne
Wilt ghy te Bier gaen, oft te Wijne,
Aldaer de spijse ter Tafelen is ghestelt,
Een yeghelijck teere nae zijn geldt,
Want overdaet, en was noyt goet,
Vrou Laudate mijn vriendekens soet,
En was van gheenen grooten verdoene,
Maer alle armoede was zy gewoone,
Ghehackelt, ghescheurt van onder tot boven,
Bekladt, besmeert, in 't aensicht bestoven,
| |
| |
Al had sy al haer leefdaghen colen ghemeten,
Jae, oft anders niet dan turf ghegheten,
Alsoo was sy besmeert aen haren muyl,
Ende daer op schrijft onse Vrou vuyl,
Met krijt een bescheten scherf,
Als datter noyt varcken, van vuylen-back en sterf,
tWelcken ons allen is een grooten troost,
Vrou Laudate en at noyt roost,
Of ten was inden oven ghebraden,
Sy keerden dic, want thad haer moghen schaden,
Hadde haer vet inde assche gheloopen,
Sy conde seer nau dinghen als sy wat sou coopen
Om twee mijten cocht zy eens thienderhande dinghen
Op een tijdt daer zy te Marckwaert ginghe,
Sach zy een kuddevarcken comen ghedreuen,
Vrou Laudate die ging staen schudden en beven,
Want zy meende dattet haers vaders soch had geweest
Alsoomen in haer souter leest,
Hoe dat sy de soch lief te hebben plach
Ende haer docht dat die soch op haer sagh,
Sy ging tot haer met bitteren tranen,
Al van haers liefs vaders siele vermanen,
Die al doodt was over menich iaer,
Sy kloude die soch, maer corts daer naer,
Soo docht haer dat zy eens veest,
| |
| |
Doe wert zy vervaert van haers vaders gheest,
Laudate die eerweerdighe Vrouwe,
Nu ghy meyskens jong en ouwe
Sijt ghy te water oft op weghen
Aenroept Laudate, ende verleghen,
Dat sy v willen ter noot by staen
En laet het somtijts met Vrou vuyle deur gaen,
Ende steeckt v Warmoes onder de trappen
Soo meught ghy teghen v vrijers clappen
Als ghy daer buyten ghaet draghen v asschen
Sijn v Schotelen dan niet gewasschen,
Als ghy v Tafel sult gaen decken,
Soo laetse de katte een weynich lecken,
Het en steeckt soo nau niet, wie daer comt teeren
Vrou vuyle seyt doch, het mach wel passeeren,
Ende Verleghen doet daer af een vermaen
Diet niet en mach dat hy 't laet staen,
Dat en sal voor niemant gheen verwijt zijn
Men soude lieuer t'vuyl Warmoes quijt, zijn,
Dus leert ons Laudate den rechten wecht.
Nu ghy meyskens weest doch niet soo slecht,
Dat ghy v Vrijers wilt bedrieghen
Wilt lieuer een grooten leughen lieghen,
Ende laet uwen pot staen op den haert
Een goet spelen gaen is wel eens kijuens waert,
Nu vintmen oock menigherhande Vrouwen
Die Laudate oock in eeren houwen
| |
| |
Met haer vuyle, en ontijdigh regiment
Daer is Verleghen oock gaerne ontrent,
Ende Vrou vuyle verstaet den sin
Dese drie moghen qualijck ghescheyden sijn,
Oock zijnse bekent in allen landen
Laudate wil oock oude honden laten gaen in banden,
t'Welck niemant en kan doen te gheenen tijen,
Segt: Amen, wy en sullen niet bedyen.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd