|
| |
De ghenoeghlijcke Pelgrimagie ofte Bevaert tot sinte Heb-niet,
diemen doet met het Schip van Armoede.
Doet op v Tente luyckt op v Paulioene
Ziet hoe triumphelijck comt rijden int groene,
De Patrone van sinte Heb-niet, na zijn manieren
Soeckende knechten van zijn fatsoene,
Recht na den aert, elck na zijn doene,
Om Pelgrimagie te doen door Landen en Rivieren,
Met het Schip van Armoede, licht om bestieren,
Vreemt van maecsel, also men mach aenschouwen
Den bodem is ghevlochten van biesen, voor t'gieren,
Voor niet, ende achter niet, ghemaeckt van trouwen,
Aen beyde zijden open, hoe machment beter bouwen,
| |
| |
Elck pijne hem te comen te schepe by tijt
Maeckt al te gelde, al soud v na rouwen,
Potten, Schotelen plateelen, al tot een mijt,
Ende brengt dat geldt, wie dat ghy zijt,
Ten huyse vanden Deurslagh, in onse waranden
Spoeyt v gheringhe, t'Schip wil van landen.
Al die met dit Schip van Armoede wil varen
Die moet deese Artijckelen wel bewaren
Die ick v hier spelde, wilt neerstich toehooren
Een nieu kleet moet ghy t'samen vergaren,
Van oude stucken, ende alsoo sparen,
Dat v de teenen wt de schoenen booren,
Laet oock de knien uyt de holen gloren,
De billen deur den broeck vry sonder schamen
Laet oock den nelleboogh inden mou niet smooren,
Maer wilt haer lucht geuen na betamen,
t'Hayr moet door den hoet oock steken met namen,
Dat is van onse Levereyen het excelenste
Wie oock niet meer weet van sulcx te ramen,
Die en sal in onse schip niet wesen de minste,
Wie die lappen nae sleypen die zijn die ientste,
Men sal hem verheffen, sonder eenighe schande,
Spoeyt u gheringhe, t'Schip wil van lande.
Ic sal u voor segghen, hoort scherpelijck toe
Waer dat wy sullen Havenen, ende hoe,
Want wy moeten passeren van haven tot haven,
| |
| |
Wy sullen voor eerst te seyl gaen met ghemoe,
Vanden Deurslagh, sonder hemd of schoe,
Tot dat wy comen by Smachtenburgh ghedraven,
Daer leyt sinte Heb niet heerlijck begrauen,
Welcke is van Armoede de rechte Patroon,
Want hy wort ghevoert van allen slaven,
d'Een dagh nae d'ander, is dat niet schoon,
Van daer gaen wyt t'seyl nae Droeven-daels throon,
Door Smachtenburgh, costelijc omt aenschouwen,
Voorby krancken-troost, soo reyn als een boon,
Dwars door Hongheryen, gheseyt met trouwen
Elc wil hem hierom doch wat benouwen,
Ende vordet u reyse met voeten met hande
Spoet v gheringhe t'Schip wil van lande,
Als ghy dan Droeuen-dael hebt in tghesichte,
Daer siedy een Convent, noyt schoonder van gestichte
By Krancken-troost, recht om te verstaen,
Dat heet het zober Convent, met volder ghewichte,
De Kerck is gedect met blau Ammer int lichte,
Men ziet het blincken in Zon ende Maen,
De Prior heet Pover, hoort doch voort aen,
Ende de Sub-prior Droog nap wat dunct v van dien,
De Procuratuer heet Geldeloos, hi mach wel mee gaen
Met, magher man, vry mit haer twien,
De Poortier heet Spaer-bec, wilt doch besien,
Ende den Bou-man Heyn-winter vol van treuren,
| |
| |
Zijn Compaen heet Drooghgen, niet om te verspien,
t'Ghebruyc vant Klooster mach ons daer ghebeuren
Ick segghe noch als ick seyde te vooren,
Maeckt al dat ghy hebt te packen in een mande
Spoeyt v gheringhe, t'Schip wil van lande.
Daer salmen dan op treden, ende ghaen te voete
Door Kneuckelen-bosch, ende Vuyst-wout soete,
Tot dat wy zijn by Stootmuyl gheraeckt
Want in seuen mijlen en sal ons geen keucken gemoeten,
Dan hier, ende daer salmen ons begroeten,
Met een Schotel Kneppel-moes onghelaeckt
Ende drooghe stock-vis, die op t'hooft wel smaeckt,
Die sal v properlijck worden voor gheset
Van Muylert, ende Zuyr-mondt verstaet my naeckt,
Die met Dirck grim ende kijfhoek houden een gledt
Ist datter yemant gaerne Muyl-peeren et,
Men salse daer wel vinden, harde en goet
Dit is die Pelgrimagie reyn onbesmet,
Diemen tot sinte Heb-niet met het Schip van Armoede
doet
Wie mee varen wil bid ick dat hem spoet,
Want het Schip dat drijft al ten halven zande
Spoeyt v gheringhe, t'Schip wil van lande.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd